wtorek, 18 stycznia 2011

Domowe jedzenie

Domowe jedzenie

Autorem artykułu jest Maria Zarzyńska



Pokarm dostosowany do potrzeb zwierzęcia powinien być odpowiedni do wielkości i wieku naszego pupila, bogaty w przeciwutleniacze, luteinę i cynk. Dobrze dobrana karma dla zwierząt jest fundamentem prawidłowego rozwoju.

Może warto zrezygnować z tych wszystkich wynalazków i karmić zwierzaka ryżem, makaronem, mięsem i warzywami? Cóż, jeśli mamy mnóstwo czasu i dobrych chęci, można spróbować. Tyle, że dla psów czy kotów trzeba gotować oddzielnie – ich jedzenie nie powinno być solone ani przyprawiane, lepiej też unikać smażenia. Trzeba po prostu prowadzić oddzielną kuchnię dla ludzi, a oddzielną dla zwierząt.

Doktor Michał Jank przypomina też, że takie jedzenie może nie zawierać wszystkich niezbędnych składników – choćby tauryny czy karnityny. Dlatego dobrze jest, a w przypadku szczeniąt koniecznie trzeba używać suplementów diety zawierających witaminy, składniki mineralne czy dodatkowe aminokwasy.

Gdy zsumujemy wszystkie wydatki, może się okazać, że znowu droga dieta premium będzie tańsza niż „tanie” domowe jedzenie.

Trzeba też pamiętać o rzeczy pozornie oczywistej, choć nie przez wszystkich akceptowanej – pies to nie człowiek. Inna budowa przewodu pokarmowego i inne potrzeby powodują, że pies żywiony samymi ziemniakami i makaronem z pewnością nie będzie zdrowy. Weterynarze opowiadają anegdoty o właścicielach wegetarianach, którzy wychodzą z założenia, że skoro oni mięsa nie jedzą, to zwierzątko też nie musi.

Specjaliści zwracają uwagę na jeszcze jedną wadę żywienia domowego. Gdy kot lub pies zachorują na nerki, wątrobę czy serce, może się okazać konieczne wprowadzenie specjalnej diety leczniczej, która sprzedawana jest w postaci suchej karmy. Tymczasem zwierzak przyzwyczajony do domowego jedzenia z pewnością nie będzie chciał przestawić się na gotową karmę. Psa w końcu do jedzenia zmusi głód, ale w przypadku kota kilkudniowy post może doprowadzić do uszkodzenia wątroby. Dlatego lepiej od samego początku karmić zwierzaka gotową karmą – w razie czego oszczędzimy sobie i jemu nerwów.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dobry sklep zoologiczny

Dobry sklep zoologiczny

Autorem artykułu jest Agnieszka Bartoszewska



Kilka zdań na temat dobrych sklepów zoologicznych, które mają oferować mnóstwo ciekawych produktów dla naszych domowych zwierzakow, czyli naszych ulubieńców.
Internet to miejsce, w którym możemy kupić praktycznie wszystko, co nam przyjdzie do głowy. Bardzo szeroka oferta handlowa sklepów wirtualnych pozwala na to, by spełniać swoje zachcianki i poszukiwać możliwie jak najlepszych ofert cenowych i jakościowych. W sieci www można znaleźć nie jeden sklep zoologiczny, który posiada bardzo szeroką ofertę skierowaną do zwierzaków, które także można nazwać konsumentami i klientami. Sklep zoologiczny jest doskonałym pomysłem na interes, ponieważ zwierząt w Polsce jest mnóstwo, a niektórzy posiadają ich nawet po kilka pod swoim dachem. Każdy piesek czy kotek, chomik czy świnka morska, mają swoje potrzeby. W sklepach zoologicznych można znaleźć bardzo szeroki asortyment, od karmy przez akcesoria dla pielęgnacji, aż po smakołyki i zabawki. Wszystkie psy i koty czy rybki, a także inne zwierzaki, mają swoje ulubione karmy dla psow, a także swoje ulubione zabawki. Wiadomo, że karma się kiedyś kończy, a zabawki się zużywają, więc trzeba kupić nowe. Sklepy dla zwierząt wychodzą naprzeciw ze swoją ofertą ciągle wprowadzając nowe propozycje, nawiązując współpracę z różnymi firmami produkującymi akcesoria i karmę dla zwierząt. Dobre sklepy internetowe nie ograniczają swojej oferty do kilku produktów, ale ciągle rozszerzają asortyment oferując mnóstwo różnych produktów pod względem cenowym. W każdym sklepie internetowym, który oferuje towar, z którego korzystać będą zwierzeta, liczy się przede wszystkim jakość i gwarancja pochodzenia z dobrych źródeł. Wiele osób, które kochają swoje zwierzaki, przykłada bardzo dużą uwagę do tego, z jakich firm pochodzą produkty w sklepie internetowym, czy posiadają one wszelkie konieczne atesty i czy możliwy jest szeroki wybór czy może tylko kilka produktów. Dobry sklep internetowy, który oferuje produkty dla zwierząt powinien nie tylko oferować bardzo szybką wysyłkę, ale również doskonale zabezpieczone paczki, ponieważ zwierzaki zasługują na to, by dostać swoje zabawki czy karmę w doskonały, nienaruszonym stanie. Wielkim atutem sklepów zoologicznych w Internecie jest to, że umożliwiają zakup większych ilości karmy, gdzie karma dla kotow czy psów kupowana w suchej postaci w 10-15 kilogramowym worku opłaca się bardziej, niż kupowanie niewielkich paczek po 0.5 kilograma. Bardzo często z takiej oferty sklepów zoologicznych korzystają małe sklepiki, które sprzedają jako dodatkowy asortyment karmę dla zwierząt i wolą kupić w sklepie internetowym lub bezpośrednio od producenta swój towar, niż płacić drożej w markecie czy innym miejscu. Bardzo często sklepy internetowe dla zwierząt oferują także produkty, których nie ma lub które ciężko znaleźć w tradycyjnych sklepach np. karmę, którą jedzą gryzonie czy witaminy i kosmetyki dla zwierząt nietypowych, takich jak legwany czy fretki. Dobry sklep internetowy z produktami dla zwierząt oferuje także niższe ceny przy zakupie większych ilości produktów, co ciężko spotkać w tradycyjnym sklepie. Dobry sklep zoologiczny w Internecie może nawet zaoferować bezpłatną przesyłkę przy większych zamówieniach czy gratisy lub nawet niższe ceny produktów. Warto więc korzystać z oferty zoologicznych sklepów internetowych, ponieważ wszystkie zwierzęta – psy, koty, ptaki, gryzonie czy rybki – zasługują na to, by o nie dbać i zapewniać im karmę czy zabawki i produkty najlepszej jakości z pewnego źródła.
---

Sklep zoologiczny


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

niedziela, 16 stycznia 2011

Hodowla Karaczanów

Hodowla Karaczanów

Autorem artykułu jest Kamil Kowalski



Dinozaury wyginęły, one przetrwały. Są wszędzie… Dostrzegamy je lub nie – towarzyszą nam wszędzie…
Niema jak praktyczna rada hodowcy, który zajmuje się owadami z pasji, z zamiłowania, który rozumie i zna warunki hodowców ptactwa.
HODOWLA KARACZANÓW

Obecnie opisano prawie 4000 gatunków karaczanów, z dnia na dzień odkrywane są nowe. Przeszło 50 gatunków jest uważanych za szkodniki. Karaczany mogą przenosić około 40-50 różnych chorób, głownie wnikających przez skórę, zdarza się też, że zwracają spożyty pokarm razem z przeróżnymi enzymami. Karaczany hodowane w insektarium są "czystymi" owadami i ich „chorobotwórczość” spada praktycznie do zera. Wgląd: mają owalne, spłaszczone ciało, dzięki któremu mogą żyć w szczelinach, pod korą i kamieniami. Spora ilość gatunków potrafi bardzo dobrze latać, ale jest również duża grupa karaczanów bezskrzydłych lub tylko z częściowymi skrzydłami(tzw. Karaczany biegające), które potrafią bardzo szybko biegać.
Głowa: skierowana do dołu, "przykryta" tarczką szyjną. Nogi: bardzo mocne, masywne, pokryte kolczastymi wyrostkami, stopy mają podkładki. Długość życia: od 3 miesięcy do 3 lat. Największe osobniki (Megaloblatta blaberoides) dorastają do 10 cm a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 18 cm. A najmniejszy 15mm.

Jak rozpocząć hodowle? Jakie warunki musimy spełnić?
Na początku musimy sobie odpowiedzieć na pytanie czemu ma służyć hodowla owadów w tym przypadku karaczanów – czy chcemy prowadzić hodowle karmową czy może chcemy mieć po prostu nowego „pupilka” do obserwacji. W brew pozorom to bardzo istotna sprawa, gdyż niektóre gatunki rozmnażają się bardzo szybko a inne bardzo wolno. Do tzw. „karmówek” będziemy „używać” tych szybko rozmnażających się owadów, zaś do hodowli hobbystycznych tych wolniej – bo z reguły to właśnie one mają estetyczniejszy wygląd. Gdy już wybierzemy rodzaj hodowli musimy zadać sobie następne pytanie:
Gdzie zlokalizujemy hodowle?
Jeśli wybraliśmy „karmówke” radził bym prowadzić hodowle w piwnicy, budynku gospodarczym (gdzie temp. nie spada poniżej 10 stopni C) lub w jakimś pustym pomieszczeniu – dlaczego akurat tego typu pomieszczenia? Gatunki stosowane jako karma to przeważnie: Wszystkie rodzaje Periplaneta, Nauphoeta cinerea, Blatta orientalis, Blattella germanica i wiele innych - szybko się rozmnażają, bardzo łatwo się klimatyzują, są bardzo szybkie, są przeważnie niewielkich rozmiarów i zawsze w jakiś sposób mogą się wydostać z terraria (np. podczas podawania pokarmu) i co najgorsze mogą się rozmnożyć w naszych domach. Zaś jeśli wybierzemy hodowle hobbystyczną bez problemu możemy zlokalizować ją w domu – nawet w przypadku ucieczki owada nie mamy o co się martwić ponieważ prawdopodobieństwo rozmnożenia się ich w naszym domu jest niewielkie dodatkowo warunki „klimatyczne” w mieszkaniach są dla nich nie sprzyjające – więc po ucieczce po kilku dniach powinny paść.
Teraz zastanówmy się w czym będziemy trzymać nasze owady?
I teraz znowu mamy dwa warianty – Hodowla Karmowa czy Hobbystyczna:
Karmówka: Zazwyczaj mamy niski budżet wiec staramy się robić wszystko jak najtańszym kosztem – osobiście proponuje pojemniki próżniowe (cena 5-15zł) lub plastikowe tuby (cena 5-10zł), oczywiście wszystkie te pojemniki odpowiednio przystosować. W pojemnikach próżniowych musimy nawiercić otwory wentylacyjne (najmniejszym wiertłem), na które naklejamy pasek „moskitiery” w celu zabezpieczenia przed ucieczką młodych i najmniejszych osobników. Otwory wentylacyjne są niezbędne – bez nich owad nie będzie miał dostępu do powietrza.
Wariant dla hobbystów: można kupić gotowe terraria/insektaria (od 25zł), które wyglądają bardzo estetycznie. Mogą one stanowić fragment wystroju naszego mieszkania zwłaszcza że możemy je urządzić według własnej koncepcji. Wszystkie tego typu insektaria mają olbrzymi plus - są tak skonstruowane, że nie ma praktycznie możliwości ucieczki owada, no chybże sami mu w tym pomożemy np. przez częste otwieranie „drzwiczek” insektaria. Jeśli chcemy by nasza hodowla rozrastała się szybciej to musimy zaopatrzyć się w kable grzewcze.
Co ogólnie powinniśmy wiedzieć o hodowli karaczanów?
Większość karaczanów wymaga ciepłego i wilgotnego miejsca (nie wszystkie) - temp 28-32 C ale nie padną tez w temp 25C - ich rozwój będzie trwać porostu dłużej. Wilgotność względna między 60% a 90%. Trzeba pamiętać o dobrej wentylacji. W insektarium o wymiarach ok 35/40cm X 25cm X 25/30cm można hodować nawet 200/300 osobników (w zależności od ich wielkości), musimy pamiętać o sporej liczbie kryjówek: kawałków kory, kawałków donic, wytłaczanek z jajek, łupin kokosa itp. Na dno kładziemy minimum 5 cm warstwę kompostu - liści, torfu, ziemi do kaktusów - plus 1/3 całości kompostu musi stanowić piasek (Bardzo dobrze sprawdza się substrat kokosowy).
Czym Karmić Karaczany?
Z pokarmem nie ma w zasadzie problemów, jedzą wszystko: owoce, warzywa, mięso, pokarm dla ryb, suchy pokarm dla psów i kotów itp. Generalnie trzeba pamiętać o sporej dawce pokarmu - bo może wystąpić zjawisko kanibalizmu*.
Karaczany są w stanie zjeść dosłownie wszystko. W insektarium karmimy je owocami, warzywami i np. granulatem dla drobiu, gryzoni, ryp ,psów i kotów. Często musimy podawać im :Jabłko, Banana, Marchew tartą, Buraki, Gruszkę.
*(Czasami zjadają mniejsze owady, wśród tych owadów może wystąpić zjawisko kanibalizmu jeżeli zabraknie pokarmu. Jeżeli stosujemy owoce jako karmę woda do picia nie będzie konieczna.)
Jak rozpoznać płeć Karaczanów?
Samce przeważnie są mniejsze, smuklejsze i mają osiem segmentów odwłoka, ostatni z nich jest nie podzielony. Ostatni segment ma dwa dodatkowe kolce/wyrostki między wyrostkami rylcowymi. Niektóre samce mają skrzydła wyraźnie dłuższe niż u samic.
Samice maja tylko sześć segmentów odwłoka, ostatni z nich jest lekko podzielony, przeważnie nie mają końcowych wyrostków lub są minimalne.

Gatunki Na Hodowle Karmowe:

Periplaneta americana
Występowanie: Ciepłe, wilgotne strefy całego świata.
Wielkość: Samice dorastają do 40mm a samce do 30mm.
Wygląd: Połyskliwe, czarno-brązowe. Posiadają skrzydła.
Pokarm: Wszystkożerny, bez wymogów.
Rozmnażanie: Samica składa kokon w szczelinie, między kamieniami z maksymalną liczbą jaj -40. Wylęg nimf następuje po około 5 tygodniach. Dojrzałość płciową osiągają po przejściu 5-13 stadiów rozwojowych.
Uwaga: Szkodnik, masowo występujący w domostwach.
Plusy: Szybki rozwój, nie wymagający, hodowla bardzo łatwa.
Minusy: Bardzo szybki owad, może rozmnożyć się w mieszkaniu.


Karaczan zielony Panchlora nivea
Występowanie: Ameryka środkowa
Wielkość: Samice dorastają do 20mm a samce do około 15mm.
Wygląd: Zarówno samce jak i samice są barwy zielonej, z żółtym paskiem na każdym boku ciała.
Hodowla: Temperatura hodowli powinna wynosić 27-32C oraz wilgotność około 90-100%. Dno insektarium wyścielamy 2-5cm warstwą torfu zmieszanego z piaskiem i liśćmi (np. brzoza, dąb) - warstwa ta powinna być stale wilgotna ale nie przelana.
Pokarm: Banan, jabłko tarte na grubym tarle, miód rozcieńczony z wodą (w stosunku 1:5), sucha karma dla np. kotów, psów, gryzoni, ryb (najlepiej ją lekko zwilżyć).
Rozmnażanie: Mamki przechowujące jaja w swoim ciele zabarwiają się na brązowo/czarno (to nie reguła). Nimfy dojrzewają do około 3 miesięcy. Młode osobniki (nimfy) nie mogą wyschnąć. Dorosły owad (imago) żyje od 6 miesięcy do roku czasu.
Plusy: Szybki rozwój, w warunkach domowych (w przypadku ucieczki) szybko zdycha.
Minusy: Bardzo szybki owad, potrafi latać!


Nauphoeta cinerea

Występowanie: bardzo rozprzestrzeniony w tropikalnych regionach Nowego i Starego Świata. Afryka, Azja, Ameryka Północna i Południowa, Australia.
Wygląd: Dorosłe owady (imago) są ciemnobrązowe, ze skrzydłami w jasnobrązowe, nieregularne wzorki (zarówno samce jak i samice). Larwy są koloru ciemnego brązu lub prawie czarnego, bez skrzydeł.
Wielkość: jeden z mniejszych karaczanów, dorasta do ok. 30-35 mm.
Długość życia: ok. 1 roku. Szybkość wzrostu oraz długość życia oczywiście uzależniona jest od temperatury.
Aktywność: żeruje całą dobę, jednak najbardziej intensywnie wieczorem.
Terrarium: wszelkiego rodzaju pojemniki (wiadro, akwarium) odpowiedniej wielkości. Wewnątrz umieszczamy jakieś przedmioty dla zwiększenia powierzchni życiowej karaczanów (kawałki kory, wytłoczki po jajkach itp.). Podłoże może stanowić np. torf, mielone włókno kokosowe. Można również zrezygnować z podłoża, co ułatwia sprzątanie i zachowanie czystości w pojemniku. Karaczan ten potrafi wspinać się po gładkich powierzchniach, jak również po powierzchniach szklanych, dlatego ważne jest dobre zabezpieczenie pojemnika. W celu zabezpieczenia pojemnika przed ucieczka należy mieć albo szczelne przykrycie pojemnika, uniemożliwiające ucieczkę. Karaczany te nie potrafią latać, więc można również nie przykrywać pojemnika hodowlanego, tylko posmarować krawędź pojemnika wazelina (czynność tą należy jednak powtarzać co pewien okres czasu, w celu wymiany wazeliny na nową). Wskazanym elementem jest mały pojemnik na wodę (zabezpieczony przed możliwością utopienia się w nim owadów np. poprzez włożenie do niego kilku kamyków, lub kawałka gąbki). Z pojemnika na wodę można zrezygnować w przypadku podawania do jedzenia pokarmów zawierających dużo wody.
Temperatura: 20-30°C; im wyższa temperatura tym szybsze tempo rozmarzania i szybszy wzrost karaczanów.
Wilgotność: nie są wrażliwe na zmiany wilgotności, ja nie spryskuje pojemników. Mniejsza wilgotność powoduje odrobinę niższa wydajność hodowli, jednak zapobiega rozwojowi i inwazji roztoczy.
Żywienie: dowolny pokarm w odpowiedniej ilości (owoce, warzywa, pokarmy dla rybek akwariowych, kotów, psów itp.). Ważne jest aby nie dopuścić do zepsucia się podanego pokarmu. Brak odpowiedniej ilości pokarmu może prowadzić do wystąpienia zjawiska kanibalizmu.
Rozpoznawanie płci: dość trudne. Samce posiadają węższe skrzydła oraz są mniejsze. Jedynym pewnym sposobem jest wygląd odwłoka. Samiec posiada ostatni segment (sternit) podzielony, natomiast samica na końcu odwłoka ma cały segment.
Rozmnażanie: gatunek ten jest jajożyworodny. Samica wytwarza tzw. ootekę. Czas inkubacji jaj wewnątrz odwłoka to ok. 35 - 40 dni. Po tym czasie rodzi się ok. 26-40 bardzo ruchliwych młodych długości ok. 5 mm. Dojrzewają płciowo po ok. 70 - 90 dniach. Udowodniono naukowo, że duże zagęszczenie osobników sprzyja szybszemu rozmnażaniu.


Gatunki Do Hodowli Hobbystycznych

Karaczan madagaskarski Gromphadorhina portentosa

Występowanie: Tropikalne lasy Madagaskaru
Wielkość: Samce jak i samice osiągają 60mm długości.
Wygląd: Bezskrzydły karaczan, barwy pomarańczowo/czerwono/brązowej z czarną tarczką szyjną i przednią częścią odwłoka. Na jasnej części odwłoka ma po dwie czarne kropki - na każdym segmencie ciała (na stronie grzbietowej). Podczas zagrożenia wypycha z dużą siłą powietrze z tchawicy, co w efekcie daje syczący dźwięk o sile nawet 90 decybeli. Samce mają szersze czułki i dwa duże guzy na tarczce szyjnej.
Pokarm: Przede wszystkim owoce ale również nie pogardzi innym materiałem organicznym.
Rozmnażanie: Samica nosi jaja w swoim ciele -maksymalnie 6-7 miesięcy poczym rodzi się 20-40 młodych.


Neostylopyga rhombifolia

Występowanie: Azja, Meksyk.
Wielkość: Dorastają od 20mm do 26mm
Wygląd: Jest to przepiękny i bardzo ozdobny karaczan, żółtawy z ciemniejszymi brązowo/pomarańczowymi wzorami. Bardzo szybko biega.
Hodowla: Gatunek nie polecany początkującym hodowcą, często dochodzi do kanibalistycznych zachowań. Bardzo łatwo i bez żadnego problemu porusza się po gładkich powierzchniach (np. po szkle).
Pokarm: Najlepszym pokarmem dla nich są lekko wilgotne płatki pokarmowe dla ryb akwariowych, można również podawać im pokarm dla psów, kotów, jabłko, liście mlecza posiekane w bardzo drobne kawałki (jedynie jako dodatek pokarmowy).
Rozmnażanie: Gatunek składający jaja na podłożu. Nimfy początkowo są mało ozdobne, koloru jasno brązowego. Pierwszą wylinkę przechodzi po dość długim czasie, późniejsze wylinki już szybciej. Młode dosyć szybko dojrzewają.


Karaczan argentyński
Blaptica dubia

Synonim: Blaberus dubia
Występowanie: Argentyna
Wielkość: Samce i samice dorastają do 40-45mm długości.
Wygląd: Dorosłe owady (imago) są koloru czarno-brązowego z jaśniejszymi, jasnobrązowymi wzorkami. Wyłącznie samce posiadają długie skrzydła.
Rozmnażanie: Samica produkuje kokony z 10-35 jajami w odstępach około 5-6 tygodni. Nimfy dojrzewają płciowo po 4-6 miesiącach.


Chcesz rozpocząć hodowle Karaczanów? Masz pytania?
Kamil Kowalski - kmilekATtlen.pl
http://www.spis-hodowcow.pl

---

Pozdrawiam Kamil Kowalski
Spis-Hodowcow.pl Jedyny taki spis w Polsce!


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Szkolenia psów

Szkolenia psów

Autorem artykułu jest sławek sławkowski



Szkolenie psów powinniśmy zacząć jak najwcześniej - już w wieku szczenięcym psa. Na samym początku ważne jest, aby pomiędzy panem a psem powstała odpowiednio silna więź oparta na wzajemnym zaufaniu.
Szkolenie psa to przede wszystkim dobra zabawa, zarówno dla psa jak i jego pana. Właściciel powinien wykazać ogromną ilość cierpliwośći w trakcie treningów. Pamiętaj, że pies jest wyjątkowo sprytny i wyczuwa wszystkie złe emocje. Pamiętaj aby chwalić swojego pupila za każdym razem gdy uda mu się wykonać komendę.

Na początku ważne, aby szczeniak zrozumiał, co jest od niego wymagane. Powtarzanie każdego ćwiczenia sprawi, że pies je sobie utrwali, co pomoże nauczyć go bardziej złożonych zachowań.Nauczenie psa podstaw posłuszeństwa to bardzo ważna sprawa. Jednakże nauka posłuszeństwa - niezależnie od tego, czy trenujesz szczeniaka sam, czy korzystasz z profesjonalnego szkolenia psów - pamiętaj bardzo ważnych zasadach treningu: Porozumienie, Pochwała i Powtórka.

Jak najszybciej przyzwyczaj szczeniaka do obroży i smyczy. Podczas spaceru spróbuj trzymać smycz luźno, tak, żeby pies nie przyzwyczaił się do ciągnięcia. Jeżeli zostaje z tyłu lub wybiega do przodu, kilka krótkich, delikatnych szarpnięć smyczą wystarczy, aby przywołać go do porządku.

Szczeniaki, które umieją się koncentrować, szybciej się uczą. Aby nawiązać kontakt wzrokowy ze szczeniakiem, zawołaj go po imieniu trzymając jakiś przysmak blisko twarzy, ale nie pozwól mu do niego skoczyć. Kiedy szczeniak patrzy na Ciebie, pochwal go. Opanowanie umiejętności patrzenia na Ciebie oznacza, że szczeniak gotów jest słuchać.

"Zostań" jest właściwie przedłużoną wersją "siad". Zacznij od komendy "siad". Kiedy Twój pies posłucha, pochwal go, ale nie nagradzaj przysmakiem. Zamiast tego powiedz "zostań" i robiąc krok do tyłu daj mu sygnał otwartą dłonią. Wtedy natychmiast daj mu przysmak. Powtórz cały proces, za każdym razem bardziej oddalając się od psa. Pamiętaj jednak, aby jednorazowo nie zwiększać dystansu o więcej niż jeden krok.

Po komendzie "zostań" Twój pies jest gotowy do opanowania komendy "leżeć". Zacznij kiedy pies jest w pozycji siedzącej. Podczas gdy wydajesz komendę "leżeć", weź przysmak do ręki, przysuń do nosa psa, a następnie przesuwaj dłoń aż do ziemi. Twój pies podąży za przysmakiem i położy się. Potem możesz nauczyć szczeniaka komendy "zostań" w pozycji leżącej, tak, jak uczyłeś go w pozycji siedzącej.

Po 10 udanych próbach ćwiczeń "siad", "leżeć" i "zostań", możesz nauczyć szczeniaka komendy "chodź". Wydaj komendę "siad" (lub "leżeć") i "zostań". Zrób pięć kroków w tył, zagwiżdż, zawołaj psa po imieniu i wydaj komendę "chodź" wesołym głosem. Aby go zachęcić, rozłóż ramiona. Kiedy Cię posłucha, pochwal go i koniecznie wynagródź. Następnie wydaj komendę "siad". Powtórz ćwiczenie (cofając się tylko o 5 kroków) dziesięć razy, a następnie, kiedy Twój szczeniak opanuje ćwiczenie, zwiększ odległość do 10 kroków. Nigdy na niego nie krzycz i nie rób tego, czego on nie lubi, kiedy już do Ciebie przyjdzie. Odpowiedź na komendę "chodź" powinna się zawsze kojarzyć z czymś przyjemnym.

Karcenie szczeniaka musi być dostosowane do jego psychiki. Jedne psy wymagają bardzo energicznego działania (np. głośnego krzyknięcia czy tupnięcia), a inne psy reagują na zwykłe powiedzenie fe!. Doradzanie sposobu karcenia zależy od doświadczenia opiekuna psa. Nie ma tutaj reguł.
To czy kara jest zauważona przez psa też zależy od cech indywidualnych. Ważne jest żeby nie powodować, ze pies zaczyna się nas bać. Zachowanie odpowiedniej równowagi pomiędzy karami i nagrodami jest odpowiednim sposobem, żeby uzyskać dobre relacje z psem. Podstawowymi warunkami jest konsekwencja i odpowiednio szybkie reagowanie na niepożądane zachowania. Kiedy uczymy psa siusiać na podwórku i karzemy go za sikanie w domu zwrócenie uwagi musi następować w trakcie siusiania. Chwilę później pies nie będzie rozumiał, dlaczego jesteśmy niezadowoleni. O efektywności kary będzie świadczyło, że pies przestaje natychmiast robić to, czego mu nie wolno. Jeżeli na nasze działania pies zaczyna wykazywać chęć do zabawy to znaczy ze nie traktuje tego jako karę tylko zaproszenie do gonitwy. Właściwie dobrana kara powoduje, ze pies natychmiast porzuca to, co robił do tej pory. Wystarczy przyjrzeć się zachowaniom psów w stadzie. Osobnik dominujący jest czasami bardzo gwałtowny, kiedy chce uzyskać posłuch u innych członków stada. Karcenie wśród psów polega na bardzo szybkim, głośnym ataku, złapaniu za kark, wywróceniu itp. Trwa to sekundy, dla osoby nieprzywykłej do psów czasem wygląda to bardzo groźnie i strasznie, ale nie powoduje żadnych obrażeń i jest niezwykle efektywne. Ten sposób komunikacji jest dla psów naturalny i najlepsze efekty uzyskamy naśladując właśnie te cechy - krótko, głośno i natychmiast.
Konsekwencja jest także ważna. Jeżeli raz pozwalamy a raz nie pies będzie próbował za każdym razem dłużej i bardziej cierpliwie np. żebrać przy stole, wchodzić do łóżka itp. Raz ustalone reguły nie powinny być zmieniane. Pies najlepiej czuje się w ściśle zhierarchizowanym i poukładanym otoczeniu.
---

sławek


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Szkolenie psa metodą klikerową

Szkolenie psa metodą klikerową

Autorem artykułu jest sławek sławkowski



Już od kilku lat prowadzę szkolenia psów metodą klikerową.
Chciałem wam nieco przybliżyć ten sposób szkolenia oraz podzielić się własnymi spostrzeżeniami i sukcesami. Opowiem, czym jest kliker, w jaki sposób można go zastąpić, jak reaguje na niego pies i jakie są tego efekty.
Kliker to proste pudełko z zamontowanym płaskim kawałkiem metalu, który przy naciśnięciu wydaje specyficzny i donośny dźwięk. Najlepiej stosować oryginalny kliker, który jest trwały. Jednak można go zastąpić czymś innym, np. pstrykającym wieczkiem od napoju lub słoika z dżemem, pustą zapalniczką, długopisem, zszywaczem, itp. Wystarczy także głośne klaśnięcie językiem lub krótkie słowo - pamiętając aby wypowiadać je zawsze w ten sam sposób.

Szkolenie psa metodą klikerową to zajęcia, polegające na nagradzaniu psa, gdy prawidłowo wykona zadanie. Chwilę gdy pies zachowa się we właściwy sposób, zaznaczamy dźwiękiem klikiera. Dla psa jest to sygnał, że jesteśmy zadowoleni z jego zachowania i za chwilę zostanie on we właściwy sposób nagrodzony. Nasz pies, dzięki temu zrozumie, że właśnie to co robi w momencie kliknięcia, jest prawidło i gwarantuje mu nagrodę. Zwierzę będzie chętnie powtarzało zadania, jeśli będzie miało gwarancję nagrody za to. Pies chętnie wykonywa polecenia, bo leży to w jego interesie. Nasz cel staje się jego celem. Całkowita zgodność interesów gwarantuje, że pies będzie z nami współpracował. W przeciwieństwie do metod tradycyjnych, szkolenie klikerem opiera się przede wszystkim na nagradzaniu.

Żadne zachowanie w tym szkoleniu nie jest karane, a jedynie nie zostanie nigdy nagrodzone. Przez co pies traci zainteresowanie zachowaniem nienagrodzonym skupiając się na "wymyśleniu" zachowania, które pozwoli mu na uzyskanie nagrody.Dźwięk klikera jest specyficzny i w łatwy sposób wyróżnia się spośród innych odgłosów otoczenia, które zwierzę słyszy na co dzień. Pies nie może pomylić go z żadnym innym i zawsze kojarzy mu się z nagrodą. Bardzo ważnym elementem szkolenia, niezależnie od tego, jaką metodę stosujemy, jest szybkość naszej reakcji. Odpowiedź na właściwe zachowanie zwierzęcia musi być natychmiastowa - ułamek sekundy, a dźwięk klikera jest krótki. Kliknąć możemy bardzo szybko, w momencie danego zachowania. Pochwała słowna lub podanie smakołyku trwa znacznie dłużej. Pies zdąży już zrobić coś innego, zanim dostarczymy mu nagrodę i nasze nagrodzenie tego zachowania nie będzie precyzyjne, a co za tym idzie, nie będzie skuteczne.
---

sławek


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl