wtorek, 28 grudnia 2010

Kilka słów na temat żywienia psa

Kilka słów na temat żywienia psa


Autorem artykułu jest Paweł Ellwart




Artykuł opisuje dość powszechne i nagminnie spotykane błedy w żywieniu psów. Dowiedz się jak zapobiegać powstawaniu nadwagi wśród czworonogów, zadbaj o profilaktykę zdrowotną Twojego zwierzaka już teraz.

Autorem artykułu jest Paweł Ellwart


Nigdy nie spotkałem w życiu żadnego właściciela psa, któremu los jego czworonoga byłby obojętny. Zwłaszcza w Polsce, gdzie możemy spotkać psy różnych ras w prawie każdym domu.


Kochamy nasze psy, a głównym wyrazem tego pięknego uczucia jest wręcz masowe m.in ich przekarmianie, obecnie coraz częściej można spotkać na ulicach czteronożne, obrośnięte lśniącą sierścią (to efekt dobrej jakości karmy) słodkie i szczekające kuleczki.


Jakie są główne grzechy żywieniowe? Oto subiektywny ranking.



Przekarmienie

Trudno jednoznacznie wskazać jego główne powody, ale warto spojrzeć na dostępne na rynku karmy, zwłaszcza suche, bo te są obecnie najbardziej popularne. Najogólniej możemy wyróżnić praktycznie dwa rodzaje dostępnych karm: te powszechnie reklamowane, tańsze i dostępne w większości niespecjalistycznych sklepów (typu np. Tesco, Real, Lidl, Intermarche i innych mniejszych) oraz mniej intensywnie reklamowane w TV, zazwyczaj droższe, dostępne wyłącznie w sklepach zoologicznych lub u weterynarzy. Różnica, poza oczywistą jakością produktu (chociaż i z tym bywa różnie) , polega głównie na wartości energetycznej zawartej w obu rodzajach pokarmu.


W przypadku karm lepszych, ich wartość energetyczna jest większa niż w przypadku tańszych, problem pojawia zazwyczaj w momencie przejścia z gorszego produktu na lepszy. I tak, pełni samozadowolenia, z podniesioną samooceną kupujemy karmę wyższej jakości, pies jest szczęśliwy, merda ogonem, sierść z każdym dniem robi się piękniejsza. Poziom zadowolenia wzrasta i wzrasta, a wraz z nim waga naszego pupila. Dlaczego? Ponieważ po przejściu z gorszej na lepszą karmę dalej podajemy identyczne porcje pokarmu, a przy wspomnianej wcześniej wartości energetycznej, racja pokarmowa jest po prostu zbyt kaloryczna. Jeśli nawet zastosujemy się do zaleceń producenta i będziemy podawać odpowiednią ilość porcji, to spotka nas inny problem, otóż, pies przyzwyczajony do wcześniejszych rodzajów karmy będzie stale prosił o więcej. A nam będzie ciężko odmówić jego błagalnym gestom i ulegniemy.


Częstotliwość

Osobiście jestem zwolennikiem podawania kilku posiłków dziennie, np. w ilości 2-3 na dobę. Dzięki takiemu postępowaniu pies nie jest “objedzony” i ociężały po zaserwowaniu wyłącznie jednego posiłku.


Przekąski

Tak, są praktyczne, przydają się w różnych sytuacjach. Ale nie każdy przy ich podawaniu zastanawia się nad ograniczeniem dziennej dawki pokarmu. Według zaleceń większości producentów, przekąski nie powinny przekraczać 10 -15% dziennej dawki pokarmowej i uważam, że należy się z tym zgodzić.


Mieszanie karmy

Chcąc bardziej urozmaicić posiłki, wiele właścicieli miesza karmę mokrą z suchą. W tym wypadku należy pamiętać o wzajemnym uzupełnianiu się obu posiłków. Potrzeby kaloryczne psa nie ulegają zmianie, więc musimy pamiętać, że jeśli podajemy przez kilka dni odpowiednią miarkę suchej karmy i do tego raz na jakiś czas, np. puszkę to w takim wypadku wypada ograniczyć odpowiednią ilość suchego pokarmu.


Warto przyswoić powyższe zasady, dzięki temu utrzymamy naszego pupila w lepszej kondycji, a przy okazji damy dobry wzór do naśladowania dla znajomych i wszelkich pozostałych wielbicieli czworonogów.


Artykuł pochodzi z Shibas.pl - Shiba i znacznie więcej


---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Strzyżenie psa - podstawowe informacje

Strzyżenie psa - podstawowe informacje


Autorem artykułu jest Aleksander Kosma




Podstawowe informacje dla właścicieli czworonogów na temat strzyżenia psa. Co powinien wiedzieć każdy nowoczesny posiadacz psa? Jak przygototować naszego pupila do tego zabiegu?

Strzyżenie psa - Dog grooming
W obecnych czasach posiadanie psa stało się integralną częścią życia współczesnego człowieka.
Wielu właścicieli psów uważa, że strzyżenia psa to zwykła prosta mechaniczna czynność. Niewielu jednak rozumie, że strzyżenie psiej sierści czy przycinanie pazurów nie jest taką prostą sprawą.
Dlatego osoby niedoświadczone zdecydowanie powinny udać się do salonu, gdyż można niepotrzebnie narazić naszego pupila na cierpienie i stres a przy okazji oszpecić jego wygląd.
W Polsce strzyżenie psów traktowane jest „po macoszemu" i na razie salony „Psich piękności" znajdują się głównie we większych miastach. Najbardziej popularny i ceniony salon strzyżenia psów znajduję się w Łodzi u pani Ewy Grabowskiej. Tam też można nauczyć się zawodu profesjonalnego „groomera" [czytaj grumera, bo tak z języka angielskiego nazywa się profesjonalny „fryzjer do psów". Dog Grooming jest zawodem, który z pewnością będzie się dalej dynamicznie rozwijać i przyciągać coraz większą klientelę.
Dobrze utrzymana psia sierść ochrania go nie tylko od zimna, przegrzania czy oparzeń słonecznych, ale jest także swoistym żywym psim „ubraniem".
W przeciwieństwie do człowieka pies nie może jednak z dnia na dzień zmienić swojej sierści. Dlatego tak istotne jest dla właścicieli czworonogów, aby należycie dbali o jej stan i wygląd.
Przycinanie sierści czy obcinanie paznokci musi być prowadzone w sposób fachowy i ostrożny, aby uniknąć obrażeń skóry. Strzyżenie należy dostosować do rasy psa. Nie obcina się takich ras jak: labradory, huski, owczarki niemieckie, fox teriery, owczarki belgijskie
dobermany, rotweillery, ratlerki.
Strzyże się te rasy, które tego wymagają - czyli psy z długą i obfitą sierścią.


Jeśli sierść nie jest prawidłowo i systematycznie obcinana i wyczesywana, może to doprowadzić do skołtunienia sierści i nagromadzenia gniazd kurzu. Taki stan oraz brak dopływu powietrza jest doskonałym środowiskiem do rozwoju pasożytów, co w konsekwencją doprowadzi to do rozwoju chorób skórnych.


.Strzyżenie psa


Pamiętajmy również, że w okresie występowania niskich temperatur, szczególnie w zimie, wczesną wiosną czy późną jesienią należy unikać zbyt krótkiego obcinania psa. Zbyt krótkie przystrzyżony mogą narazić naszego ulubieńca na odmrożenie, co w konsekwencji może doprowadzić do uszkodzenia tkanki skórnej, a nawet do krwawienia. Właściciele zwierząt domowych powinni zrezygnować ze strzyżenia sierści czy obcinania pazurów, gdy zwierzę nie jest w dobrym stanie zdrowotnym. Należy z tym odczekać, aż pies będzie w dobrej kondycji psychicznej i fizycznej.


Oto kilka pożytecznych porad dla właścicieli psów, które wymagają przystrzyżyn.


1.Należy przyzwyczajać psa od szczeniaka do następujących ćwiczeń:
Czesanie psa przy pomocy szczotki i grzebienia.
Stawianie psa na stole i nagradzanie za spokojne i nieruchome stanie.
Podnoszenia i masowanie łap, masowania opuszków i skóry między pazurami.
Delikatnego dotykania zębów i dziąseł.
Masowanie uszu, a w razie pojawienia się kurzu
przemywania wacikiem z płynem do uszu,
Przemywania okolic oczu przeznaczanym do tego preparatem
Przyzwyczajać psa do kąpieli w wannie lub brodziku, gdyż przed strzyżeniem należy go wykąpać.
W czasie, gdy pies leży na grzbiecie czy boku masuj delikatnie brzuch i klatkę piersiową.


Powyższe ćwiczenia nie powinny denerwować psa. Powinny być prowadzone w formie zabawy w atmosferze zaufania i spokoju. Jeżeli pies zacznie się denerwować należy natychmiast przerwać ćwiczenia i wrócić do nich później. Nic na siłę, bo może to przynieść odwrotne skutki. Jeżeli masz problemy „wychowawcze" z swoim czworonogiem, to polecam
książkę-ebooka specjalisty w tej dziedzinie Wojciecha Szymańskiego pod tytułem „Jak wychować psa". Darmowy ebook fragment] można pobrać TUTAJ.


Zapraszam do lektury.


---

Aleksander KOS



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Choroby odzwierzęce

Choroby odzwierzęce


Autorem artykułu jest Hamilton Starszy




Artykuł ten nie ma w najmniejszym stopniu zniechęcać do opieki nad zwierzętami. Przeciwnie - za ciepły kąt i miskę odwdzięczą się swoim przywiązaniem i psią miłością.



W Polsce żyje około 7 milionów psów i 5 milionów kotów. Ilość chomików, królików, kanarków , papużek i innych zwierząt nie jest mi znana, ale na pewnie znaczna. Poza tym w schroniskach dla zwierząt przebywa kilkaset tysięcy psów i kotów. To, że trzymamy zwierzęta , opiekujemy się nimi i odczuwamy potrzebę obcowania z nimi to dobrze. Myślę, że czyni nas to bardziej ludzkimi. Artykuł ten nie ma w najmniejszym stopniu zniechęcać do opieki nad zwierzętami. Przeciwnie - gorąco namawiam zwłaszcza do opieki nad psimi sierotami, których pełno jest w schroniskach. Te psy marzą o swoim panu i odrobinie ciepła. Za ciepły kąt i miskę strawy odwdzięczają się swoim przywiązaniem i psią miłością. Z ich posiadaniem wiążą się jednak pewne niebezpieczeństwa w postaci chorób, którymi możemy się zarazić. Mając świadomość zagrożeń i odrobinę wiedzy na ten temat możemy im lepiej zapobiegać.



Kleszczowe zapalenie opon mózgowych

Wywołują ją kleszcze, które mogą zostać przyniesione do domu w sierści zwierząt. Nie każdy kleszcz jest zarażony wirusem. Prawdopodobieństwo jest bardzo małe, ale jednak istnieje. Rocznie w Polsce notuje się od 150 do 250 przypadków.

Najczęściej występuje dwufazowo. Pierwsza pojawia się po 7-14 dniach i przejawia się gorączką oraz objawami podobnymi do grypy. Objawy te utrzymują się około tygodnia. Po kilku dniach występuje druga faza choroby z bólami głowy, gorączką, wymiotami, nudnościami, utratą przytomności.

Należy staranie przeglądać sierść zwierzęcia zwłaszcza w miesiącach maj -czerwiec i wrzesień - październik, wtedy aktywność tych pajęczaków jest największa.

Aby usunąć trzeba go ująć pincetą jak najbardziej z przodu, na tyle mocno aby się nie ześliznęła, i wyciągnąć go prosto, bez kręcenia. Nie zgnieść go, aby uniknąć kontaktu jego zawartości z krwią zwierzęcia. W żadnym wypadku smarować kleszcza tłuszczem lub innymi środkami, gdyż zmusza go wówczas to do zwymiotowania zawartości do ciała swojego żywiciela włącznie z drobnoustrojami i wirusami. Do nabycia są obroże przeciw kleszczom, których skuteczność jest bardzo wysoka, a ponadto chronią zwierzę przed innymi pasożytami. Przeciwko Kleszczowemu zapaleniu opon mózgowych można się zaszczepić.



Wścieklizna

Twój pupil może zarazić się tą chorobą poprzez kontakt z innym chorym zwierzęciem zwłaszcza w okolicach graniczących z lasem, ale i na osiedlowym skwerku, gdzie mogą być np jeże. Dla zwierząt jest zawsze chorobą śmiertelną. Obowiązkowe szczepienia psów , monitoring weterynaryjny i masowe rozmieszczanie szczepionek w lasach skutecznie zahamowały tę chorobę w Polsce.



Borelioza

Jest to wielonarządowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze Ixodes.Zwykle zaczynające się pojawieniem rumienia skórnego, bólami korzonkowe i objawami zapalenia nerwów czaszkowych, zaburzeniami pamięci, bezsennością oraz drętwieniem kończyn i języka i bólem stawów. Wcześnie wykryta jest niegroźna, ale nie leczona może być przyczyną bardzo poważnych powikłań.
Choroba kociego pazura.

Infekcja bakteryjna wywołana po zadrapaniu przez kota. W większości nie wymaga leczenia poza oczywiście dezynfekcją i opatrunkiem. W nielicznych wypadkach powoduje powikłania w postaci zapalenia węzłów chłonnych.



Robaczyca

Wywołuje ją pasożyt niektórych psów - tasiemiec bąblowcowy. Człowiek zaraża się poprzez jaja zawarte w psim kale. Występuje bardzo rzadko. W Polsce choruje na nią rocznie około 30 - 50 osób, najczęściej dzieci. Objawia się guzem na wątrobie, który rośnie i uciska na inne organy. Leczenie operacyjne.



Toksokaroza

Jest groźną chorobą pasożytniczą, wywoływaną przez inwazję larw psich lub kocich glist (tzw toksokary ).Najczęściej chorują dzieci, najczęściej podczas zabaw z zakażonymi psami lub w piaskownicach, w których znajdują się inwazyjne jaja glist. Przypominajmy dzieciom o częstym myciu rąk po powrocie z piaskownicy. W dwunastnicy z połkniętych jaj inwazyjnych wykluwają się larwy o długości około 0,4 mm. Przedostają się do krwi, wraz z nią wędrują do różnych narządów i osiedlają się w nich. Powodują odczyn zapalny. Najczęściej osadzają się w wątrobie, płuc, a nawet do gałki ocznej powodując uszkodzenie siatkówki oka. Przeciwdziałanie - nawyk częstego mycia rąk.



Grzybica

Chorobotwórczy gatunek grzybów atakuje sierść psów, kotów i świnek morskich, które przez dotyk przenoszą się na człowieka i powodują identyczne objawy swędzenia i zaczerwienienia. Leczenie szybkie zarówno zwierząt i ludzi przez podanie antybiotyków.



Toksoplazmoza

Pasożytnicza choroba zarówno ludzi jak i zwierząt. Powstaje na wskutek zarażeniem pierwotniakiem Toxoplasma gondii. Żywicielem pośrednim zaś wszystkie ssaki łącznie z człowiekiem oraz ptaki - ostatecznym zaś koty domowe i niektóre kotowate. Zakażenie toksoplazmozą to jedno z najczęstszych zakażeń pasożytniczych, którym podlega prawie każdy. Bardzo mało ludzi na nią choruje, większość z nas jest jej nosicielami. Jednak jest dosyć niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ( a właściwie dla płodu ), które powinny zdecydowanie unikać kocich odchodów.

Młode szczeniaki i koty należy rutynowo odrobaczyć. W tym celu najlepiej udać się do weterynarza, który poda określoną dawkę środka przeciw robakom. Dorosłe psy i koty powinny być kontrolowane co 12 - 18 miesięcy.



---

Streszczenia filmów i książek



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Pielęgnacja psa zimą

Pielęgnacja psa zimą


Autorem artykułu jest Ata




Przyszła zima, w łapki zimno, sól na chodniku szczypie.... pomocy!!! Mój drogi przyjacielu, zaprowadź mnie do specjalisty, posmaruj mi łapki, natłuść sierść, kup sweterek...

Przyszła zima, naszym kanapowym pupilom marzną łapki. Trzeba o te małe łapki zadbać. Na rynku można kupić specjalne środki chroniące przed wilgocią i solą, ale najlepiej skorzystać z pomocy specjalisty. Wizyta w psim salonie to nie tylko nowa fryzurka, ale również szereg zabiegów kosmetyczno – higienicznych.


pies-150x150Należy pamiętać, że nie tylko łapki są narażone na czynniki zewnętrze. Niestety u psów długowłosych lub małych ras wzmocnionej pielęgnacji wymaga również sierść. Każda rasa wymaga innych zabiegów pielęgnacyjnych, jednak np. przycinanie pazurów tyczy się wszystkich. Terierom np. trzeba wyskubywać włosy z uszu, jest to zabieg nieprzyjemny dla psa jak i dla właściciela, a jeśli poprosimy o pomoc groomera lub też lekarza weterynarii mamy szansę zmniejszyć ryzyko stresu naszego pupila.


Należy pamiętać, że lekarze to ludzie którzy uczyli się wiele lat po to żeby leczyć zwierzaka, a nie po to żeby zajmować się jego pielęgnacją, więc jak trzeba przyciąć pazurki to nie zawracajmy lekarzowi głowy, niech zrobi to groomer. Poza tym lekarz jeśli samodzielnie nie zdobył wiedzy o sposobach pielęgnacji i strzyżenia rasowego psa to niesyty nie wie jaki jest wzorzec konkretnej rasy np. która część bobtaila ma być szorstka, a która gładka i dlaczego nie kąpie się całego boba przed wystawą.





---

Psy rasowe



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

środa, 22 grudnia 2010

Psy i koty do adopcji w świąteczny czas

Psy i koty do adopcji w świąteczny czas


Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek




Święta Bożego Narodzenia to czas, w którym każdy chce podarować swojej rodzinie mnóstwo radości, ciepła, miłości. Staramy się być dla siebie milsi, przypominamy o potrzebach innych nie tylko nam bliskich osób.

Święta Bożego Narodzenia to czas, w którym każdy chce podarować swojej rodzinie mnóstwo radości, ciepła, miłości. Staramy się być dla siebie milsi, przypominamy o potrzebach innych nie tylko nam bliskich osób. Zbliżający się koniec roku jest szczególną chwilą, kiedy podejmujemy decyzję, aby coś w swoim życiu zmienić. I choć grudzień jest w istocie srogim, zimnym miesiącem, koty i psy do adopcji mieszkające w schroniskach mogą liczyć na gorące wsparcie ludzi.



Pod choinkę wiele osób postanawia sprawić sobie i swojej rodzinie prezent w postaci kochającego zwierzaka. A każde pragnące pupila dziecko marzy, by go na gwiazdkę otrzymać. Rodzice sami albo najlepiej z pociechami mogą udać się do placówek opieki, aby obejrzeć zarówno koty jak i psy do adopcji. Wybór czworonogów jest naprawdę duży. Możemy nie tylko zaopiekować się starszymi zwierzakami, również szczeniaki i kocięta od najwcześniejszych dni życia potrzebują nowego domu. Schroniska dla bezdomnych zwierząt są miejscem, w którym wciąż przebywa nadwyżka podopiecznych. Długo mieszkający w nich bywalcy zwłaszcza schorowani, niedołężni mają najmniejszą szansę zostać przygarnięci. Dlatego osoby, które chcąc pomóc potrzebującym, a nie mogą wziąć pod swój dach psy czy koty do adopcji, wspierają je finansowo oraz włączają się w akcje dożywiania. Placówki chętnie przyjmują także ciepłe koce, wykładziny i przeróżne akcesoria dla zwierząt. Stoją otworem dla wolontariuszy, którzy uczestniczą w pielęgnacji futrzaków oraz zabierają je na spacery po okolicy. Pracownicy schronisk starają się zachęcić przyszłych właścicieli, szczepiąc i odrobaczając zarówno psy jak i koty do adopcji. Po uiszczeniu symbolicznej cegiełki stajemy się posiadaczami kochającego stworzenia. Świadomość, że zapewniliśmy zwierzakowi lepszy losy jest ogromną radością, która mocniej spaja naszą więź z pupilem.



Dobrze przemyślany zakup czworonożnego prezentu pod choinkę, jest nie tylko szczęściem dla ofiarowanego bliskiego, ale również dla zwierzaka. Psy i koty do adopcji nie są wcale gorsze czy „wybrakowane" w porównaniu do zwierząt z innych źródeł. Z pewnością potrzebują z początku więcej spokoju, ciszy oraz czasu na zaaklimatyzowanie się do nowego otoczenia. Jednak kiedy ofiaruje im się trochę ciepła i miłości, staną się prawdziwie zadowolonymi z życia, szczęśliwymi członkami rodziny.



---

Artykuły na każdy temat



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Berneńczyki w Polsce

Berneńczyki w Polsce


Autorem artykułu jest Radosław Witek




Hodowla berneńczyków w Polsce zaczęła się z końcem lat siedemdziesiątych, ale pierwszy miot pojawił się dopiero na początku lat osiemdziesiątych. Obecnie rośnie zainteresowanie tymi psami ze względu na ich dobry charakter i atrakcyjny wygląd.

Hodowla berneńczyków w Polsce zaczęła się z końcem lat siedemdziesiątych, ale pierwszy miot pojawił się dopiero na początku lat osiemdziesiątych. Obecnie rośnie zainteresowanie tymi psami ze względu na ich dobry charakter i atrakcyjny wygląd.


Oczywiście psy mają przy tym także swoje wymagania względem hodowców: kontakt, zaspokajanie potrzeby ruchu, dbanie o zdrowie, częste szczotkowanie i odpowiednia dieta - ale podobne warunki trzeba spełnić, by utrzymać w dobrej formie fizycznej każdego przedstawiciela dużych ras długowłosych. Berneński pies pasterski to doskonała propozycja na towarzysza rodziny, mieszkającej w wolno stojącym domu z dużym ogrodem. W takim wypadku może pełnić też rolę stróża posesji i towarzysza zabaw dla dzieci. Psy tej rasy bywają stosowane podczas rehabilitacji i dogoterapii, są cierpliwe, wyrozumiałe, kochające, wierne i ufne.


Często możemy spotkać berneńczyki jako psy, będące przewodnikami osób niewidomych oraz pomocników ratowników, najczęściej w regionach górskich. Mogą brać udział w ratowaniu ludzi, porwanych przez lawiny. Historia przystosowała tę rasę do trudnych warunków atmosferycznych, charakterystycznych dla górskiego klimatu, w którym czują się dobrze. Berneński pies pasterski mimo swoich rozmiarów i proporcji może być śmiało określony jako zwinny i szybki, chociaż z oczywistych względów nie jest w stanie konkurować z przedstawicielami innych ras. Jest bardzo aktywny i chętny zabawom a jednocześnie lubi się uczyć i może być przykładem posłuszeństwa.



---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Husky syberyjski czy yorkshire terier - porównanie ras

Husky syberyjski czy yorkshire terier - porównanie ras


Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek




Pełne odmiennych cech wyglądu i osobowości wydają się być przedstawiciele husky syberyjski i yorkshire terier. Choć obie rasy cieszą się nie tylko w Polsce ogromną popularnością i uznaniem, nie dziwi prawidłowość, iż miłośnicy jednej z nich często nie preferują drugiej.

Pełne odmiennych cech wyglądu i osobowości wydają się być przedstawiciele husky syberyjski i yorkshire terier. Choć obie rasy cieszą się nie tylko w Polsce ogromną popularnością i uznaniem, nie dziwi prawidłowość, iż miłośnicy jednej z nich często nie preferują drugiej.



Husky syberyjski do dziś jest ikoną psa silnego, wytrwałego, który świetnie nadaje się do ekstremalnych zadani. Właściciele i treserzy podkreślają jego bystrość i szybkość uczenia się. Jednak pod względem inteligencji yorki mogą poszczycić się podobnym ilorazem. Za to wytrzymałość oraz szybkość, które imponują u syberianów znacznie przewyższają kondycję i skromniejszą posturę charakteryzującą yorki.



Jeśli chodzi o przydatność przedstawicieli obu ras, pojawiają się również odmienności. Husky syberyjski rodem ze srogiej tajgi służy do dziś jako najszybszy pies zaprzęgowy, ciągnący spore ładunki na długich dystansach. Wspiera również aktywnych właścicieli podczas joggingu i jeździe na rowerze czy rolkach. Z koleji yorki należące do terierów miniaturowych niegdyś pomagały ludziom głownie w tępieniu gryzoni. W dzisiejszych czasach hodowane są praktycznie wyłącznie w celach towarzyskich, reprezentacyjnych lub komercyjnych.



Ogromną zaletą, jaką zaznaczają co poniektórzy alergolodzy, jest znacznie zmniejszona ekspozycja właścicieli na psie alergeny, dzięki stale rosnącemu, niewypadającemu owłosieniu i braku podszerstka. Pozbawione gęstego, miękkiego futra pod włosami yorki narażone są na niskie temperatury. Dlatego w jesienią i zimą powinny być zabezpieczane kaftanami przed wychłodzeniem. Husky syberyjski, który przeciwnie nie wymaga dodatkowej ochrony przed zimnem, może czuć dyskomfort w gorące, upalne lata.



Z uwagi na dość trudny do poskromienia charakter upartego , szybko nudzącego się syberiana, wielu hodowców odradza jego zakup jako pierwszego psa. Lepiej na pierwszego pupila wybrać mniej niezależną i oportunistyczną rasę, a yorki zdecydowanie ku temu się nadają. Bez względu na drobne niedogodności charakteru czy fizycznej natury, jakie posiadają husky syberyjski i yorkshire terier, miłośnicy tych psów i tak decydują się na ich zakup i hodowlę.



---

Artykuły na każdy temat



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kup pan resztkę tuńczyka

Kup pan resztkę tuńczyka


Autorem artykułu jest Katarzyna Szczepańska




Czyli jak wielkie konceny naciągają miłośników kotów, na kupienie gotowego jedzenia. Czy cena jest wyznacznikiem jakości produków zoologicznych?

Wielkim biznesem jest niewątpliwie przemysł zoologiczny. Szczególnie segment karm. No bo po co gotować dla jeszcze jednego członka rodziny, jak można po prostu otworzyć puszkę ?!
Ja, z racji mej miłości wielkiej do „sierściuchów”, zająć bym się chciała tu reklamami kociego jedzenia właśnie.
Jeszcze parę lat temu na rynku istniał tylko whiskas. Do dziś pamiętam, jak dokarmiając koty na działce, na dźwięk otwierania puszki dostawały niemal ataku apopleksji i na jedzenia rzucały się całą gromadą. W czym tkwi sekret? Kolor i zapach to klucz do sukcesu. Whiskas jest mocno aromatyzowany, a kolor fioletowo – różowy to ponoć (według badań) kolor, na który koty reagują najbardziej. Na dzień dzisiejszy nie polecam tego produktu. Każdy, kto hoduje koty z głową, wie z jakiego powodu.
Dlaczego więc Whiskas jest tak zwaną „marką wiodącą”? A no bo ma świetny marketing. Spójny w swej miłości, fioletowości i szarości kociego futerka wizerunek, budzi sympatie i wzmacnia poczucie, iż tylko karmiąc tym produktem możesz dbać o zwierzę. Dzieje się tak o 1992 roku, kiedy to właśnie firma MARS Inc. Wprowadziła tą karmę na nasz rynek. Przyznam się, że sama rozczulam się oglądając spoty reklamowe oraz bannery tej marki. Odwołują się one do emocji, a nie do wiedzy. Jest to więc kampania reklamowa EMOCJONALNA, która wprost oznajmia ci, że „to właśnie kupowałby twój kot”. Koty są tu pokazane tradycyjnie, poprzez sfilmowanie ich lenistwa, mruczenia czy też zabawy.


Jako, że ludzie są tu tak naprawdę konsumentami, inne marki musiały się pojawić na rynku, tak abyśmy mieli poczucie wyboru. Kampania musiała być jednak odmienna od wyżej wymienionej.


Drugą metodą sprzedaży produktu, jest odwoływanie się do wiedzy właśnie. Perfect – fit nie dość, że stwarza pozory, iż dany produkt jest stworzony jest z myślą o konkretnym kocie, to jeszcze ma wizerunek produktu specjalistycznego. Opakowanie jest czyste w formie niczym karmy z najwyższych półek, a witaminy przelatujące nam przed oczami sugerując produkt najwyższej jakości. Modne słówko „Fit” sugeruje, że jest to produkt, który powinni kupić ludzie (tak, ludzie !!!!), którzy podążają za najnowszymi trendami. Należy tu również dodać, iż marka też należy do MARS Inc., więc mamy tu do czynienia z wewnętrzną konkurencją marek.
A co z ludźmi, którzy po prostu mają kota w domu? Na to też się odezwali prezesi Mars Inc. i wypuścili Kitekat'a. Karma normalna, dla normalnych właścicieli, którzy chcą po prostu nakarmić swojego kota, bez zbędnej ideologii. Podejrzewam, że twórcy spotów celowali w tradycyjne gospodynie domowe.


Jaki jest wniosek z tych teorii i spostrzeżeń? Nie kupujcie kota w worku. A tak poważnie, czytajcie skład – tania karma, nie znaczy gorsza. Po prostu nie ma za swoimi plecami ogromnych pieniędzy na reklamę.


---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Modny pies

Modny pies


Autorem artykułu jest dywyn




Posiadanie psa to marzenie wielu ludzi, a zwłaszcza dzieci. Obecnie na rynku pojawia się coraz więcej artykułów dla psów, przydatnych w ich pielęgnacji, a także zapewniających im rozrywkę. Co więcej, w niektórych sklepach dostaniemy też dziś specjalne ubrania dla zwierząt, kurtki, swetry, a nawet sukienki.

Jak się okazuje, obecnie moda nie dotyczy ubrań jedynie dla ludzi, ale także dla zwierząt. Trend ten został zapoczątkowany przez celebrytów, czyli gwiazdy kina i inne znane osoby, które pragnąc mieć wszystko najlepszej jakości, nie zapominają również o swoich pupilach. Kupują im więc stroje pochodzące z najnowszych kolekcji światowej sławy projektantów mody i nie chodzi tu tylko o ubranka dla yorków czy innych psów, które nieraz tego potrzebują, ale o odzież dla wszystkich ras psów. Dbając o swój styl i wszystkie dodatki, gwiazdy mają też na uwadze wygląd swoich psów. Jak wiadomo, ludzie uwielbiają naśladować, a nawet kopiować styl gwiazd, stąd też na naszych ulicach pojawia się coraz więcej modnie wystrojonych zwierzaków.



Niektórzy właściciele psów zdają się jednak zapominać o tym, że nie wszystko co sprawia im przyjemność, jest równie fajne dla samego zwierzaka. Przeciwnie, w niektórych przypadkach takie ciągłe przebieranki są dla psiaka prawdziwą udręką, tym bardziej, jeśli wszystkie te fatałaszki nie są mu wcale potrzebne. Ubieranie drobnych psów o bardzo krótkiej sierści jest dopuszczalne, a w niektórych przypadkach niezbędne - czasem, zwłaszcza przy niskich temperaturach, potrzebne są im nawet specjalne buty dla psów. Jednakże, nie każda rasa tego potrzebuje, a jeśli nie jest to konieczne, to nie ma żadnej potrzeby, żeby stroić psiaka, nawet, jeśli chcemy by był on modny. Oczywiście, istnieją ubranka wysokiej jakości, projektowane z myślą o psach i ich samopoczuciu, które zapewnią zwierzakowi pełen komfort, ale będą też dużo kosztowały. Trzeba się więc dobrze zastanowić, czy jest sens stroić swojego pupila.



---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

piątek, 17 grudnia 2010

Polski owczarek nizinny jedną z polskich ras psów

Polski owczarek nizinny jedną z polskich ras psów


Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek




Polskie rasy psów są wliczane do grupy odmian psów, których losy były ściśle związane z dziejami mieszkańców obszaru naszego kraju. Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej należą do niej: owczarek podhalański, ogar, chart i gończy polski oraz polski owczarek nizinny.

Polskie rasy psów są wliczane do grupy odmian psów, których losy były ściśle związane z dziejami mieszkańców obszaru naszego kraju. Według Międzynarodowej Federacji Kynologicznej należą do niej: owczarek podhalański, ogar, chart i gończy polski oraz polski owczarek nizinny. Choć ich przedstawiciele różnią się wyglądem i usposobieniem, wszystkie są świetnie przystosowane do warunków atmosferycznych panujących w rodzimych szerokościach geograficznych. Mimo swojego pochodzenia, nie cieszą się u nas zbyt dużą popularnością.


Polski owczarek nizinny (PON) należący do psów pasterskich i zaganiających ma dość przeciętny eksterier. Jego powierzchowność raczej nie chwyta za serce, nie wywołując większego podziwu jak chociażby pozostałe polskie rasy psów. Będąc psem średniej wielkości, o krępej muskularnej budowie oraz długim, gęstym owłosieniu, bywa dość uciążliwy w pielęgnacji. Jego sierść wymaga codziennej dawki odpowiednich zabiegów kosmetycznych. Jednak zadbany polski owczarek nizinny wzbudza większe zainteresowanie.


Pochodzenie rasy należy szukać w regionie Azji Środkowej, na obszarach Tybetu. Pierwsze zmianki o jej pradawnych przedstawicielach na ziemiach naszego kraju sięgają XVII wieku. Polski owczarek nizinny wymaga subtelnej dawki ruchu, a jego hodowla obciążona jest niewygórowanym kosztem utrzymania. Tak jak wszystkie polskie rasy psów sprawdza się w roli stróża dobytku. Szybko się uczy, na dodatek może przebywać w towarzystwie najmłodszych domowników, z którymi chętnie się bawi. Jest opanowany, bystry, niezwykle czujny.


Wielu hodowców odradza jednak niedoświadczonym właścicielom wybór przedstawicieli tej odmiany. Polski owczarek nizinny wymaga gruntownego szkolenia, gdyż bez rzetelnej tresury może okazać się hałaśliwy, uparty i nieposłuszny. Również ceny szczeniaków mogą odstraszać nawet ich najżarliwszych miłośników, ponieważ tak jak pozostałe polskie rasy psów osiągają nieraz spektakularnie wysokie wartości rynkowe.


Z pewnością planując zakup psa warto zapoznać się z informacjami o rodzimych odmianach. Oczywiście nie ma co dyskutować o indywidualnych gustach, ale chociażby z czystej ciekawości dobrze jest przejrzeć polskie rasy psów na zdjęciach oraz poczytać o ich zaletach i słabszych stronach.



---

Artykuły na każdy temat



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak uchować koty rasy Maine Coon

Jak uchować koty rasy Maine Coon


Autorem artykułu jest Małgorzata B.




Maine Coon to duże i piękne koty rasowe, które znane są z inteligentnego charakteru, długiego i grubego futra. Maine Coon kochają ludzi, lubią zabawy i aktywność. To dzisiaj jedna z najbardziej popularnych ras kotów i można ją nabyć od renomowanych hodowców w całym kraju. Wbrew pozorom ich pielęgnacja nie jest bardzo trudna.

maine coonPielęgnacja futra Maine Coon
Większość kotów potrafi samodzielnie utrzymywać czystość. Jednak Maine Coon jako kot długowłosy, więc trzeba będzie zapewnić regularne szczotkowanie, które będzie korzystne z kilku powodów. Przyczyni się do zmniejszenia wydalania sierści, a także ograniczy formowanie się kul włosowych w przewodzie pokarmowym kota. Szczotkowanie pomoże zachować czyste futro i zmniejszy ryzyko tworzenia węzłów. Do pielęgnacji Maine Coon polecane są szczotki z metalowymi szczecinami. Kąpiele zazwyczaj nie są konieczne, chyba że kotek będzie naprawdę brudny. Twój kot Maine Coon prawdopodobnie nie będzie lubił kąpieli, więc warto spróbować wykonywać je tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.


Karmienie Maine Coon
Żywność i woda jest niezbędna dla zdrowia Twojej rasy Maine Coon. Należy zapewnić stały dopływ świeżego pożywienia i wody dla swojego kota, które powinny zostać zmieniane co najmniej raz dziennie. Sucha karma jest proponowana jako główna część diety, a mokre karmy mogą być podawane jako dodatek tak często, jak myślisz, że jest to konieczne. Można pracować z lekarzem weterynarii, w zależności od specyficznych potrzeb diety Twojego kota Maine Coon. Woda powinna być czysta i w temperaturze pokojowej.


Kuweta dla Maine Coon
Dla rasy Maine Coon należy kupić największą kuwetę, jaką można znaleźć. W sklepach zoologicznych mają zwykle lepszy wybór niż w hipermarketach. Maine Coon to duże koty i na pewno docenią dodatkowe miejsce. Jeśli masz więcej niż jednego kota, warto rozważyć kupno więcej niż jednej kuwety lub upewnij się, że jedna jest wystarczająco duża i wygodnie udostępniona dla kotów. Upewnij się, że kuweta stoi w spokojnym i zacisznym zakątku domu. Koty są bardzo prywatnymi stworzeniami i takie rzeczy jak hałas lub towarzystwo przeszkadzają im załatwiać swoje potrzeby.


Pielęgnacja dentystyczna Maine Coon
Szczotkowanie zębów Maine Coon nie jest rzeczą najłatwiejszą, ale jest zalecane, aby zapobiec chorobom zębów i dziąseł. Istnieje kilka dostępnych produktów, które pomogą Ci dbać o zęby kota, takie jak małe szczotki, które pasują na palec, lub preparaty z fluorem, które mogą być umieszczone na dobę w misce wody. Jeśli nie myjesz zębów swojego kota Maine Coon codziennie, należy upewnić się, że opieka dentystyczna jest częścią twojej wizyty u weterynarza. Czyszczenie zębów kota może okazać się jedną z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić, aby uniknąć problemów zdrowotnych u Maine Coon.


Kule włosowe u kotów
Koty Maine Coon mają wspaniałe i grube futro. Nawet regularne szczotkowanie może nie zapobiec formowaniu się kul włosowych od czasu do czasu. Dlatego należy urozmaicać dietę kota specjalną sucha karmą, która pomaga usuwać kule włosowe i ogranicza ich powstawanie.


Pazury Maine Coon
Zarówno z przodu jak i z tyłu pazury powinny być regularnie przycinane, aby uniknąć niechcianych szkód drapania w domu. Jeśli masz w zwyczaju regularne obcinanie pazurów od pierwszego dnia, stanie się prostą czynnością. Jeśli nie masz pojęcia jak to robić, wystarczy poradzić się u weterynarza. Warto też zaopatrzyć się w drapaki dla kotów, które zlikwidują problem niszczenia mebli.


Odwiedziny u weterynarza
Nawet jeśli masz zamiar trzymać koty Maine Coon w pomieszczeniach (co zalecamy), należy zaplanować regularne wizyty u weterynarza. Generalnie raz lub dwa razy w roku powinny być odbywane, aby uzyskać wszelkie niezbędne szczepienia i opiekę zdrowotną. Wizyty u weterynarza z pewnością pomogą przedłużyć zycie kota.


Inne potrzeby Maine Coon
Oprócz podstawowych potrzeb fizycznych swojej rasy Maine Coon, trzeba rozejrzeć się i zbadać środowisko, w którym będzie żyć. Czy to jest bezpieczne i wolne od potencjalnych zagrożeń? Małe kocięta są ciekawskie i podobne do dzieci, mogą dostać się do rzeczy, do których nie powinny. Upewnij się, że wszystkie miejsca, gdzie mniejszy kot mógłby utknąć, są dla niego niedostępne. Jeśli masz dzieci w domu, dopilnuj dobrej interakcji między nimi a nowym kotem Maine Coon, dopóki obie strony nie dostosują się do siebie. Dzieci mają tendencję do surowego traktowania zwierząt nie wiedząc o tym, a Twój nowy kot Maine Coon nie będzie rozumiał zachowań dzieci. Należy również upewnić się, że kot Maine Coon posiada własny zestaw zabawek takich jak drapak, kule lub myszy. Niektóre stojaki dla kota dostępne w sklepach zoologicznych są wspaniałym sposobem na utrzymanie rozrywki dla kota. Posiadanie kotów Maine Coon może być wspaniałym doświadczeniem, ale trzeba trochę czasu, aby dbać o nie prawidłowo. Kot Maine Coon z pewnością odwdzięczy Ci się za opiekę i będzie wspaniałym przyjacielem na długie lata.



---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Omega 3 w przygotowaniu suk i kotek do rozrodu

Omega 3 w przygotowaniu suk i kotek do rozrodu


Autorem artykułu jest Jarosław Sobolewski




Kwasy omega 3 pełnią ważną rolę w organizmie. Ponieważ zwierzęta nie mogą ich syntetyzować musimy dostarczać je z pożywieniem. Najlepszym źródłem jest tran. Dlaczego Omega 3 są tak ważne?

Od ponad trzydziestu lat prowadzone są intensywne badania kliniczne (zarówno u ludzi i zwierząt), z których jednoznacznie wynika istotna rola kwasów tłuszczowych omega-3 w utrzymaniu homeostazy ustroju od okresu płodowego, aż do starości.


Kwasy omega-3 są podstawowym budulcem błon komórkowych w tkance centralnego układu nerwowego, siatkówce oraz jądrach. Pełnią również ważną rolę w układzie krążenia, gdzie są prekursorami eikozanoidów (prostaglandyny, prostacykliny, tromboksany). W życiu płodowym DHA gromadzi się w mózgu płodu wpływając pozytywnie na ich funkcje. Niedobór DHA może prowadzić do spowolnionego dojrzewania mózgu i zahamowania rozwoju psychoruchowego.


Kwasy omega-3 skutecznie przeciwdziałają niewydolności oddechowej (groźnej u nowonarodzonych zwierząt), która jest konsekwencją niedoboru surfaktantu, na którego poziom wpływają kwasy omega-3.


Badania prowadzone na ludziach i zwierzętach jednoznacznie pokazują, że zawartość omega 3 w diecie ma istotny wpływ na prawidłowy przebieg ciąży, jak i późniejszy rozwój potomstwa.


Dlaczego należy suplementowa kwasy omega-3:


1. Są niezbędnym składnikiem budulcowym CUN
2. Nie są syntetyzowane przez zwierzęta, dlatego musimy dostarczać je z zewnątrz,
3. Omega 3 wywierają korzystny wpływ na zdrowie zwierząt:
• Zmniejszają ryzyko przedwczesnego porodu,
• Zapewniają odpowiednią ilość DHA w pokarmie matki karmiącej,
• U szczeniąt i kociąt wywierają korzystny wpływ na rozwój psychomotoryczny,
• Zapobiegają powstawaniu chorób układu krążenia, cukrzycy typu 1,
• Wpływają immunostymulująco na układ odpornościowy,
• Zapewniają wzmocnienie okrywy włosowej i zapobieganie chorobom skóry.


Suplementację tranem z dodatkiem oleju ryżowego można prowadzić już na 4-6 tygodni przed planowaną ciążą, w trakcie ciąży, a także do momentu odstawienia młodych od matki.


dr n. wet. Jarosław Sobolewski


---

Autor jest doktorem nauk weterynaryjnych, prowadzi serwisy www.witaminka.istore.pl i www.weterynaria.info.pl www.ixia.ehost.pl



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak chronić psa i kota przed chorobami.

Jak chronić psa i kota przed chorobami.


Autorem artykułu jest Jarosław Sobolewski




Jako lekarz weterynarii często spotykam się z pytaniem - po co szczepić, dlaczego uzupełniać minerały i witaminy, co to jest właściwie ten układ immunologiczny i gdzie jest on umiejscowiony?

Odpowiedź jest prosta, ale zarazem skomplikowana. Wiemy przecież, że w skład układu obronnego organizmu wchodzi skóra, części układu oddechowego i pokarmowego - szczególnie te kontaktujące się ze środowiskiem zewnętrznym, ale także narządy wewnętrzne, węzły chłonne, śledziona, itp.


Nie możemy zapominać też o komórkach układu immunologicznego - zdolnych do fagocytozy bakterii, wirusów, grzybów. Reasumując cały układ odpornościowy tworzy bardzo skomplikowaną sieć powiązań, w której jedne komórki przekazują sygnały innym angażując w to cały organizm. Niestety powiązania te bardzo łatwo uszkodzić i doprowadzić do zachwiania równowagi immunologicznej.


Co wpływa na zaburzenie tej równowagi? - stres, zmiana pór roku, zmiana miejsca zamieszkania, wyjazd właściciela na wakacje, choroba. Spadek odporności następuje także w przypadku stosowania niektórych leków, udział w wystawach, itp. Ponieważ ok. 70% komórek układu odpornościowego znajduje się w przewodzie pokarmowym - duża rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego odgrywają bakterie jelitowe i probiotyki. Spośród środków na wzmocnienie często polecany jest tran.


Jest to produkt naturalny, bogaty w kwasy omega 3 oraz witaminy A, D, E. Podnosi on odporność, korzystnie wpływa na układ nerwowy, koncentrację, rozwój psychoruchowy. Niebagatelną zaletą tranu jest to, co u ludzi stanowi problem, a mianowicie jego smak i zapach. Wiemy doskonale z praktyki, jak wybrednymi osobnikami są nasi pacjenci. Podanie suplementu czy leku w formie tabletki, proszku, czy nawet płynu jest bardzo skomplikowaną operacją. Czuły zmysł węchu i smaku wykryje każdą „niepożądaną" przez zwierzę substancję. W przypadku tranu ten problem znika. 87% psów i 94% kotów pozytywnie reaguje na zapach i smak tranu („smak rybi"), dodatek już 1 łyżeczki od herbaty tego preparatu znacząco zwiększa smakowitość codziennego posiłku - A DO TEGO UZUPEŁNIA TEN POSIŁEK W NIEZBĘDNE WITAMINY I OMEGA 3.


Przypomnijmy na co wpływają składniki tranu.


Witamina D - niezbędna dla dobrego przyswajania wapnia, korzystnie wpływa na układ odpornościowy.
Witamina A - niezbędna w prawidłowej funkcji skóry, okrywy włosowej i narządu wzroku
Witamina E - odpowiedzialna za funkcje rozrodcze, nazywana „witaminą młodości"
NNKT- omega 3 wywierają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, ponieważ wchodzą w skład każdej komórki. Regularne spożycie kwasów omega 3 ma wpływ immunomodulujący, co przejawia się hamowaniem powstawania reakcji typu alergicznego. Dodatkowo kwasy te obniżają wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów oraz hamują agregację płytek krwi - działając prewencyjnie na choroby układu krążenia (szczególnie u zwierząt powyżej 7 roku życia).


Aby uzyskać pożądane efekty uzupełnianie diety tranem powinno prowadzić się przez 6 - 10 tygodni. Po tym czasie zalecamy ok. ośmiotygodniową przerwę. Podsumowując: aby zapobiegać chorobom naszych piesków i kotków - odżywiajmy je w sposób racjonalny z dodatkami omega 3 i witamin i dbajmy o ich spokój psychiczny i rozwój fizyczny. W celu uzupełnienia niedoborów kwasów omega 3 i omega 6 polecam produkty z grupy mieszanek tranów i olejów roślinnych.


---

Autor jest doktorem nauk weterynaryjnych, prowadzi serwisy www.witaminka.istore.pl i www.weterynaria.info.pl www.ixia.ehost.pl



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Prawidłowe żywienie kotów norweskich leśnych

Prawidłowe żywienie kotów norweskich leśnych


Autorem artykułu jest KYKG




Młode kocięta należy żywić taką karmą, do jakiej przywykły w hodowli. Zazwyczaj są to firmowe, niebarwione suche karmy oznaczone jako „kitten". Taką karmę kociak norweski powinien jeść do ukończenia pierwszego roku życia.

Kotu, który skończył pierwszy rok życia, należy zacząć podawać suchą karmę wysokiej jakości dostosowaną do jego indywidualnych potrzeb, np. adult dla kotów dorosłych, karmę przeznaczoną dla kastratów, jeżeli kot jest po zabiegu kastracji, lub karmę light w wypadku nadwagi. W przypadku kotów norweskich leśnych doskonale sprawdza się karma dla kotów półdługowłosych lub karma Royal Canin przeznaczona dla kotów Maine Coon.


Zdecydowanie odradzam karmy „supermarketowe" typu Whiskas, ze względu na znikomą zawartość mięsa (ok. 5%), sztuczne barwniki oraz niską jakość. Karmy z najniższej półki szkodzą kotom niszcząc ich zdrowie. Jeśli karmimy kota dobrej jakości suchą karmą, musimy pamiętać, że wszelkie składniki odżywcze, witaminy i minerały niezbędne dla naszego kota są już w niej doskonale zbilansowane i nie powinniśmy do niej dodawać żadnych witamin ani suplementów diety (chyba, że na wyraźne zalecenie weterynarza).


Należy pamiętać, aby kot zawsze miał dostęp do miseczki ze świeżą wodą. Sucha karma, stanowiąca bazę żywienia powinna również być stale dostępna. Wyjątkiem są koty przebywające na diecie, którym trzeba wydzielać porcje pokarmu.


W wypadku kotów norweskich leśnych zalecenia są bardzo podobne. Ponieważ kocięta norweskie rosną szybciej, niż koty domowe, prędzej można przestawiać je na karmę "kitten", a następnie dla kotów dorosłych. Odpowiednie są tez dla nich karmy produkowany z myślą o kotach rasy Maine Coon.


Kociętom można również podawać pierś kurczaka lub indyka gotowaną w samej wodzie lub w wywarze warzywnym, bez dodatku soli i pora, a także dziecięce Gerberki (kurczak i indyk) oraz gotowaną wołowinę.


Surowe mięso należy podawać kotom z dużą rozwagą. Przemrażanie mięsa w warunkach domowych nie zabija wszystkich bakterii i pasożytów, efekt taki daje wyłącznie przemrażanie w zamrażarkach przemysłowych - mięso przemrożone w domowej zamrażarce psuje się szybciej po rozmrożeniu. Dlatego, jeżeli decydujemy się podawać kotu surowe mięso, lepiej, aby było świeże. Podając surowe mięso należy też liczyć się z ryzykiem przebiałkowania zwierzęcia, jeżeli spożywa ono przede wszystkim suchą karmę, zwłaszcza tę wysokiej jakości.


---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zanim kupisz królika

Zanim kupisz królika


Autorem artykułu jest KazioR




Co warto wiedzieć zanim odwiedzimy sklep zoologiczny. Należy przemyśleć czy zdecydujemy sie na zakup w sklepie czy też poszukamy królika do adopcji.

Zwierzęta domowe trzymane są przez człowieka dla towarzystwa i przyjemności, a takie zwierzę jak pies może zostać prawdziwym przyjacielem na długie lata. Oczywiście naszymi dobrymi kompanami mogą być także inne gatunki jak na przykład papuga, kot czy królik. Wybór zwierzaka do naszego domu zależy od nas, ale żeby później nie żałować, decyzję o zakupie należy dobrze przemyśleć. Niektóre bowiem gatunki mogą wywoływać różnego rodzaju alergie. Przed wprowadzeniem zwierzaka do naszego domu trzeba także zastanowić się czy nie będzie ono stanowić zagrożenia na przykład dla małych dzieci.


Zwierzę nie powinno sprawiać większych problemów, jeśli zapewniona mu zostanie odpowiednia opieka. Przy czym zawsze trzeba pamiętać, że w wypadku zwierząt jak pies obowiązuje nas zasada ograniczonego zaufania. Bowiem zawsze jest to jednak zwierzę. Decydując się na zwierzaka domowego warto dokładnie zapoznać się z jego potrzebami, aby zapewnić mu właściwe warunki do rozwoju. Innej bowiem opieki wymaga królik, a innej na przykład kanarek. Pomóc nam w tym mogą liczne strony internetowe o tematyce zwierzęcej, których w sieci jest naprawdę sporo. Jedne są bardziej profesjonalne, a inne mniej. Zawsze jednak warto zajrzeć na forum i poczytać o różnych ciekawostkach dotyczących różnych gatunków zwierząt.


Prawie każde dziecko pragnie mieć jakieś zwierzątko. Jest to dobry pomysł, ponieważ dzięki temu maluch ma szansę nauczyć się odpowiedzialności i opiekuńczości. Kilkuletnie dziecko może już samo nalewać wodę do miski czy sprzątać zabawki jakie pozostawił pies. Zadaniem rodziców jest pokazywanie dziecku tego, jak należy opiekować się i troszczyć o zwierzaka. Opieka bowiem to nie tylko zabawy i pieszczoty, ale także wyprowadzanie psa na spacer, karmienie go itp. Kot, królik czy też inne zwierzę może stać się dobrym przyjacielem dla każdego malucha.


Ponadto zwierzęta mogą okazać się dobrymi terapeutami, ponieważ ich obecność pomaga przełamać nieśmiałość, uspokaja oraz wycisza. Jednak pomimo tak wielu zalet, trzeba dziecku uświadomić, iż królik czy kanarek to nie zabawka. Przy wyborze odpowiedniego zwierzaka należy dobrze się zastanowić. Jeśli bowiem kupimy akwarium, to dziecku bardzo ruchliwemu może się ono szybko znudzić. Pod uwagę trzeba wziąć nie tylko temperament dziecka, ale także jego wiek. Mniejsze dzieci na pewno z radością będą bawić się z pieskiem czy też kotkiem, a z kolei starsze dziecko może zainteresować papuga czy kanarek. Ważne jest także, aby dziecko nie miało alergii na dane zwierzę.



---

KazioR

www.kazior5.com



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zwierzęta w internecie

Zwierzęta w internecie


Autorem artykułu jest KazioR




Internet zawiera ogromną ilość informacji jako, iż jest to podstawowe i najprostsze źródło ich wyszukiwań starajmy się potwierdzać zawarte informacje przed zastosowaniem w innych źródłach.

W sieci internetowej każdy miłośnik zwierząt znajdzie coś dla siebie. Wiele jest bowiem stron zajmujących się tą tematyką. Dziś nie ma potrzeby kupowania grubych podręczników, aby dowiedzieć się czegoś na temat pielęgnacji i opieki jakiej wymaga kot czy królik. Wszystkie te informacje zostały zamieszczone w jednym źródle jakim jest Internet. Znaleźć tam można profesjonalne porady pisane przez znawców hodowli zwierząt. Najlepiej bowiem jest skorzystać z opinii doświadczonych osób, które niejednokrotnie radziły sobie z różnymi problemami jakie miał na przykład pies. O każde zwierzę trzeba odpowiednio zadbać.


Inne traktowanie lubi przykładowo kanarek, a inne kot. Jest to chyba bardzo oczywiste. Dlatego też dobrze jest korzystać z wiadomości jakie podaje nam Internet. Portale poświęcone zwierzętom nie tylko przekazują nam informacje, ale dają także możliwość, abyśmy my sami także mogli podzielić się swoimi doświadczeniami. Taką szansę daje nam forum dla pasjonatów różnych zwierząt. Można na nim prowadzić różnego rodzaju rozmowy dotyczące naszych pupili. Dodatkowo każdy może prosić o radę jeśli ma jakiś problem ze zwierzakiem, a nie bardzo wie jak sobie z nim poradzić. Na pomoc w takiej sytuacji przychodzi właśnie społeczność internetowa.


Dla pasjonatów zwierząt


Wielu z nas ma swoje ulubione zwierzaki. Dla jednych najlepszym przyjacielem okazuje się być pies, a z kolei dla innych królik. Bardzo dużo jest także pasjonatów zajmujących się hodowlą ptaków takich jak papuga czy kanarek. Zdarzają się również tacy, którzy gustują w opiece nad zwierzakami nie pochodzącymi z Polski jak węże czy skorpiony. Czy jest miejsce, w którym tacy przeróżni właściciele zwierząt mają okazję się spotkać? Oczywiście, że istnieje coś takiego. Oprócz przeróżnych zjazdów czy wystaw zwierzęcych, jest to forum internetowe. Portale takie cieszą się dużą popularnością wśród opiekunów różnego gatunku zwierzaków.


Można tam się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy oraz samemu przedstawić swoje zdanie. Wielokrotnie na forum o zwierzętach można skorzystać z dobrych oraz fachowych porad osoby kompetentnej. Zawsze znajdzie się ktoś, kto nam pomoże i doradzi. Nie ma już więc potrzeby, aby przeglądać różnego rodzaju poradniki na temat opieki nad zwierzętami. Świat idzie do przodu, a coraz nowsze ulepszenia technologiczne sprawiają, że na każdy temat można porozmawiać w Internecie. Dziedzina taka jak zwierzęta nie jest tutaj żadnym wyjątkiem. Bardzo dobrze, że pasjonaci zwierząt tworzą takie zgrane grupy społecznościowe na forum.


---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Królik domowy

Królik domowy


Autorem artykułu jest KazioR




Ten inteligentny, komunikatywny i mało kłopotliwy zwierzak, szybko stanie się przyjacielem wszystkich domowników i ukochanym towarzyszem zabaw.

Osoby które nie miały kontaktu z królikami przed podjęciem decyzji o zakupie zadają sobie pytanie, jakim zwierzęciem jest królik ?. Jeśli ktoś uważa, że królik jest zwierzątkiem okazującym na każdym kroku miłość do swego opiekuna, przybiega na zawołanie, jest wyśmienitym czyścioszkiem, nie gryzie mebli, nie posikuje dywanów, nie stara się dominować nad domownikami, siedzi całą dobę w klatce i jest z tego zadowolony, to mogę tylko powiedzieć, - tak myślące osoby będą bardzo rozczarowane. Właściwie to każde z tych pytań ma odpowiedź przeczącą, one uwielbiają spędzać czas poza klatką i to nie godzinę a minimum zalecam pięć godzin. Traktują swego opiekuna jak członka stada a nie pana i władcę. Potrafią swymi ząbkami przywołać do porządku, lubią być głaskane nie wtedy kiedy my chcemy lecz kiedy one mają na to ochotę.


Królik jest postrzegany przez osoby dorosłe i dzieci jako oswojony i milutki. Większość rodziców poddaje się prośbom swych dzieci, kupując królika jako zwierzę domowe. Dziecko na ogół zawsze obiecuje, że zaopiekuje się nowym domownikiem, ale dzieci jak to dzieci nie zawsze dadzą radę opiekować się w sposób prawidłowy królikiem. Obietnice są niebawem zapomniane i troska o królika często spada na rodziców, a tym najczęściej brak czasu na prawidłową opiekę, taka sytuacja powoduje to iż królik żyje w osamotnieniu a jest to jednak zwierzę towarzyskie i nie tylko do szczęścia jest mu potrzebna miska. Królik nie zawsze docenia i toleruje podnoszenie i przytulanie, może walczyć, ugryźć lub skoczyć i podrapać, równie dobrze może zrobić sobie w czasie upadku krzywdę. Pamiętajmy, nie jest wskazane zakupić królika dla dziecka młodszego niż 8 - 10 lat (dla malutkich dzieci mogą one być wręcz groźne). Większość kłopotów w czasie hodowli jest spowodowana błędami opiekuna, brak wiedzy z zakresu opieki, żywienia, są najczęściej przyczyną dolegliwości jakie występują, zapytania jakie otrzymuje pozwalają mi wyrobić sobie pogląd, że opiekunowie postępują według zasady "najpierw królik a potem co to właściwie jest i jak się z nim obchodzić" a szkoda, szkoda króliczków.


---

KazioR

www.kazior5.com



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Weterynarz

Weterynarz


Autorem artykułu jest KazioR




Nasze zwierzątko dla nas znaczy to coś co dla niektórych osób wydaje się niezrozumiałe, iż potrafimy poświęcać mu aż tyle czasu i naszej miłości. Każdy opiekun winien poszukać w swojej okolicy dobrego weterynarza aby w potrzebie móc skorzystać z jego pomocy.


Każdy właściciel zwierzęcia może mieć od czasu do czasu jakieś problemy ze swoim pupilkiem. Jeśli są to problemy zdrowotne, to najlepszym rozwiązaniem będzie wizyta u specjalisty. W gabinecie weterynaryjnym z pewnością wszystkie dolegliwości zostaną rozpoznane i wyleczone. W przypadku choroby zwierzęcia nie ma co zwlekać i najlepiej jest jak najszybciej udać się do weterynarza. Każdy opiekun bowiem powinien troszczyć się o swojego zwierzaka. Znalezienie dobrego specjalisty wcale nie jest trudne. Weterynarz Kraków to tylko jedno z haseł jakie można znaleźć na obecnych niemal wszędzie ulotkach. Informacje na ten temat znajdują się także w Internecie. Wiadomo przecież, że każda firma pragnie zareklamować się w sieci, aby w ten sposób pozyskać klientów. Dlatego też w wyszukiwarkach często pojawia się hasło: gabinet weterynaryjny Kraków. Dobrze jest bowiem wybrać najlepszego specjalistę, który ma się zająć zwierzęciem. A jak wiadomo, ofert jest bardzo dużo. Najlepiej jest oczywiście korzystać z usług kogoś sprawdzonego, o dobrej renomie. Wtedy jest pewność, że zwierzę znajdzie się pod fachową opieką. Każde zwierzę jest inne i wymaga specjalnego traktowania, szczególnie gdy jest chore. Dobry opiekun wie o tym bardzo dobrze. Zdarza się nieraz, że nasze zwierzę potrzebuje pomocy specjalisty. Nie pozostaje nam wtedy nic innego jak tylko udać się z nim do weterynarza. W każdym mieście na pewno można znaleźć kogoś, kto, w razie jakichś problemów, mógłby zająć się naszym pupilkiem. Znalezienie takiego miejsca nie powinno być szczególnie trudne. Można także przeglądać gazety i ulotki w poszukiwaniu interesujących nas informacji. Z kolei jeszcze innym sposobem jest szukanie w Internecie. Ten ostatni sposób jest coraz bardziej popularny. Bardzo dużo jest bowiem w sieci stron poświęconych tematyce zwierzęcej. Można przeglądać strony prowadzone przez hodowców zwierząt i fora internetowe umieszczone na takich portalach. Naprawdę nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele informacji ma dla nas Internet. Oczywiście najprościej jest użyć wyszukiwarki do wyszukania.



---

KazioR

www.kazior5.com



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wyprawka dla kociaka z hodowli

Wyprawka dla kociaka z hodowli


Autorem artykułu jest KYKG




Dobry hodowca, oddając kociaka nowym właścicielom, powinien zadbać o odpowiednią oprawę tego wydarzenia. Jednym z istotnych elementów jest wręczenie nowemu opiekunowki kotka wyprawki.

Dobry hodowca, oddając kociaka nowym właścicielom, powinien zadbać o odpowiednią oprawę tego wydarzenia. Jednym z istotnych elementów jest wręczenie nowemu opiekunowki kotka wyprawki.


Wyprawka nie musi być droga, tym bardziej więc powinniśmy się jej spodziewać od porządnej hodowli kotów rasowych. W wyprawce na pewno musi znaleźć się paczka suchej karmy, do której kociak był przyzwyczajany w hodowli. Dobrym pomysłem jest też dodanie paru puszek mokrej karmy lub kocich ciasteczek - w charakterze przysmaku dla pupila.


W wyprawce obowiązkowo muszą znaleźć się zabawki dla kota - im więcej, tym lepiej. Młode kociaki bardzo cenią sobie zabawę, zaś nie każdy nowy właściciel orientuje się w ofercie rozrywkowej dla kociąt, a wyprawka dla kociaka pozwoli mu zaznajomić się z niezbędnikiem. Dlatego też dołączone przez nas piłeczki, wędki czy szeleszczące poduszeczki posłużą mu za wskazówkę, co kupować dla swojego kotka.


Ważnym elementem wyprawki są książeczki z poradami dla właścicieli kota. Książeczkę taką można niedrogo kupić lub otrzymać za darmo przy zakupie większej ilości karmy - czasem wystarczy tylko zapytać o nią w sklepie lub hurtowni.


Z wyprawką otrzymujemy też często płytę ze zdjęciami kociaka od momentu narodzin do chwili zmiany domu. Album ze zdjęciami dołączony do wyprawki będzie wspaniałą pamiątką, zwłaszcza że koty bardzo szybko dorastają i przestają być malutkimi kociakami.


Książeczka zdrowia kota jest niezbędnym element wyprawki - pamiętajmy o aktualnych wpisach dotyczących szczepień, odrobaczeń i ewentualnych zabiegów, np. sterylizacji.


---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak odczytywać wartości badań krwi u psów?

Jak odczytywać wartości badań krwi u psów?


Autorem artykułu jest Jarosław Sobolewski




Wartości fizjologiczne są jednymi z podstawowych określanych przez lekarza weterynarii w trakcie badania fizykalnego zwierzęcia. Standardowo określa się 3 parametry: ciepłotę ciała, liczbę oddechów i tętno. W przypadkach poważniejszych zlecane są badania krwi.

W trakcie wizyty u lekarza warto podać zaobserwowaną temperaturę, mierzoną w odbytnicy. Co do tętna i oddechów, pozostawmy badanie lekarzowi.


Prawidłowe wartości:


temperatura - 37,5 - 39,0 (szczenięta do 39,5) oC


oddechy - 15 - 30 oddechów/minutę


tętno - 80 - 120 uderzeń/minutę (w zależności od wielkości i rasy)


Zdarza się, że lekarz zaleca badania laboratoryjne. Normy „ludzkie" nie przystają do norm dla psów, dlatego też poniżej podaję wartości fizjologiczne dla psów wybranych wskaźników:


















































Erytrocyty



5,5 - 8,5 mln/μl



Hemoglobina (Hb)



15 - 19 g/100ml



Hematokryt



44 - 50 %



Trombocyty



200 - 500 tys./μl



Leukocyty



6 - 12 tys./μl



Mocznik



20 - 50 mg/100ml



Kreatynina



Do 1,6 mg/100ml



Białko całkowite



6,0 - 7,5 g/100ml



Bilirubina



Do 0,2 mg/100ml



Glukoza



60-90 mg/100ml



OB



20-40 mm/30min.



Zmiany wskaźników są często następstwem toczącego się procesu chorobowego. Tak jak wspominałem we wcześniejszych artykułach najlepszym rozwiązaniem jest profilaktyka i to zarówno ta swoista (szczepionki) jak i nieswoista (np. preparaty zawierające omega 3, koenzym Q10, itp.)


---

Autor jest doktorem nauk weterynaryjnych, prowadzi serwisy www.witaminka.istore.pl i www.weterynaria.info.pl www.ixia.ehost.pl



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dog Canario Hodowla - geneza rasy

Dog Canario Hodowla - geneza rasy


Autorem artykułu jest miwa




Dogo Canario to rasa psów, która powstała ze skrzyżowania ras pierwotnych Bardino i Majorero w XVI - XVII wieku, które żyły na Wyspach Kanaryjskich. Psy te zostały przywiezione przez hiszpańskich najeźdźców

Dogo Canario to rasa psów, która powstała ze skrzyżowania ras pierwotnych Bardino i Majorero w XVI - XVII wieku, które żyły na Wyspach Kanaryjskich. Psy te zostały przywiezione przez hiszpańskich najeźdźców. Dog kanaryjski od samego początku był szkolony do pilnowania stad owiec oraz bydła, ponieważ ich charakter czy temperament był nieprzeciętny. Odznaczały się również dużą siłą a także inteligencją. Psy te zyskały na popularności w XIX - XX wieku, gdy również popularne stały się walki psów. W pierwszej połowie wieku XX zakazano walk psów na wyspach dlatego też hodowla Dogo Canario traciła na popularności, aż w końcu popadła w niemal całkowite zapomnienie i prawie wyginęła. W ówczesnych czasach dbano jedynie o cechy użytkowe psów i ich funkcjonalność, z tego też powodu budowa Presy nie była jednoznacznie określona: spotykano psy o wyglądzie bull: zwarte, masywne, o krótkiej kufie, z dużą ilością białego umaszczenia, inny typ wydłużony i lekki o wyraźnym wpływie majorero oraz najbardziej typowy dla Presy typ pośredni: masywny, ale nie nadmiernie, o sierści verdino z białymi znaczeniami na łapach i piersi. Prawidłowa mieszanka psów kanaryjskich i angielskich dała podstawę genetyczną Perro de Presa, który przetrwał do naszych czasów - psa o wspaniałej budowie oraz idealnego pasterza, stróża i obrońcy. W latach 70-tych XX wieku podjęto próby i starania mające na celu zrekonstruowanie rasy. Perro de Canario został uznany w roku 1989 przez hiszpańską organizację kynologiczną RSCE. W 2001 już hodowla szczeniaków Dogo Canario trafiła na scenę międzynarodową dzięki wstępnemu uznaniu przez FCI. Rasa ta zyskała szybko uznanie w Europie oraz Stanach Zjednoczonych. Obecnie hodowla doga kanaryjskiego służy głównie nam jako pies obronny i towarzysząc.


---

Dogo canario - hodowla dogo canario



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dog Canario pies kanaryjski - charakter

Dog Canario pies kanaryjski - charakter


Autorem artykułu jest miwa




Rasa Dogo Canario łączy w sobie zarówno opanowanie, zrównoważenie, a także posiada umiejętność samo kontrolujące i powagę wobec zagrożenia, sam wygląd wskazuje na dużą siłę oraz szybkość często wykorzystywaną podczas pełnienia fukncji stróża.

Rasa Dogo Canario łączy w sobie zarówno opanowanie, zrównoważenie, a także posiada umiejętność samo kontrolujące i powagę wobec zagrożenia, sam wygląd wskazuje na dużą siłę oraz szybkość często wykorzystywaną podczas pełnienia fukncji stróża. Ta rasa posiada dosyć groźne spojrzenie. Psy kanaryjskie Canario są porywcze również zwinne i bojowe. W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia reagują szybko, odważnie oraz zdecydowanie i bardzo skutecznie w realizowaniu powierzaonych im zadań. Dogo Canario jest to pies raczej niekonfliktowy. Nie jest zaczepny i wśród spokojnie zachowujących się ludzi i psów również pozostaje spokojny, jednak na agresywne zachowanie innego psa czy człowieka zareaguje bardzo szybko. Świetnie radzi sobie z funkcją stróża czy psa obronnego. Został on szczególnie obdarzony przez naturę do prowadzenia stad bydła i owiec. Groźny głęboki głos, pomaga mu tylko w tym żeby sprawnie i szybko odstraszać potencjalnego wroga. Charakteryzuje się tym że jest nieufny wobec obcych ale wierny wśród swoich. Dogo Canario jest bardzo przywiązany oraz opiekuńczy w stosunku do dzieci. Powinien być prowadzony przez osobę, która ma doświadczenie w układaniu psów bojowych, ponieważ ta rasa ma skłonności do zachowań agresywnych. W nieodpowiednich rękach pies ten może być bardzo niebezpieczny i groźny, azkolwiek z odpowiedzialnym właścicielem stanie się miłym, oddanym kompanem. Szczeniaki Dogo Canario są miłe i symaptyczne, nie trzeba poswięcać im zbyt wiele czasu.


---

Dogo canario szczeniaki - hodowla psów kanaryjskich



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

poniedziałek, 13 grudnia 2010

Pies też człowiek

pies też człowiek


Autorem artykułu jest Angelika xyz




Dobra karma dla psa to połowa szczęścia naszego pupila. Nasi mali czworonożni przyjaciele potrzebują fachowo dobranej diety, której nie jest w stanie zastąpić żadne domowe jedzenie. Choć powstało na ten temat wiele naukowych publikacji...

Dobra karma dla psa to połowa szczęścia naszego pupila. Nasi mali czworonożni przyjaciele potrzebują fachowo dobranej diety, której nie jest w stanie zastąpić żadne domowe jedzenie, nawet to rodem z królewskiego stołu. Choć powstało na ten temat wiele naukowych publikacji, znaczna część społeczeństwa nie zdaje sobie sprawy lub zwyczajnie ignoruje fakt, że ludzie i psy potrzebują zupełnie innych substancji – do wzrostu, dla energii i prawidłowego funkcjonowania. To, co człowiek zwykł uwielbiać, może nie smakować, a nawet szkodzić psu i odwrotnie - to wszystko, co tego pierwszego wprawia w apetyczny zachwyt zazwyczaj w drugim budzi obrzydzenie. I tak jak dziecko potrzebuje zupełnie innych substancji, tak również małe szczenięta nie mogą, metaforycznie rzecz ujmując, jeść z jednej miski ze swoimi rodzicami lub “dziadkami”. Gama posiłków zależna jest też od rasy oraz indywidualnych uwarunkowań. Każdy zwierzak więc musi mieć własną, zoptymalizowaną dietę, a oszczególnych jej właściwościach i zaletach mogą przekonać się wszyscy sceptyczni jeszcze ich opiekunowie w bardzo krótkim czasie. Lśniąca sierść, radosny pyszczek i nieustająca ochota do zabawy to tylko przykładowe z dobrodziejstw połączonych sił łakoci i witamin. Przede wszystkim zaś, smaczne i pożywne jedzenie sygnalizuje naszym pupilom troskę ze strony ich właścicieli, co powoduje odwzajemnienie uczuć i pogłębienie relacji.


---

angie



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Owczarek kaukaski w wykazie psów agresywnych

Owczarek kaukaski w wykazie psów agresywnych


Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek




W Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku dotyczącego wykazu ras psów uznawanych za agresywne na liście znalazło się ich kilkanaście. Owczarek kaukaski jest jedną z ras, która znalazła się w rejestrze.

W Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku dotyczącego wykazu ras psów uznawanych za agresywne na liście znalazło się ich kilkanaście. Prawo kładzie obowiązek posiadania zezwolenia organu gminy do hodowli lub utrzymania ich przedstawicieli. Owczarek kaukaski nie jest jedynym psem należącym do sekcji molosowatych, który został uwzględniony w rejestrze. Obecność tych psów w wykazie nie powinna kojarzyć się potencjalnym właścicielom jedynie z trudnościami w nabyciu tych zwierząt, ale z obowiązkiem i odpowiedzialnością za ich wychowanie.


Owczarek kaukaski podobnie jak równie sympatycznie i uroczo wyglądający akbash dog pochodzący z Turcji czy moskiewski stróżujący nie budzi u ludzi lęku ani obaw. Psy tej starej rasy potrafią być zrównoważone, czujne i stanowcze. Trzeba jednak wiedzieć, że często przejawiają skłonność do dominacji oraz dzięki silnie rozwiniętemu poczuciu terytorializmu nie tolerują intruzów, bywają nieufne wobec obcych. Nieumiejętnie prowadzony owczarek kaukaski łatwo może zacząć przejawiać agresywną naturę. Stąd wielu hodowców odradza niedoświadczonym opiekunom wybór przedstawicieli tej wspaniałej rasy niezależnych psów.


Ciężka, zwarta budowa ciała, silnie umięśniona sylwetka sprawiają, że owczarek kaukaski nadaje się także dzięki posturze do pełnienia roli stróża i wykorzystania go w celach obronnych. Dużą zaletą jest jego zamiłowanie do przebywania na dworze oraz odporność na niesprzyjające, srogie warunki atmosferyczne. Posiada również niezwykle pożądany u stróży domu atut w postaci braku zbędnej hałaśliwości i namolnego ujadanie. I co ważne dla wielu opiekunów, dla rodziny psy potrafią być bardzo przyjacielskie oraz miłe.


Owczarek kaukaski jest rasą, która z pewnością wymaga więcej czasu i cierpliwości w tresurze. Wybierając jej przedstawiciela na swego towarzysza należy wiedzieć, że najczęściej respektuje tylko jednego, uznanego przez nich pana. Jeśli chodzi o pozostałych domowników godzi się ich tolerować, pozwalając na głaskanie i zabawę, ale nie słucha żadnych poleceń wydawanych przez nich.



---

Artykuły na każdy temat



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Hovawart - pies doskonały

Hovawart - pies doskonały


Autorem artykułu jest Iwona - TESORO MIO




Hovawart to najwspanialszy pies na świecie. Za tym pięknem czai się temperament i charakterek. Hovawarty w usposobieniu są wesołe, skore do wspólnych zabaw z członkami rodziny, ale nie są to psy dla każdego! Chcesz dowiedzieć się więcej - koniecznie przeczytaj artykuł.

HOVAWART



Hovawart jest najwspanialszym psem na świecie. Chyba nikt, kto ma hovka, nie powie wam nic innego - Julia Wolin.


To piękne słowa i piękny pies, ale trzeba wspomnieć, że za tym pięknem czai się temperament i charakterek. Hovawarty w usposobieniu są wesołe, skore do wspólnych zabaw z członkami rodziny, ale nie są to psy dla każdego! Wymagają kontaktu z ludźmi o stabilnej osobowości i zdecydowanym podejściu. Są niezwykle uparte, skłonne do stawiania na swoim, wykorzystując każdą niekonsekwencję przeciwko człowiekowi. Hovawarty są bardzo sprytne i łatwo się uczą, ale trzeba być przy tym kreatywnym, ponieważ szybko sie nudzą. Przeważnie ćwiczą, gdy sprawia im to wielką przyjemność lub gdy im się to opłaca. Jeśli chcesz psa, który o każdej porze dnia i nocy wykona bez mrugnięcia okiem Twoją komendę, to hovawart nie jest tym, czego szukasz - chyba, że staniesz się od niego sprytniejszy.


Hovawart to chodząca doskonałość - 3 w 1: przyjaciel, stróż i sportowiec.


Zawsze wierny i oddany właścicielowi. W każdych okolicznościach czuwa nad swoją rodziną. Rewelacyjnie sprawdza się w różnych warunkach pogodowych. Wymaga ciągłego kontaktu z człowiekiem, codziennych spacerów, szkoleń.
Rasa hovawart wywodzi się z Niemiec - pierwsze wzmianki pochodzą z XIII wieku. Więcej na ten temat znajdziesz http://www.tesoromio.pl.


Nie są to małe pieski - wg wzorca ich wysokość w kłębie powinna wynosić:
psy : 63 - 70 cm,
suki : 58 - 65 cm.


Szczegółowy opis rasy znajdziesz http://www.tesoromio.pl.Hovawart - pies doskonały



Hovawart występuje w trzech umaszczeniach:


Blond: przypominający swoim wyglądam goldena. Podstawą do oceny prawidłowości wybarwienia są rozjaśnienia na brzuchu i portkach. Pigment na powiekach, wargach i poduszkach łap jest czarny. Dopuszczalny jest rozjaśniony nos.



Hovawart - pies doskonałyCzarne podpalane: czarne z podpalaniami. Kolor znaczeń średnio jasny. Znaczenia występują nad oczami, poniżej grzbietu nosa, skąd sięgają do kącików warg, na gardle, piersi, łapach i ogonie. Pigment na powiekach, wargach i poduszkach łap jest czarny.



Czarne: włos jest czarny i błyszczący. Czasami występują pojedyncze, małe białe plamy na klatce piersiowej, białe włosy na palcach nóg i końcu ogona. Pigment na powiekach, wargach i poduszkach łap jest czarny. Hovawart - pies doskonały





Jeśli chcesz poczytać na temat HOVAWARTÓW
polecam stornę www.tesoromio.pl



---

Iwona PiątkowiakPolska

Hodowla Hovawartów TESORO MIO



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

piątek, 10 grudnia 2010

Jak zadbać o odpowiednie legowisko dla psa

Jak zadbać o odpowiednie legowisko dla psa


Autorem artykułu jest Li Li




Każdy właściciel czworonoga, który od wieków nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka, pragnie by miał jak najlepsze warunki bytowe. Staramy się by miał co jeść, by czuł się bezpiecznie.

Aby to osiągnąć należy przede wszystkim poświęcić mu jak najwięcej uwagi, po to by nie czuł się samotny oraz znudzony. Nuda oraz brak kontaktu z właścicielem jest chyba najgorszą karą jaką można zadać zwierzęciu, jakim jest pies. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego jak ważne jest, by pies miał w domu swoje własne, nienaruszalne miejsce, gdzie będzie mógł spokojnie odpoczywać.


Takie legowisko dla psa powinno być położone w miejscu, gdzie nikt nie będzie nieustannie się kręcił oraz nie będzie ono nam przeszkadzało w żaden sposób. Ważne jest, by umieścić w tym miejscu wygodny materac, na którym pies będzie mógł wygodnie się położyć. Legowisko dla psa powinno być dobrane tak, by zwierzę mogło się swobodnie w nim położyć, wyciągając łapy. Oczywiście można bardzo często zauważyć naszego czworonoga, który śpi zwinięty w kłębek. Takim widokiem można się zasugerować i stwierdzić, że przecież i tak nie wykorzysta tak dużej ilości miejsca, więc nie ma sensu przepłacać. Niestety takie myślenie jest bardzo błędne, ponieważ pies bardzo często wypoczywa wyciągając się bardzo mocno, w czym z pewnością przeszkodzi mu zbyt małe legowisko dla psa. Nie jest także prawdą, by pies wolał odpoczywać jak najbliżej swojego właściciela. Tak samo jak my, on również potrzebuje samotności, żeby odpocząć od innych stworzeń w swoim otoczeniu. Można oczywiście zauważyć tendencję psa do spania w naszych nogach, ale mimo tego nie powinniśmy pozbawiać go własnego, przytulnego miejsca. Jeśli przygotujemy psu odpowiednie legowisko, z pewnością to zauważy i będzie nam bardzo wdzięczny.


---

Zobacz także:
- Szczawnica noclegi
- fitness Kraków
- wakacje w Bułgarii



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Bezpieczne zabawki dla zwierząt

Bezpieczne zabawki dla zwierząt


Autorem artykułu jest Li Li




Każdy posiadacz psa lub kota nie tylko chce się z nim bawić, ale powinien także starać się zapewnić mu jak najlepsze warunki do bytowania. Odpowiednie warunki to nie tylko uczucie jakim obdarza się pupila, ale takża akcesoria dzięki którym można o zwierzaka dbać.

Może się okazać pomocne kupowanie takich dodatków jak akcesoria dla zwierząt, które nie tylko będą dla nas ważne, ale także pozwolą naszemu pupilowi poczuć się lepiej niż dotychczas. Jeśli będziemy kupowali mu najlepsze rzeczy jakie dostępne są dla naszych zwierząt, to zapewne będzie on jednym z najszczęśliwszych z pupili jakiego mamy. Akcesoria te są bardzo zróżnicowane, a to sprawia, że możemy dokonać wielu wyborów jeśli chodzi o to, co będzie dla niego najlepsze. Jeśli mamy na przykład ochotę na zakup zabawki, to należy pamiętać, że ich wybór jest naprawdę ogromny, a to będzie dla nas nie lada wyzwanie, ale nie należy się tym bardzo przejmować, ponieważ nasz pupil doceni niemal każdą niespodziankę. Jeśli mamy wątpliwości co do wyboru takiego przedmiotu, możemy zdecydować się na kilka rzeczy, które będą pozwalały na stworzenie kącika zabaw dla naszego pupila. Akcesoria dla zwierząt pozwalają na budowanie więzi pomiędzy zwierzęciem, a jego panem. Jeśli będziemy chcieli znaleźć inne rzeczy niż zabawki, to zapewne może to być smycz czy obroża. Wydaje się, że ich posiadanie jest wręcz nieodłączne, ale mimo tego i tak są to akcesoria. Jeśli wybieramy obrożę czy smycz należy ją tak dobrać, by pasowała jak najlepiej dla naszego pupila. Jest to ważne, gdyż jeśli będziemy mieli za słabe te rzeczy, to może się okazać, że nasz pupil na spacerze sam się oswobodzi. Należy także zadbać, by akcesoria dla zwierząt, które kupujemy nie tylko były dobrze dobrane, ale także bardzo bezpieczne dla naszego pupila, by nic mu się nie stało podczas zabawy.


---

Zobacz także:
- tanie noclegi Kraków
- wakacje w Bułgarii
- Krakow salt mine tour




Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

czwartek, 9 grudnia 2010

Karma dla psów szkodzi w nadmiarze

Karma dla psów szkodzi w nadmiarze


Autorem artykułu jest Ulryk Wilk




Czy pies może być otyły? Może. Tak samo jak może mieć nadwagę lub być niedożywiony. Otyłość to przede wszystkim wynik zachowania właściciela – przekarmienia zwierzęcia i braku ruchu.

Karma dla psów dostępna w systemie ciągłym, właściciel rozwalony na kanapie przed telewizorem z jedną ręką w chipsach, a drugą w sierści swojego czworonożnego pupila. Taki widok to dość częsty obrazek w polskich domach. Efektem takiego zachowania jest otyłość psów, a co za tym idzie – gorsza jakość ich życia.

Rzecz nie leży w czynniku tak prozaicznym jak podawana zbyt często karma dla psów. Chodzi o coś więcej – przyzwyczajenia właścicieli. Znane powiedzenie mówi, że pies upodabnia się do swojego pana. Jeśli więc właściciel się nie rusza i obżera bez umiaru, pies będzie robił to samo. Nie z chęci naśladownictwa oczywiście, ale w wyniku preferowanych przez pana sposobów zachowania. Pół biedy, jeśli do miski nakładana jest karma dla psów, ale przecież znacznie częściej zdarza się, że zwierzę dostaje ludzkie jedzenie, które tylko mu szkodzi. Nakładane jest hojną ręką, tak samo jak hojną ręką nakładane jest na talerz właściciela. Trudno też spodziewać się, że pan będzie zabierał swojego psa na długie spacery po lesie czy parku, skoro nie chce mu się ruszać dla poprawy własnego samopoczucia. W ten sposób złe zachowania ludzi przenoszą się na zwierzęta, które – niczego nie świadome – cierpią z powodu otyłości.

W jaki sposób rozpoznać, czy pies jest otyły czy ma nadwagę? Czasem wystarczy na niego spojrzeć. Pies o prawidłowej masie ciała będzie miał niewidoczne żebra, pokryte cienką warstwą tkanki tłuszczowej, a brzuch będzie miał podniesiony. Po dotknięciu będzie można żebra wyczuć. Zwierzę z nadwagą natomiast będzie miało żebra słabo wyczuwalne pod skórą, pokryte wyraźną warstwą tłuszczu, a talia w ogóle nie będzie widoczna. U psa otyłego żeber w ogóle nie wyczujemy, talii także nie będzie miał, brzuch z kolei będzie u takiego zwierzęcia zaokrąglony. Widoczne będą też pokłady tłuszczu w okolicach lędźwi i u nasady ogona. Otyły pies będzie miał także problemy z poruszaniem, nie będzie mógł normalnie dbać o higienę, a jego kondycja będzie znacznie gorsza.

W tym miejscu pojawia się pytanie – po co właściwie mamy przejmować się otyłością psów? Powodów jest kilka. Po pierwsze, otyły pies będzie miał problemy z oddychaniem. To z kolei doprowadzi do niedotlenienia organizmu i osłabienia zwierzęcia. Tak jak w przypadku ludzi, tak i w przypadku psów zbyt duża masa ciała będzie prowadzić do zaburzeń sercowo-naczyniowych. Oznaczać to będzie spadek wydajności serca, częste zwyrodnienia zastawek serca. W efekcie tego zwierzę coraz mniej się rusza i gromadzi coraz więcej tłuszczu.

Problemem mogą być także zaburzenia narządów ruchu – zwyrodnienia stawów, kręgosłupa. Mogą też pojawić się niedowłady. Otłuszczenie narządów jamy brzusznej będzie natomiast prowadziło do spadku wydajności ich pracy. Spadek odporności będzie skutkował większą wrażliwością na choroby, a potencjalne zabiegi chirurgiczne będą znacznie trudniejsze.

Komu zależy na tym, żeby pies dobrze żył, powinien myśleć o jego kondycji.


---

czasem piszę...



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Weterynarz

Weterynarz


Autorem artykułu jest miwa




Coraz więcej ludzi posiada własne zwierzątko domowe, które należy szczepić lub leczyć gdy zachoruje. Dlatego tak niezwykle ważnym zawodem jest właśnie weterynarz.

To oczywiście w gabinecie weterynaryjnym uzyskamy pomoc dla naszego pupila. Jaki powinien być weterynarz? Dobry lekarz weterynarii nie będzie bał się ryzyka, powie otwarcie jak wygląda sytuacja i do końca będzie walczył o życie naszego zwierzątka. O czym powinniśmy wiedzieć wybierając się do weterynarza? Przede wszystkim pamiętajmy, iż niektóre gabinety weterynaryjne są wysoce wyspecjalizowane i zajmują się tylko zwierzętami domowymi jak koty, psy, chomiki czy świnki morskie, z kolei inne sprawują opiekę nad trzodą chlewną. Niemniej jednak prawdziwego lekarza weterynarii poznamy po tym, że nie będzie się on bał wyzwań i mimo braku doświadczenia przyjmie chore zwierze by mu pomóc.


Na co więc możemy liczyć idąc do niego ze swoim pupilem? Przede wszystkim na doraźną i fachową pomoc w razie problemu z naszym zwierzakiem. Oczywiście otrzymamy niezbędne szczepienia oraz leki. Możemy zrobić również badania kontrolne czy poradzić się w sprawie diety dla naszego pupila, który już jest w starczym wieku. Poza tym wszelkie obcinanie pazurków czy usuwanie kamienia nazębnego u psów i kotów. Co więcej, w niektórych przypadkach są przeprowadzane skomplikowane operacje łącznie z transfuzja krwi. Niemniej jednak jeżeli już wybierzemy odpowiedniego lekarza dla naszego pupila to uczęszczajmy do niego regularnie i już nie zmieniajmy go na innego, jeśli jesteśmy zadowoleni z jego usług.


Dlaczego? Otóż weterynarz zna naszego pupila i posiada całą jego kartotekę leczenia. Może zatem szybko zareagować w nagłym przypadku.


---

Autorem tekstu jest serwis Weterynarze



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

wtorek, 7 grudnia 2010

Nauka siadania na komendę

Nauka siadania na komendę


Autorem artykułu jest Joanna LM




Kiedy zacząć?
Naukę najlepiej zacząć zaraz jak szczeniak trafi do twojego domu. Jeśli masz psa dorosłego to również nie przeszkadza to w niczym, abyś mógł rozpocząć szkolenie. Psy powinno się uczyć nowych rzeczy podczas całego życia, które razem spędzacie.

Kiedy zacząć?
Naukę najlepiej zacząć zaraz jak szczeniak trafi do twojego domu. Jeśli masz psa dorosłego to również nie przeszkadza to w niczym, abyś mógł rozpocząć szkolenie. Psy powinno się uczyć nowych rzeczy podczas całego życia, które razem spędzacie.
Jak to zrobić?
Jest kilka sposobów nauczenia psa, siadał na komendę. Pierwszy z nich i chyba najłatwiejszy,
polega na tym, abyś za kazdym razem gdy piesek usiądzie sam podszedł do niego mówiąc "siad" i dał nagrodę (pochwała, zabawka, smakołyk).
Drugim sposób polega na tym, abyś wział smakołyk do reki, pokazał go psu, i trzymając rękę ze smaczkiem na wysokości psiego nosa nie pozwolił psu na zjedzenie go (może go wąchać, lizać) dopóki nie usiądzie. Pies będzie próbował w różny sposób dostać smakołyk i gdy w końcu usiądzie to wtedy szybko mu go daj.
Trzeci sposób polega na tym, że rękę ze smakołykiem unosisz lekko ku górze, pies powinien momentalnie usiąść. Pamiętaj jednak, żeby nie trzymać ręki zbyt wysoko, bo psiak zamiast usiąść będzie próbował podkakiwać.
Czwarty sposób, to nauka za pomocą klikera (małe urządzonko do zaznaczania pożądanego zachowania psa, wydajace specyficzny dźwięk). Za kazdym razem gdy piesek usiądzie zaznacz to zachowanie kliknięciem. Dzięki klikerowi psy uczą się szybciej, ale nie jest on niezbędny. Pamiętaj używając klikera, że po kazdym kliku (nawet jesli będzie przypadkowy, przez pomyłkę) należy się pupilowi smakołyk.
Sposobów tych mozna używać naprzemiennie w zależności od sytuacji. Na poczatku jednak (oprócz pierwszego sposobu) nie nazywaj tego. Dopiero, gdy psiak usiądzie kilka razy dopiero powiedz "siad", gdy już siedzi. Za każdym razem nagradzaj psa. Po kilku powtórkach spróbuj wydać najpierw komendę i zobacz, czy psiak już na nią reaguje, jesli nie to wróć do poprzedniego etapu nauki.
Mój Lucky nauczył sie siadać jak był malutki. Nie umiał jeszcze dobrze chodzic, a już siadał na komendę i podawał łapkę. Jestem z niego dumna. :) Twój pies również może nauczyć się tej i wielu innych sztuczek, pamietaj jednak o konsekwencji i systematyczności ćwiczeń.


---

Joanna LM


Zapraszam na moje blogi:


pies-lucky.blogspot.com


mam-psa.blogspot.com



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

niedziela, 5 grudnia 2010

Postrzeganie psów przez ludzi

Postrzeganie psów przez ludzi


Autorem artykułu jest Joanna LM




Pies - przyjaciel człowieka. Czy jednak każdy zgodzi się z tym stwierdzeniem? Raczej nie. Każdy z nas postrzega te zwierzęta na swój indywidualny sposób.

Pies - przyjaciel człowieka. Czy jednak każdy zgodzi się z tym stwierdzeniem? Raczej nie. Każdy z nas postrzega te zwierzęta na swój indywidualny sposób. Jednak czasem nawet zupełnie nieświadomie ludzie wyrządzają tym zwierzętom krzywdę. Traktują je jak ludzi, lub co gorsza jak maskotki, czy ozdoby swojej osoby. Wielu z nas nie wie, że zwierzęta przemawiają do nas, jednak swoim "psim językiem". Przekazują nam informacje, których my - ludzie, niestety nie potrafimy odczytać. Każdy ruch ogona, spojrzenie, szczeknięcie, czy postawa ciała wyrażają to co chcą nam w danej chwili przekazać. Potrafią również "czytać" naszą mowę ciała. Wiedzą kiedy jesteśmy zdenerwowani, a kiedy mamy ochotę na zabawę. Dlaczego więc ludzie nie uczą się tej psiej mowy, aby móc cieszyć się każdą chwilą spędzoną ze swoim pupilem? Takich pytań można by zadawać w nieskończoność. Wielu ludzi zwierzęta te nazywa swoim przyjacielem, czy nawet członkiem rodziny, jednak nie przeszkadza im to w trzymaniu psa na łańcuchu przy budzie, nie wyprowadzaniu na spacery, zamykaniu na całe tygodnie, czy nawet lata do kojca, bez wypuszczania psa. Tacy ludzie nie dbają o dobro zwierząt, a jedynie są zapatrzeni w siebie. Mają psa bo np. urzekła ich ta mała kuleczka, czy może panowała moda na posiadanie psa. Gdy pies podrasta i właściciele nie mogą już sobie z nim poradzić, bo np. sika w domu, gryzie i niszczy wszystko to w konsekwencji trafia do zamknięcia na dwór. Wielu ludzi zamiast rozwiązywać takie problemy woli po prostu pozbyć się psa. Najgorsi są ci, którzy pozbywają się pupila, bo chcą wyjechać na wakacje. Teraz o tej porze roku znów mnóstwo psiaków trafi na ulicę, tylko dlatego, że mają nieodpowiedzialnych właścicieli. Niestety muszę przyznać, że znam wiele osób dla których normalną rzeczą jest pozbycie się psa. Tak naprawdę dopóki ludzie nie zadadzą sobie choć trochę trudu na zrozumienie tych wspaniałych zwierząt, to nic się nie zmieni. Szkoda, że u nas nie ma przepisów jak w innych krajach, gdzie żeby móc posiadać psa to trzeba zdawać specjalne testy dotyczące psiego zachowania, oraz innej potrzebnej wiedzy, aby móc opiekować się tymi wspaniałymi zwierzakami.


---

Joanna LM


Zapraszam na moje blogi:


mam-psa.blogspot.com


pies-lucky.blogspot.com



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Mój ukochany pupil, czyli jak dbać o zwierzęta domowe cz.1

Mój ukochany pupil, czyli jak dbać o zwierzęta domowe cz.1


Autorem artykułu jest miwa




W obecnych czasach ludzie mają w swoich domach różne zwierzęta. Stopniowo przestaje zadziwiać to, iż w naszych domach pojawiają się obok psów, kotów, rybek, gryzoni lub ptaków także egzotyczne stworzenia. Jakie to są?

W obecnych czasach ludzie mają w swoich domach różne zwierzęta. Stopniowo przestaje zadziwiać to, iż w naszych domach pojawiają się obok psów, kotów, rybek, gryzoni lub ptaków także egzotyczne stworzenia. Jakie to są? No cóż, to pająki, węże, jaszczurki, kameleony czy nawet skorpiony. Niemniej jednak bez względu na gatunek czy rasę jako właściciele powinniśmy odpowiednio zadbać o naszego pupila. Istnieje kilka uniwersalnych porad w tej kwestii.


Przede wszystkim nasz zwierzak powinien mieć swoje własne miejsce. Jeżeli nawet nie lubi przebywać w kojcu to i tak powinien mieć tam swój kocyk oraz zabawki dla zwierząt. Niech to będzie tylko jego miejsce. Z czasem się do niego przyzwyczai. Jeśli masz gryzonia bądź jakieś inne zwierze przebywające w terrarium to pamiętaj, że po wyczyszczeniu legowiska umieść wszystko na swoim miejscu tak jak to było przed sprzątaniem. Zwróć uwagę na przyzwyczajenia swojego pupila, czy nie zakopuje żywności lub nie okopuje trocinami swojego domku. Kolejną istotną rzeczą jest zapewnienie stworzeniu dostępu do świeżej i czystej wody. Nie wolno dopuścić do tego by nasz pupil się o nią upominał. W jaki to sposób daje nam znać o swoim pragnieniu? Może skomleć, rzucać pusta miseczką, szarpać poidełkiem lub ciągnąć nas za rękę czy lizać.


Co więcej należy także pamiętać o odpowiednim pożywieniu dla niego. Nie zawsze sucha karma jest lepsza od naturalnego jedzenia. Przykładowo gryzoniom warto dać do pożywienia suszoną kukurydzę, marchewkę czy też słonecznik. Następną istotną kwestia jest dbanie o czystość pupila.


---

Autorem tekstu jest serwis weterynarze



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Mój ukochany pupil, czyli jak dbać o zwierzęta domowe cz.2

Mój ukochany pupil, czyli jak dbać o zwierzęta domowe cz.2


Autorem artykułu jest miwa




W obecnych czasach ludzie mają w swoich domach różne zwierzęta. Stopniowo przestaje zadziwiać to, iż w naszych domach pojawiają się obok psów, kotów, rybek, gryzoni lub ptaków także egzotyczne stworzenia. Jakie to są?

Szczególnie w przypadku zwierząt posiadających sierść jak pies czy kot. Warto zagonić nasze stworzenie pod prysznic czy do wanny i je wykąpać. Niemniej jednak nie zapomnijmy o podkładkach antypoślizgowych by nasz pupil czuł się bezpiecznie. Poza tym do kąpieli użyjmy specjalnie przeznaczonego szamponu, który poprawi kondycję jego skóry oraz sierści. Także w przypadku mniejszych zwierząt futerkowych warto je czasem delikatnie obmyć. Co ważne, otóż nie zapominajmy o to by wyczesać sierść naszemu stworzeniu. Szczególnie w okresie letnim i wiosennym. Niemniej jednak regularne czesanie pozwala nam na zminimalizowanie ilości zrzucanej sierści w naszym domu. Poza tym zorganizujmy jakąś rozrywkę naszym zwierzakom. One też lubią się bawić. W związku z tym jako, że stworzenie najbardziej przywiązuje się do swojego właściciela to właśnie on winien zapewnić mu rozrywkę.


Zatem przykładowo z psem możemy się bawić wszystkim i to w domu i na powietrzu. Może to być piłeczka, sznur czy lina, patyk czy specjalne zabawki wspomagające jego rozwój zarówno jeśli chodzi o koordynacje ruchową jak i psychikę. Natomiast koty lubią kłębek wełny czy sznurek, różne ruchome zabawki, a także specjalne maty lub przedmioty do drapania. No cóż, w przypadku gryzoni, gadów czy rybek sytuacja jest znacznie trudniejsza.


Dlatego też dla gryzonia przyszykujmy specjalne kółko do biegania, gada - rośliny, drzewa i wszystko to gdzie może się schować, a dla rybek domki zamki, gdzie mogą sobie popływać. Jak widać, nikt nie chce się nudzić nawet rybki czy pająki. Niestety biorąc zwierzaka do naszego domu musimy pamiętać także o jego codziennej pielęgnacji. To jest nasz obowiązek, bo jak wiadomo zwierze w domu to nie tylko przyjemności.


---

Autorem tekstu jest serwis gdzie znajdziesz Weterynarza



Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl