czwartek, 14 sierpnia 2014

Wychowanie kota, czyli co wolno Mruczkowi

Wychowanie kota, czyli co wolno Mruczkowi


Autor: Aneta Łuczyńska


Kiciek, Kotek, Kotuś, Kocina, Dachowiec, Mruczek, Miauczek - po prostu kot. Cztery łapy, ogon, długie wąsy, które uwielbiają się łasić. Często mają swój świat, ganiają za muchami i wszystkimi innymi ruszającymi się towarzyszami.


Do zabawy może posłużyć wszystko: szeleszczący papierek, brzęcząca kocia zabawka, liść sałaty czy łupinki po ziemniakach. Mimo ogólnego przekonania, koty mają swój niepowtarzalny charakter, szybko się uczą. Bardzo ważne jest, by już na samym początku nakreślić warunki wspólnego mieszkania. Kot musi wiedzieć co mu wolno. Tak jak wspomniałam, koty mają swój rozum. Jeżeli na początku „zlitujemy się” nad małym sierściuchem i pozwolimy mu np. spać w łóżku, bardzo szybko się do tego przyzwyczai i później trudno będzie nakreślić mu granice. Jeśli założymy, że nasza kocina ma swoje legowisko czyli nocne miejsce docelowe, to jak wlezie do nas, należy odłożyć go do jego „łóżka”. Koty są niezwykle cwane: najpierw będą grzecznie spały w nogach - jeśli zobaczą, że nie są zganiane posuną się krok dalej: zawędrują wyżej. Tu powinna nam się zapalić czerwona lampka; jest to ostatni moment aby coś zrobić, jeśli nie chcemy mieć nocnego współlokatora. Jeżeli już teraz w tym momencie nic nie zrobimy w temacie, kot zobaczy, że jest mile widziany i którejś nocy obudzimy się z sierściem na poduszce...

Warto też zadbać o to, by kot nie zaglądał nam do talerza, tzn. jeśli jemy, to warto odpuścić sobie karmienie pupila (dawanie mu jedzenia, które obecnie sami jemy). W ten sposób kot nie przyzwyczai się do dobrego. W późniejszym czasie nie będziemy narażeni na koci nos w talerzu.

Największą zmorą jest chodzenie po meblach i stole. Trzeba od razu kota za to karcić. Jeśli jesteśmy przy karceniu: rękoczyny nie są wskazane, ponieważ malec straci do nas zaufanie. Najlepiej jest dać pstryczka w nos i powiedzieć dość stanowczo: „nie wolno!” Wbrew pozorom, koty rozumieją co się do nich mówi. Sama jestem właścicielką kociny i walczyłam z włażeniem na lodówkę czy regał. Teraz moja kotka bardziej ulega grawitacji.

Decydując się na sierściucha, korzystnie jest zaadoptować małego kociaka. Dzięki temu będziemy mogli go wychować na własnych zasadach. Starszy kot ma wpojone pewne reguły. Dlatego też ciężko jest go ustawić na nasz tor.

Kot to również obowiązki. Trzeba dbać by miał czystą kuwetę, zawsze pełną miskę. Jeśli chodzi o wodę i jedzenie, trzeba szczególnie tego pilnować, ponieważ nad ranem możemy usłyszeć miauczenie o karmę. Bardzo ważne jest by poświęcać pupilowi swój czas. Wziąć na kolana, podrapać za uchem czy pod brodą. Kot na pewno odwdzięczy się mruczeniem.

Jeżeli zdecydujemy się na zwierzaka, pamiętajmy, że nie jest zabawką. Nie pozbędziemy się go za miesiąc czy dwa. Musimy zrobić wszystko, by poczuł się kochany i chciany, ponieważ kot też ma uczucia.


Aneta Łuczyńska

Biuro Obsługi Klienta

www.safeserver.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

środa, 6 sierpnia 2014

Adopcja psa ze schroniska

Adopcja psa ze schroniska


Autor: Sylwia Karkowska


Decyzja o adopcji psa to decyzja o podjęciu ogromnych zobowiązań, z którymi wiążą się duże zmiany w naszym życiu, zobowiązań nie na rok czy dwa, ale na kilkanaście lat. Zanim podejmiemy decyzję o tym, że chcemy, aby w naszym życiu pojawił się pies, powinniśmy zastanowić się nad kilkoma rzeczami.


Po pierwsze – czy mamy w ogóle warunki do tego, aby mieć psa. Czy jesteśmy w stanie poświęcić odpowiednią ilość czasu naszemu psu – każdy pies potrzebuje minimum trzech spacerów dziennie, przy czym często psy ze schroniska potrzebują ich więcej w początkowej fazie. Przynajmniej jeden spacer powinien być dłuższy i trwać od 1 do 2 godzin. Posiadanie psa to także koszty: karmy, szczepień, ewentualne koszty leczenia, szkolenie. Decydując się na psa, powinniśmy od razu przemyśleć kwestie np. wakacji. Wiele psów zostaje w tym okresie wyrzuconych, gdyż właściciele nie przemyśleli tej kwestii i chcieli jechać na wymarzone wakacje do miejsca, gdzie nie można było zabrać psa. A przecież jest kilka rozwiązań – niestety wiążą się one z dodatkowymi kosztami, na które też musimy być gotowi (np. hotel, osoba do opieki nad psem). Decyzja o posiadaniu psa powinna być podjęta z rozwagą i być mocno przemyślana. I nie ma to znaczenia czy będzie to pies kupiony czy adoptowany. To ma być świadoma i odpowiedzialna decyzja. Pamiętajmy, że bardzo często psy ze schroniska to psy z niewiadomą przeszłością i niekiedy psy problemowe. Musimy sobie zdawać sprawę, że prawdziwy charakter psa możemy poznać dopiero po kilku miesiącach po adopcji.

Podjęliśmy już decyzję – TAK, CHCĘ MIEĆ PSA – i postanowiliśmy adoptować psiaka ze schroniska. W wyborze takiego psa kierujemy się głównie emocjami oraz wyglądem psa. Kierujemy się różnymi kryteriami: umaszczenie, wielkość, zachowanie. Najważniejsze w tym jest to, abyśmy pamiętali, że pies to żywa istota mająca swoje potrzeby oraz że pies to duża odpowiedzialność. Jeżeli już zwrócimy uwagę na jakiegoś psiaka, warto porozmawiać z wolontariuszem, który tym psem się zajmuje. To on będzie miał najwięcej informacji o psie, który nas zainteresował i przybliży nam jego charakter. Pamiętajmy jednak, że zachowanie psa w schronisku jest inne niż będzie w domu. To, jaki pies ma charakter może ujawnić się nawet po pół roku. Niekiedy może to trwać nawet dłużej. Nieraz słyszymy od ludzi, którzy adoptowali psa, że mają go np. od 8 miesięcy, ale że ok. 2 miesiące temu pojawił się jakiś nowy problem, którego nigdy wcześniej nie było.

Adoptując psa podpisujemy umowę. Umowa adopcyjna jest umową cywilno-prawną, zawartą między dwoma podmiotami – osobą, która chce adoptować psa a schroniskiem. Jak każda umowa, tak i ta podpisywana jest w celu zobowiązania się stron do spełnienia pewnych warunków. Głównymi kwestiami, do których zobowiązujemy się podpisując umowę jest opieka nad psem, karmienie go, wyprowadzanie na spacery oraz sterylizacja bądź kastracja, gdyż niestety są schroniska, które zrzucają wykonanie tego zabiegu na nowego właściciela. Dzięki umowie schronisko może łatwo odebrać psa, gdy podczas wizyty poadopcyjnej okaże się, że pies nie jest odpowiednio traktowany. Niestety jest też tak, że schroniska nie przeprowadzają takich wizyt i nie wiedzą co się z psem dzieje po jego adopcji.

Pojechaliśmy, wybraliśmy, zaadoptowaliśmy i wracamy do domu z psem. Największy błąd, jaki popełniamy na samym początku, to nadmiar miłości jaką zalewamy tego psa. Chcemy wynagrodzić mu wszystkie cierpienia i cały pobyt w schronisku. Cały czas go przytulamy, ściskamy, nie dajemy mu chwili spokoju, odpuszczamy pewne zachowania, przekarmiamy, pozwalamy na rzeczy, które za kilka dni będą psu zabronione. Musimy zrozumieć, że w ten sposób nie wynagrodzimy psu krzywd, które go spotkały. Pies wchodząc do nowego mieszkania od razu musi poznać jasne zasady panujące w tym domu.

Pies powinien mieć swoje miejsce, na które zawsze będzie mógł się udać i nikt mu tam nie będzie przeszkadzać, powinien znać jasne zasady – co może, a czego nie, nie powinien być przekarmiany, nie powinien być ściskany, tarmoszony i wiecznie głaskany. Każdy kto chce adoptować psa, powinien zapoznać się z psią mową (CS – Calming Signals), czyli jakich sygnałów do komunikowania się używa pies – to bardzo pomaga w relacjach z czworonogiem.

I pamiętajmy, musimy zadbać o stymulację umysłową psa. Tak jak my się rozwijamy przez czytanie i naukę, tak i pies poprzez ćwiczenia i szkolenia się rozwija i dłużej oraz zdrowiej żyje.


Sylwia Karkowska - instruktor szkolenia psów

www.superrdog.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

piątek, 6 czerwca 2014

Jaka sucha karma dla mojego psa?

Jaka sucha karma dla mojego psa?


Autor: Zbigi


Interesujesz się jaką karmę je nasz twój pies? Czy wiesz, jak karma wpływa na zdrowie Twojego pupila? Karma, która je nasz ulubieniec wpływa istotnie na jego zdrowie i zachowanie. Nie zawsze karma z najbliższego marketu jest najlepsza. Na co należy zwrócić uwagę?


Suchą karmę dla naszego psa kupujemy najczęściej w supermarkecie lub w sklepiku tuż obok. Tak jest najwygodniej. Robimy zakupy dla siebie, kupujemy też dla naszego pupila. Taki zakup wydaje się łatwy i prosty. Nie interesujemy się co pies je, nie znamy się na karmach, nie wiemy na co należy zwrócić uwagę. Wierzymy reklamie, ładnemu opakowaniu, nośnym hasłom. Najważniejszym czynnikiem jest wygoda.

Niestety karma kupiona tą metodą okazuje się najczęściej nie najlepszym wyborem. Wiemy już co prawda, że szczenię musi dostawać karmę „puppi”, potem „junior”, a kiedy staje się dorosły to już „adult”. Potem jest już trochę gorzej - nie zauważamy, że naszemu pupilowi w między czasie przybyło trochę lat i należałoby odciążyć jego układ pokarmowy oraz wzmocnić organizm odpowiednimi składnikami niezbędnymi na stare lata, czyli przejść na karmę „senior”. Psy w tym wieku mogą mieć problemy z zębami i suchą karmę warto im wówczas namaczać. Generalnie nie myślimy o tym, że skład psiej karmy może mieć istotny wpływ na zdrowie oraz zachowanie naszego pupila. Nasze psy często mają alergie na pewne składniki karmy, które objawiają się m.in. problemami trawiennymi czy skórnymi, nawracającymi zapaleniami uszu. Skład karmy ma również niedoceniony wpływ na równowagę emocjonalną naszego psa. Jeśli wydaje nam się, że pies jest nadaktywny, nerwowy, można sprawdzić czy wybrana przez nas karma nie jest oparta na węglowodanach, które napędzają naszego psa. Może również sprawiać wrażenie, że wciąż jest głodny i nienasycony. Wówczas należy przestawić psa na karmę opartą na białku zwierzęcym. Nie zapominajmy jednak o stopniowym przejściu z jednej karmy na drugą, tak by pies nie cierpiał na problemy trawienne. Gdy oddajemy naszego ulubieńca do hotelu lub pensjonatu dla psów, również musimy zaopatrzyć go na czas pobytu w karmę, którą jadł i lubił dotychczas. Nie wolno zmieniać karmy, gdy pies jest narażony na stres adaptacji w nowym miejscu.


Jeśli interesujesz się psami, zobacz Psi psycholog , Hotel dla psów

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Czym zajmuje się groomer?

Czym zajmuje się groomer?


Autor: Dżasta


Grooming jest to fryzjer dla psów i kotów, a określenie to pochodzi od angielskiego wyrazu to groom, które oznacza pielęgnować.


W wielu przypadkach widząc coraz częściej pojawiające się zwierzęce salony piękności na naszych twarzach pojawia się uśmiech. Jednak każdy właściciel czworonoga dobrze wie jak ciężko jest zadbać o sierść, pazury czy zęby pupila. Na szczęście pomocą służą nam wykwalifikowani groomerzy.

Zabiegi wykonywane przez groomera

Jako, że w Polsce zawód ten znany jest pod nazwą fryzjera dla zwierząt, to zajmuje się on nie tylko strzyżeniem, ale także dba o higienę i zdrowie pupili. W ofercie znajdziemy czyszczenie uszu, obcinanie pazurów, kąpiele pielęgnacyjne i lecznicze czy usuwanie pasożytów, a nawet specjalne perfumy dla zwierząt.

Przychodząc z psem lub kotem do salonu, groomer zajmie się doskonale jego sierścią. Oprócz czesania i trymowania, przystrzyże „fryzurę” zwierzaka zgodnie ze wzorcem FCI (zgodnie z wymaganiami dla danej rasy psów i kotów wystawowych) lub według upodobań właściciela – może to być całkowita zmiana koloru futra czy balejaż.

Poza tym, właściciele obserwując pracę groomera, uczą się jak wykonywać niektóre czynności, by dbać o swojego pupila na co dzień, a także mogą uzyskać tam wiele cennych rad.

Grooming w Polsce

Jak wiemy, wszystko co nowe w naszym kraju, wzięło się z zachodu. W telewizji i prasie już dawno mogliśmy oglądać m.in. gwiazdy kina razem ze swoimi pupilami, których ubranka czy fryzury były wręcz identyczne. Najsłynniejsze pary to Paris Hilton i jej chihuahua Tinkerbell, królowa Elżbieta II i welsh corgi pembrooke o imieniu Monty czy Kora, która prawie nigdy nie rozstaje się z Ramonką – suczką rasy bolończyk. Coraz częściej emitowane są także programy rodem z Ameryki przedstawiające psy i ich właścicieli przygotowujących się do zwierzęcych pokazów piękności.

Dzięki temu strzyżenie i dbanie o psy i koty stało się modne, gdyż właściciele zdali sobie sprawę, że jest to bardzo ważne dla ich czworonogów. Dodatkowo wygląd naszego pupila jest także naszą wizytówką tak jak zegarek czy samochód.

Jak zostać groomerem?

Warunkiem obowiązkowym jest miłość do zwierzaków i odpowiednie do nich podejście, gdyż groomer ma na co dzień wielu różnych klientów. Zwierzaki źle znoszą kąpiele czy suszenie a przecież nie chcemy mieć kontaktu z ich pazurami czy zębami. Dodatkowo przed udaniem się na kurs powinniśmy upewnić się, że nie jesteśmy uczuleni na sierść. Szkolenia przygotowujące do zawodu psiego fryzjera są prowadzone przez prywatne salony groomerskie, ale także niektóre uniwersytety oferują studia podyplomowe w tym kierunku. Podczas szkolenia oprócz teorii odbywają się także zajęcia praktyczne, które warto później powtarzać na swoim pupilu, albo psie lub kocie znajomych.

Po ukończeniu kursu można starać się o pracę w salonie dla zwierząt lub rozważyć otwarcie własnego. W Polsce zawód ten nie jest chroniony i własny salon możemy otworzyć bez ukończonego kursu. Inaczej jest w wielu krajach Europy i USA, gdzie istnieją restrykcje dotyczące jego wykonywania. Aby otworzyć salon fryzjerski dla zwierząt konieczne jest tam ukończenie kursu oraz zgoda odpowiedniego urzędu.


Maxi Zoo - sklep zoologiczny

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zwierzęta w czasie upałów

Zwierzęta w czasie upałów


Autor: Dżasta


Zimą naszym czworonogom z krótką sierścią możemy założyć przeróżne ciepłe ubranka. W przypadku zwierzaków o długiej i gęstym futrze nieco im zazdrościmy. Jednak jak zadbać o naszego pupila podczas letnich upałów?


Przede wszystkim zadbajmy o to, aby zwierzak miał cały czas dostęp do świeżej i chłodnej wody, gdyż musi ją stale uzupełniać, aby nie doprowadzić do odwodnienia organizmu.

Jeżeli mieszkamy w bloku, starajmy się wychodzić z psami często, ale na krótko. Weźmy ze sobą także butelkę z wodą. W mieszkaniu pozostawmy im otwarte drzwi do kuchni bądź łazienki. Są to najczęściej wybierane przez nie pomieszczenia podczas letnich upałów ze względu chłodną posadzkę w postaci kafelków.

W przypadku zwierzaków, które przebywają cały czas na dworze najważniejsze jest, aby miały możliwość schronienia się w zacienionym i chłodnym miejscu. Zadbajmy także o to, aby buda psa znajdowała się w cieniu. W upalny dzień możemy spryskać od czasu do czasu zwierzaka chłodną wodą za pomocą spryskiwacza do szyb. Natomiast nigdy nie ochładzamy psa nagle, poprzez wrzucanie go do zimnej wody.

Podczas wakacyjnych podróży samochodem, najlepiej przechowywać wodę dla naszych pupili w lodówce turystycznej. Można także położyć im na głowie mokry ręcznik. Na szybach powinniśmy zamontować specjalne osłony przeciwsłoneczne. Cała podróż powinna być tak zaplanowana, aby zatrzymać się co 2-3 godziny i przejść się z psem na spacer. Coś o czym powinien pamiętać każdy właściciel psa, kota lub jakiegokolwiek innego zwierzaka to fakt, iż nie wolno ich pod żadnym pozorem pozostawiać samych w samochodzie. Wnętrze samochodu nagrzewa się nawet 1° C w ciągu minuty, a temperatura może osiągnąć 80° C nawet przy uchylonych oknach.

Wysoka temperatura jest szczególnie nieznośna dla zwierząt bardzo młodych, w podeszłym wieku, ciężarnych samic, jak i zwierząt cierpiących z powodu otyłości lub innych chorób (szczególnie układu krążenia). Bardzo podatne na przegrzanie są rasy o krótkich pyskach (buldogi, mopsy, boksery, pekińczyki, koty perskie), ponieważ ich skrócone kanały nosowe słabiej chłodzą wdychane powietrze, a budowa nosa utrudnia swobodne oddychanie.

Najczęstszymi objawami przegrzania i udaru cieplnego są szybkie i płytkie oddechy, przyspieszona akcja serca, podwyższona temperatura ciała już powyżej 41° C (normalna temperatura wynosi 38-39° C), stopniowa utrata przytomności, śpiączka. Jeżeli któreś z nich wystąpią, należy niezwłocznie umieścić zwierzę w zacienionym miejscu i ochłodzić stopniowo jego ciało zaczynając od głowy a następnie udać się do weterynarza.


Maxizoo - sklep zoologiczny Warszawa, Poznań

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.