Domowe zwierzęta

niedziela, 10 stycznia 2016

Sucha skóra u psów i kotów

Autor: Katarzyna Mazurowska

Będąc właścicielami czworonogów czerpiemy przyjemność z głaskania naszych pupili. Jeżeli jednak Twój pies lub kot ma wrażliwą skórę, w złej kondycji głaskanie nie stanowi przyjemności ani dla nas ani tym bardziej dla zwierzęcia. Jak się objawia suchość skóry u psów i kotów? Co może być jej przyczyną i jak temu zaradzić?

Będąc właścicielami czworonogów jesteśmy dumni z ich wyglądu i czerpiemy przyjemność z głaskania naszych pupili po pięknej, miękkiej, lśniącej sierści. Jeżeli jednak Twój pies lub kot ma wrażliwą skórę, w złej kondycji głaskanie nie stanowi przyjemności ani dla nas ani tym bardziej dla zwierzęcia.

Drapanie, lizanie, gryzienie… i znowu lizanie, gryzienie, drapanie – ten kołowrotek może świadczyć o tym, że Twoje zwierzę ma delikatną i dodatkowo podrażnioną skórę.

Niektóre psy, podobnie jak ludzie mają bardziej wrażliwą skórę niż inne. Częstym wskaźnikiem tego typu skóry jest swędzenie i stan zapalny powiązany wielokrotnie z plackowy lub całościowym łysieniem. Powodem tego mogą być między innymi czynniki środowiskowe ( zanieczyszczenie, środki chemiczne ) i alergie pokarmowe.

Pierwszą czynnością w przypadku podrażnienia skóry u psów i kotów jest sprawdzenie i wykluczenie obecności pasożytów. Pchły, wszy, kleszcze i dodatkowo świerzb mogą być przyczyną problemów skórnych zwłaszcza u psów ze skórą wrażliwą.

W przypadku alergii pokarmowych trzeba ustalić – najlepiej drogą eliminacji - na co pies lub kot jest uczulony. Jest to metoda czasochłonna. Bardzo często nasze psy i koty nie tolerują zbóż, które wchodzą w skład większości karm dla zwierząt. Psie i kocie układy pokarmowe nie są dostosowane do trawienia węglowodanów i błonnika zawartych w ziarnach. Jako typowi mięsożercy są przystosowani do trawienia białka zwierzęcego, które powinno być głównym składnikiem psiej i kociej diety.

Inną przyczyną podrażnień i chorób skóry może być uczulenie lub/i podrażnienie przez substancje chemiczne stosowane w gospodarstwie domowym do czyszczenia, prania itp., itd. oraz używanie do pielęgnacji zwierząt kosmetyków z chemicznymi składnikami. Do kąpieli psów i kotów o wrażliwym typie skóry zaleca się stosowanie kosmetyków nawilżających o delikatnym działaniu opartych na naturalnych składnikach.

Jeżeli wszystkie powyższe przyczyny w konsultacji z lekarzem weterynarii zostały wykluczone a Twoje zwierzę nadal cierpi na problemy skórne, należy przeprowadzić badania i wykluczyć choroby wewnętrzne.

Jedną z powszechniejszych chorób powodujących zmiany skórne u z zwierząt jest niedoczynność tarczycy. Tarczyca jest odpowiedzialna za regulację przemiany materii u psów i kotów. Objawami niedoczynności tarczycy są między innymi: suchość skóry, wypadanie sierści – szczególnie u nasady ogona, częste, nawracające bakteryjne zakażenia skóry. Niedoczynność tarczycy można zdiagnozować badaniem krwi i leczyć dawkami hormonów.

Przyczyn dolegliwości skórnych u psów i kotów ze skórą wrażliwą może być wiele. Zawsze należy się starać odpowiedzieć na pytanie co i dlaczego może uczulać, prowadzić do zmian chorobowych i starać się to eliminować.

Podawanie leków objawowych i sterydów, jeżeli nie wyeliminujemy szkodliwego czynnika, prowadzi tylko do maskowania objawów i chwilowej poprawy. Stosowane na dłuższą metę uszkadzają narządy wewnętrzne, zwłaszcza wątrobę i nerki.

W myśl powszechnej zasady – lepiej zapobiegać niż leczyć – dbajmy o prawidłową dietę naszych czworonożnych przyjaciół, zgodną z ich naturą i używajmy do pielęgnacji nieszkodliwych kosmetyków. W naszym otoczeniu znajduje się wystarczająco dużo szkodliwych substancji, które nie są obojętne dla zdrowia zwierząt - nie dokładajmy im dodatkowych.

Katarzyna Mazurowska www.loveforpets.pl - naturalne kosmetyki dla zwierząt.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kocimiętka i jej wpływ na koty - dlaczego ją uwielbiają

Autor: Katarzyna Mazurowska

Większość kotów szaleje na punkcie kocimiętki. Część z nich jednak pozostaje obojętna na jej wdzięki. Zastanawialiście się czasem dlaczego tak się dzieje? Dlaczego koty przestają być sobą w pobliżu tego ziela? Co takiego ma ta niewielka roślinka, że przyciąga w magiczny sposób kociaki nawet z dużych odległości?

Kocimiętka to wieloletnia roślina zielna z rodziny jasnotowatych występująca na świecie w około 250 gatunkach.
Łacińska nazwa kocimiętki - nepeta cataria wywodzi się od włoskiego miasta Nepete a cataria od łacińskiej nazwy kota. Czyli już od dawien dawna zaobserwowano jej magiczny wpływ na kotowate – nie tylko te domowe.

Kocimiętka pochodzi z Europy i Azji. Na skutek kolonizacji Ameryki Północnej przywieziona przez kolonizatorów zasiedliła również ten kontynent.

Kocimiętka jest zielem leczniczym wspomagającym organizm od wewnątrz jak i zewnętrznie.

Pomijając jej szerokie właściwości i skuteczność w leczeniu dolegliwości wewnętrznych skupimy się na jej działaniu zewnętrznym.

Co zawiera kocimiętka?

Liście kocimiętki właściwej zawierają olejek eteryczny irydoid nepetalakton, garbniki i gorczyce. Zawierają również sole mineralne, taninę, kwas octowy, alfa i beta-nepetalakton, cytral, nepetalakton, geraniol, dipenten, cytronelol, nerol, kwas masłowy, kwas walerianowy.

Jak kocimiętka wpływa na koty?

Struktura olejków eterycznych kocimiętki jest zbliżona do zapachów feromonów u kotów. Dlatego koty uwielbiają kocimiętkę i zachowują się przy roślinie jak ‘szalone’: tarzają się, pocierają, ślinią, mruczą, liżą, jedzą. Reakcja taka trwa około 10 minut i potem na około 30 minut kot staje się odporny na urok kocimiętki. Uwielbienie dla kocimiętki jest dziedziczne. Reakcję na jej zapach wykazuje 70%-80% kotów. Dziedziczenie następuje przez gen dominujący. Oznacza to, że gen 'miłości do kocimiętki' może posiadać tylko jeden z rodziców a potomstwo odziedziczy uwielbienie dla tej roślinki. To tłumaczy również fakt, dlaczego niektóre osobniki nie poddają się wabieniu przez ziele. Wystarczy, że oboje z kocich rodziców tego genu nie posiadają. Kocimiętka nie ma też wpływu na kocięta. Kociaki zaczynają reagować na zapach kocimiętki dopiero w wieku około 6-8 miesięcy, kiedy zaczynają osiągać dojrzałość płciową.

Olejek eteryczny zawarty w kocimiętce – nepetalakton – po szeregu reakcjach w organizmie pobudza ośrodki mózgowe u kotów odpowiedzialne za odczuwanie emocji, zwłaszcza tych pozytywnych.

Jakie właściwości ma nepetalakton – olejek eteryczny zawarty w kocimiętce?

Nepetalakton powoduje efekt halucynogenny. Podobno jego skutki są podobne do działania LSD lub w odczuciu innych do marihuany. Jednak dla kotów nie są szkodliwe.

Jakie właściwości ma kocimiętka (stosowanie zewnętrze )?

Kocimiętka ma właściwości, uspokajające i relaksujące. Działa bakteriostatycznie, przeciwzapalnie. Zapach kocimiętki odstrasza owady: komary, meszki, muchy.

Dzięki swoim właściwościom uspokajającym oraz relaksującym kocimiętka pomaga rozładować niepokój oraz wspomaga sen. Posiadając właściwości dezynfekujące pomaga leczyć infekcje skórne a kwasy taninowe zawarte w jej ziele przyspieszają gojenie tkanek. Kwasy te hamują również krwawienia z niedużych obtarć lub ran, pomagają w gojeniu się oparzeń i ugryzień owadów.

Katarzyna Mazurowska www.loveforpets.pl - naturalne kosmetyki dla zwierząt.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

sobota, 19 września 2015

Najmodniejsze psie fryzury

Autor: Alicja Janak

Właściciele psów dbają o to, by ich zwierzęta były modne pod każdym względem. Mowa nie tylko o obrożach czy ubrankach. Psy muszą również mieć odpowiednia fryzurę – zgodną z aktualnymi trendami. A jakie są to trendy?

1.Kolorowo

Obecnie bardzo modne jest farbowanie. Zatem nasi ulubieńcy mogą prezentować się niezwykle fantazyjnie. Kolorowe akcenty mogą zajmować tylko jakąś część sierści, np. na ogonie, łapach czy uszach. Warto, by kolor płynnie łączył się z kolorem sierści – to sprawi, że pies będzie prezentował się elegancko. Oczywiście wszystko z umiarem i dbając o bezpieczeństwo naszego czworonoga :) Warto pamiętać aby wybierać tylko sprawdzone farby, które są w 100% bezpieczne dla zwierząt.

2.Fryzury inspirowane innymi zwierzętami

Właściciele psów starają się, by ich zwierzęta się wyróżniały się z tłumu. W ten sposób powstał nowy trend. Możemy wybierać z bardzo długiej listy inspiracji – psy strzyżone są na pawia(z fantazyjnym zaznaczeniem pawiego ogona), na wielbłąda, na krowę, na kaczkę, kota czy nawet na smoka. Oprócz ciekawego kształtu, fryzurze nadaje się również odpowiedni kolor. Dzięki takim zabiegom nasz "krowo-pies" na pewno nie pozostanie niezauważony :)

3. Fryzura na pudla

Ostatnimi czasy jest to niezwykle popularne rozwiązanie i jedna z najmodniejszych psich fryzur. Charakterystyczne dla tej fryzury jest wygolenie części sierści i pozostawienie puchatych fragmentów na ogonie, łapach i uszach. Można tej sierści pozostawić wyjątkowo dużo, by zwiększyć efekt końcowy.

4.Uczesanie na lwa

To również jedno z modniejszych uczesań. W efekcie końcowym pies ma wyglądem przypominać prawdziwego króla dżungli. W tym celu na większej części tułowia pozostawia się krótką sierść. Dłuższa ma być przede wszystkim sierść przy i na głowie, która pełni rolę lwiej grzywy. Dzięki takim zabiegom nasz czworonożny przyjaciel prezentuje się naprawdę groźnie ;)

5. Upodobnienie do postaci z bajek

Jednym z najdziwniejszych, a ostatnio szalenie popularnym, upodobań właścicieli psów jest ich pociąg do postaci z bajek. Dzięki specjalnej farbie, oraz dodatkowym ozdobnikom, czy to w kształcie oczu, noska, czy uszu, właściciele potrafią sprawić, że ich pies, wygląda zupełnie jak Dave - ośmiornica z bajki Pingwiny z Madagaskaru, Nemo z bajki Gdzie jest Nemo, Elmo - przyjazny potwór, z doskonale wszystkim znanej ulicy sezamkowej, czy inny bajkowy stwór.

Alicja Janak

Strzyżenie psów Poznań

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Wizyta u weterynarza – jak przygotować do niej czworonoga?

Autor: Jakub Nowak

Stres nie jest wyłącznie domeną ludzi – także zwierzęta mogą odczuwać wewnętrzny niepokój i żywo reagować na pewne sytuacje. Jedną z nich jest wizyta u weterynarza. Zastanówmy się zatem, jakie środki zapobiegawcze zastosować, aby spotkanie z lekarzem nie wywoływało u zwierzęcia negatywnych emocji.

Wbrew obiegowym opiniom podawanie farmakologicznych środków uspokajających nie jest najlepszym sposobem na poprawę samopoczucia psa lub kota. W wielu wypadkach wystarczą bowiem psychologiczne sztuczki i stała obecność właściciela. Behawioryści zwierzęcy podkreślają, że jedną z najskuteczniejszych form wyleczenia zaburzeń lękowych jest poddanie zwierzęcia terapii, która polega na stopniowym zmniejszaniu uczucia niepokoju przez kontakt ze źródłem lęku. Oczywiście, właściciel musi być świadomy, że taka psychoterapia musi chwilę potrwać – to żmudny, wymagający cierpliwości proces, który nie zawsze przynosi rezultaty.

Weterynarz kontra pies – jak ukoić nerwy pupila?

Nieco skuteczniejszym i przede wszystkim szybszym sposobem na zminimalizowanie lęku związanego z wizytą weterynaryjną jest podanie psu ziółek, które stanowią dobrą alternatywę dla farmaceutyków. Jednym z częściej stosowanych ziół jest rumianek, który nie dość, że koi nerwy naszego pupila, to jest jeszcze przez niego tolerowany. Nie musimy zatem zmuszać psa do picia ziółek – sam chętnie wychłepcze płyn z miski.
Niektórzy właściciele stosują także aromaterapię i feromony. Samice psów i kotów wydzielają je w sposób naturalny w okresie karmienia, uspokajając przez to młode. Na podobnej zasadzie działają dostępne w sklepach obroże nasączone feromonami, które mają bardzo pozytywny wpływ na samopoczucie psiaków.

Weterynarz – jak przygotować psa do wizyty?

Samo podawanie ziółek i innych medykamentów może okazać się niewystarczające, dlatego przed odbyciem wizyty warto wypróbować rozwiązania psychologiczne. Absolutną podstawą jest poświęcenie psu dużo czasu i organizowanie takich zabaw, które całkowicie absorbują jego uwagę i pogłębiają relacje z właścicielem. Odpowiednio wyszkolony pies, reagujący na komendy swojego pana, znacznie lepiej zniesie wizytę u lekarza niż pies, który nie przeszedł podstawowego szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Odpowiednio prowadzone zwierzę musi być wystawiane zarówno na sytuacje stresowe, jak i uczone pozytywnych zachowań. Istotą komunikacji na linii pies – właściciel jest dojście do momentu, w którym pies będzie traktował swojego przewodnika jako powiernika i sama jego obecność sprawi, że nie będzie stresował się czynnikami zewnętrznymi.
Weterynarz nie powinien kojarzyć się psu wyłącznie z czymś negatywnym, dlatego właściciel powinien odbyć co najmniej jedną wizytę zapoznawczą, w czasie której lekarz nie będzie przeprowadzał inwazyjnych badań i stresował przez to psa. Zwierzę znacznie chętniej przyjdzie z powrotem do miejsca, które już wcześniej poznało, niż do zupełnie obcego terytorium.

Weterynarz Biskupiec

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rozród psów – o czym powinniśmy wiedzieć?

Autor: Jakub Nowak

Osiągnięcie dojrzałości płciowej u psów jest tożsame z gotowością do rozrodu. Niektóre rasy są w pełni dojrzałe już przed ukończeniem ósmego miesiąca życia, inne zaś (przedstawiciele ras dużych i bardzo dużych) nawet po 18 miesiącu.

Samice psów średnio dwa razy w ciągu roku przechodzą przez okres rui, który może trwać od dwóch tygodni do miesiąca. Rozpoznanie cieczki nie jest wbrew pozorom tak łatwe, jak mogłoby się nam wydawać – nierzadko bowiem upływ w okolicach narządów rodnych jest niemal niedostrzegalny. Częstym objawem towarzyszącym rui jest opuchnięcie i zaczerwienienie stref intymnych. Pierwsza ruja występuje zazwyczaj w okolicach siódmego miesiąca życia i już w tym momencie suka może zajść w ciążę. Oczywiście, opiekun musi pamiętać, że pojawienie się cieczki nie jest wystarczającą motywacją do podjęcia decyzji o rozrodzie. Organizm tak młodego czworonoga nie jest jeszcze przygotowany do noszenia potomstwa, dlatego też rozród psów może nastąpić dopiero po ukończeniu przezeń pierwszego roku życia.

Rozród psów – uregulowania prawne

Do rozrodu wykorzystywane są samice w wieku od 1,5 roku do 7 lat. Samce również powinny ukończyć 12 miesiąc życia – młodsze osobniki mogą być bowiem nieprzygotowane psychicznie do aktu kopulacji. Regulamin Związku Kynologicznego w Polsce wyraźnie określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby doszło do rozrodu. Suki nie mogą być kryte częściej niż raz do roku; uważa się, że po takim okresie samica jest w pełni zregenerowana po ciąży i odchowaniu miotu. Warto jednak zauważyć, że wedle regulaminu suka może zostać pokryta raz w roku kalendarzowym, zatem jeśli urodziła w listopadzie, może równie dobrze zajść w ciążę w marcu następnego roku. Hodowcy, którzy nie mają potrzeby częstego krycia, powinni jednak omijać te drobne niedopowiedzenie.
Jeżeli jednak miot był wyjątkowo liczny, bądź suka poważnie chorowała, powinniśmy przedłużyć okres jednego roku regeneracji nawet do 2 lat. Jeżeli w pierwszym miocie było tylko jedno szczenię, specjaliści zalecają krycie suki przy kolejnej cieczce. Idealnym rozwiązaniem byłoby, aby suka w ciągu całego życia odchowała od trzech do pięciu miotów. Taka liczba ciąż i porodów nie obciąży jej nadmiernie i nie wpłynie negatywnie na kondycję fizyczną.

Rozród psów – akt prokreacji

Sam akt prokreacji zaczyna się od wydania wyraźnego gestu przez samicę, przyzwalającego na współżycie. Rozród psów powinien być przez cały czas kontrolowany przez właścicieli – w razie pojawienia się komplikacji, np. zakleszczenia się, uspokajają zwierzęta.
Jeżeli rozród psów nie jest naszym priorytetem i nie planujemy organizacji hodowli, warto poddać zwierzęta zabiegowi sterylizacji bądź kastracji. Decydując się na kastrację farmakologiczną, musimy być świadomi, że zaburza ona gospodarkę hormonalną psa. Kastracja chirurgiczna, opierająca się na usunięciu macicy lub jąder u samca, jest z kolei zupełnie bezpieczna i nie wpływa na komfort życia zwierzęcia.

Weterynarz Biskupiec

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.