Rodziny Akwariowe cz. I

Rodziny Akwariowe cz. I

Autorem artykułu jest krzysztof swora

opis i kategorie "rodzin rybek akwariowych"
Akwarium
- niby nic takiego na pierwszy rzut oka.. ale to tylko pozory. W tych 4 szklanych ścianach kryje się świat pełen niespodzianek. to podwodne królestwo które w jednym miejscu skupia najwięcej przyrody najbardziej zauważalnej zimą kiedy to za oknem nie widać zieleni.
Przepiękne rośliny a przede wszystkim rybki to podstawa naszego zbiornika.
Poniżej przedstawiam rodziny ryb akwariowych które mogą pomóc w doborze odpowiednich stworzeń do naszego akwa :)

Pierwszą rodzina którą opisze jest rodzina rybek piękniczkowatych.
Historia tego gatunku ryb jest ciekawa albowiem występowały one niegdyś w środowisku naturalnym w południowo-wschodniej części USA i północno-wschodniej części Argentyny, w Afryce oraz na Madagaskarze.
Dziś całą populacje tych rybek można spotkać w całej części tropikalnych i subtropikalnych rejonach naszego świata- z kąt tam się wzięły?
Otóż ludzie przenieśli populacje na tak rozległy teren ponieważ ryby te wyjadają larwy komarów i są skuteczną bronią biologiczną na te owady!
w akwarystyce ryby z tej rodziny znalazły popularność ze względu to swoje przepiękne i bardzo liczne ubarwienie. Najpopularniejszą rybką tego gatunku jest chyba Gupik pawie oczko

Druga rodzina to rodzina karpiowatych
Jest to największa rodzina ryb słodkowodnych, z prawie 2000 gatunkami podzielonymi na ponad 300 rodzajów.
występuje w Afryce, Europie, Azji i Ameryce północnej.
W akwarystyce niema aż tyle gatunków co w środowisku naturalnym. wszystkie ryby tego gatunku są jajorodne i są trudniejsze w hodowli od żyworodnych
Wśród karpiowatych występują gatunki drapieżne, roślinożerne i wszystkożerne
przykładem w akwarium jest Danio pręgowane

Trzecia rodzina to pielęgnicowate
Rybki z tej rodziny liczą sobie sporą gromadę ponad 200 rodzajów i ponad 1900 gatunków.
Występują one w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Madagaskarze, Indiach , Cejlonie i Azji Mniejszej. centralnie zdominowały Afrykę ponieważ występuje tam ok 900 gatunków tych osobników.
Nie wiadomo dlaczego ale rybki te różnią się od innych tym że nie są kanibalami! nie zjadają swoich młodych, wręcz przeciwnie wychowują je, istnieje w nich instynkt matczynej miłości może dlatego jest ich aż tyle nie wiadomo. w akwariach dorosłe osobniki po złożeniu jaj pilnują gniazda nie dopuszczając do niego żadnej innej ryby.
zaskakujące ale prawdziwe. Po wylęgu niesamowity widok daje obraz ławicy młodych podążających za swą matką
przykładem Ryb wychowujących swe młode jest najpopularniejszy

Skalar żaglowiec
niepozornaPielęgniczka viejita
oraz chyba największa ryba akwariowa Pielęgnica pawiooka
w tym artykule to już koniec. niedługo pojawią się części II oraz III zachęcam do poczytania
---

- serwis miłośników akwarystyki

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać psa?

Jak wybrać psa?

Autorem artykułu jest Barbara Nowak

Pies to obowiązek, odpowiedzialność, czas i koszty. Pies to też radość i prawdziwy przyjaciel. Przed podjęciem tak ważnej decyzji należy dobrze się zastanowić.
Pies to obowiązek, odpowiedzialność, czas i koszty. Pies to też radość i prawdziwy przyjaciel. Przed podjęciem tak ważnej decyzji należy dobrze się zastanowić. Zapytajmy sami siebie:
- czy nikt z domowników nie ma alergii?
- czy stać mnie na wydanie nawet kilkuset złotych miesięcznie na jednego psa?
- czy mam z kim zostawić psa kiedy będę chciał wyjechać na urlop?
- czy jestem przygotowany na wszystkie konsekwencje związane z posiadaniem psa?

Jeśli wszyscy w domu są zdrowi, mamy pieniądze oraz kochaną babcię, która zajmie się pupilem podczas naszej nieobecności to możemy usiąść i poszukać odpowiedniej dla naszego trybu życia rasy psa. Każda rasa ma zalety i wady. Najlepiej wybrać kilka i znaleźć hodowców tych ras w Polsce, porozmawiać z nimi przez telefon i umówić się na spotkanie w hodowli. Nie każda rasa nadaje się do małych dzieci lub do małego mieszkania.

Zbierzmy możliwie najwięcej informacji i sprawdźmy czy taki pies będzie mógł z nami żyć. Przemyślmy sprawę na spokojnie, nie wpychajmy bernardyna do kawalerki na 7 piętrze w centrum Katowic, nie kupujmy małego yorczka dla naszych 3 letnich córeczek. Pamiętajmy, że każdy hodowca będzie zachwalał swoją rasę – bo on kocha swoje psy i jest miłośnikiem tej rasy, ale też każdy odpowiedzialny hodowca powie Wam jakie ma wady ta rasa.

Nigdy nie kupujmy psa z "pseudo hodowli", gdzie nie można obejrzeć rodziców, gdzie nie można obejrzeć pomieszczenia z wszystkimi psami danego hodowcy. Jeśli decydujesz się na psa rasowego to kup go od hodowcy, który jest zarejestrowany w Związku Kynologicznym, który sprzedaje ci szczeniaka z metryką wystawioną przez ten Związek, i który wzbudził Twoje zaufanie. Pamiętaj pies rasowy to pies rodowodowy.

Jeśli chcesz psa bez rodowodu to idź do schroniska - tam czeka mnóstwo ślicznych piesków, które marzą o pełnej misce, ciepłym posłanku i kochającym właścicielu i zapłacisz tylko symboliczną kwotę, a nie kilkaset złotych. Nigdy nie kupuj psa bez rodowodu, takich piesków jest mnóstwo w schroniskach, np. Dalmatyńczyki – wyprodukowane masowo po emisji filmu z tą rasą w roli głównej. Dalmatyńczyk to piękny i wspaniały pies, ale nie nadaje się do małego mieszkanka z gromadą dzieci. Pamiętaj - kupuj mądrze, nie daj się oszukać, nie bądź idiotą.
---

Inne darmowe porady znajdziesz w serwisie Tipnik.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Terrarystyka - oryginalne hobby

Terrarystyka - oryginalne hobby

Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek

Wielu osobom sama myśl o domowej hodowli w terrarium gadów, płazów, czy egzotycznych stawonogów napawa nie tylko niechęcią ale i lękiem. Pająki, ptaszniki wywołują silną reakcję paniki, jednak obawy przed pajęczakami często są bezpodstawne.
Wielu osobom sama myśl o domowej hodowli w terrarium gadów, płazów, czy egzotycznych stawonogów napawa nie tylko niechęcią ale i lękiem. Pająki, ptaszniki wywołują silną reakcję paniki u arachnofobów. Zastanawiające jest czemu u jednych widok tych wyjątkowych posiadaczy sześciu par odnóży budzi taką odrazę, a u innych z kolei fascynację. Obawy przed pajęczakami często są bezpodstawne. W naszych szerokościach geograficznych nie występują pająki zagrażające naszemu życiu ani zdrowiu, a trzymana w niejednym terrarium okazy najczęściej nie należą do jadowitych, czy agresywnych.

Aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort pupilowi oraz swojej rodzinie warto stworzyć odpowiednie miejsce do hodowli zwierzaka. Przedsiębiorstwa dostarczające na rynek akcesoria do domowego terrarium, prześcigają się w konkurencyjności własnych nowinek technicznych. W zastosowaniu są bardziej odporne materiały, trwalsze mieszanki silikonu do wzmocnień oraz popularne różne formy zamków, kłódek. Bardziej wymagający hodowcy chcąc perfekcyjnie dobrać pomieszczenie, w którym pająki czy inne dzikie zwierzęta cieszyłyby otoczenie swoim tajemniczym widokiem i jednocześnie pasujące do wnętrza domu, restauracji, biura, mogą skorzystać z usług konstruktorów indywidualnego terrarium. Przed jego wykonaniem klienci mają często możliwość dzięki pracy architektów prześledzenia wirtualnej stymulacji w programach komputerowych. Wykonywanie samemu podobnego miejsca, odzwierciedlającego naturalne środowisko życia tych cudownych stworzeń, z pewnością nie należy do najłatwiejszych. Amatorscy budowniczy powinni mieć na uwadze nie tylko zdolności ewakuacji z terrarium posiadane przez niepozorne pająki, ale również techniczne aspekty między innymi: odporność surowców na wilgoć, odpowiednie oświetlenie, dobór neutralnych roślin oraz właściwe podłoże. Dlatego warto merytorycznie przygotować się do tworzenia własnego projektu, aby owoc naszej pracy po dłuższej eksploatacji nas nie rozczarował.

Z pewnością nietypowi członkowie szarej codzienności, jakim mają szanse się stać hodowane pająki, ptaszniki, czy tropikalne płazy i gady, będą wzbudzać w otoczeniu silniejsze emocje niż popularne futrzaki. A ich cicha natura przyciągnie uwagę nawet nieuważnego obserwatora.
---

Artykuły na każdy temat

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Postępowanie po ugryzieniu przez kosztaniczkę

Postępowanie po ugryzieniu przez kosztaniczkę.

Autorem artykułu jest Adriana Miler

Koszatniczka (octodon degus), udomowiony gryzoń, jest niezywkle sympatyczny, może jednak sprawiać nieco kłopotów, na przykład podczas bójek z towarzyszami w klatce. Wówczas lepiej nie wkładać ręki do klatki...a jeśli już to trzeba wykonac kilka mądrych kroków.

Koszatniczka (octodon degus), udomowiony gryzoń, jest niezywkle sympatyczny, ale i wymagający w hodowli. Bardzo wrażliwy na temperaturę, przeciągi, nadmiar słońca. Nie można podawać mu też cukru, więc należy pamietać, by karmy były specjalnie dobrane. Niemniej jednak koszatniczka jest fantastycznym kompanem. Koszatniczka pochodzi z Chile, przypomina troche wiewiórkę, trochę szczurka.( z ogona).

Hodowcy gryzoni, zwłaszcza koszatniczek mogą spotkać się z problemem pogryzienia. Kiedy zdarzy się, że koszatniczka cię ugryzie ( najczęściej przez przypadek- np. w czasie próby rozdzielenia walczących zwierzątek) podstawową sprawą jest wypuszczenie z rany możliwie dużej ilości krwi - trzeba pozwolić jej wypłynąć i jeszcze wycisnąć (mimo bólu).
Nie wolno tej krwi tamować!!! Do przemycia warto użyć nanokoloidu srebra lub miedzi albo olejku z drzewa herbacianego. Nanokoloid srebra, czy miedzi może być użytu w formie koncentratu lub rozcienczonej. Nanokoloidy doskonale nadają się też do oczyszcznia ran u zwierzątek. Można nimi przemywac zaropiałe oczka, co u kosztaniczek zdarza sie często.
Do dezynfekcji rany można użyć wody utlenionej, a nawet właściwe jest zrobienie prania ręcznego- detergenty pomogą oczyścić ranę.
Na zmniejszenie opuchlizny pomagają okłady z liści świeżej kapusty, lekko zgniecionej (żeby sok szybciej wypływał), przynosi to wyraźna ulgę. Najlepiej jeśli ta kapusta nie była poddawana opryskom.
Jeśli chodzi o środki farmakologiczne, to można zażyć środek przeciwzapalny.
Opuchlizna stopniowo znika, pełna sprawność dłoni (najczęściej właśnie dłonie bywają atakowane) wraca po 2 – 3 tygodniach, podobnie jest z bólem.
Gdyby zdarzyło się jednak, (to wtedy, gdy nie wypuścimy krwi) że wokół rany robi się czerwona plama i wciąż się rozszerza, to zalecana jest wizyta u lekarza, tu najprawdopodobniej czeka was zastrzyk p-w tężcowy i antybiotyk.

A do rozdzielania koszatniczek najlepiej użyć małego ręcznika, albo sitka, takiego jak do herbaty, ale o nieco większym rozmiarze- skutkuje. Rany powstałe w wyniku ugryzienia najczęściej są głebokie.

Poza koszatniczką taka ranę może zrobić nam też szynszyla, szczurek czy chomik. I nie są one wynikiem celowych działań, lecz często błędem ludzich zachowan....

Warto zaopatrzyć domowa apteczke w nanokoloidymiedzi czy srebra, które są bezpieczne i niezykle skuteczne zarówno dla ludzi, jak i zwierzątek.

---

nanokoloid srebra, złota i miedzi

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Husky syberyjski, owczarek niemiecki – drzemiący potencjał

Husky syberyjski, owczarek niemiecki – drzemiący potencjał

Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek

Wielu osobom, decydującym się na hodowle psa, nawet przez moment nie przyjdzie do głowy myśl wyboru rasy czworonoga o małych gabarytach. Przedstawiciele odmiany większych rozmiarów często są bardziej funkcjonalne, sprawdzają się w powierzonych im odpowiedzialnych zadaniach. Rola odgrywana w pomaganiu ludziom jest nie do przecenienia.
Wielu osobom, decydującym się na hodowle psa, nawet przez moment nie przyjdzie do głowy myśl wyboru rasy czworonoga o małych gabarytach. Przedstawiciele odmiany większych rozmiarów często są bardziej funkcjonalne, sprawdzają się w powierzonych im odpowiedzialnych zadaniach. Rola odgrywana w pomaganiu ludziom jest nie do przecenienia. Drobny York, shih tzu, ratlerek czy pekińczyk nie ułatwi pracy służbom ratowniczym, mundurowym, nie poprowadzi ociemniałych. Odwaga, siła, inteligencja jaką odznacza się husky syberyjski oraz owczarek niemiecki umożliwiają im dokonywanie wielu niezwykłych rzeczy, będąc wciąż niezastąpionymi w powierzanych im czynnościach.


Umiejętności jakimi obdarzony jest owczarek niemiecki pozwalają mu świetnie realizować wsparcie zespołom policji, wojskowych. Doskonały zmysł powonienia, słuch mogą być wykorzystywane podczas tropienia ludzi, analizowania materiałów chemicznych, identyfikacji osób. Nie można nie wspomnieć o ich szybkości, sile oraz agresywności utrzymywanej w równowadze dzięki między innymi wypełnianiu poleceń opiekuna. Za sprawą wyróżniającej go czujności, opiekuńczości, przeplatanej z wiernością owczarek niemiecki użyteczny był dawniej w wypasie owiec. Możliwe, że przyszłość przyniesie przedstawicielom tej rasy inne praktyczne dla człowieka zastosowania swojego usposobienia i warunków fizycznych. Z pewnością zawsze pozostanie cierpliwym towarzyszem życia właściciela oraz stróżem jego dobytku.


Również husky syberyjski cieszy się podobnym zaufaniem u ludzi. Ma radosne usposobienie i chętnie przebywa w centrum uwagi. Choć słabiej nadaje się do pilnowania dóbr materialnych niż owczarek niemiecki, jest niemniej chętnie hodowany właśnie dzięki łagodnemu usposobieniu oraz towarzyskości. Niezależność, upór przedstawicieli tej rasy przyczynia się do dłużej trwającej tresury, która wydaje się być dla nich doskonałą formą rozrywki. Pod względem kondycji fizycznej nie przewyższa ich żaden przeciętny owczarek niemiecki. Husky syberyjski dzięki wytrzymałości na mróz oraz nawet wielogodzinne obciążenie sprawdza się w psich zaprzęgach. W czasie biegu budzi się w nich duch walki, który sprawia, że z taką gorliwością trenują w oczekiwaniu upragnionego sezonu. Są niezwykle energiczne, a siła ich uciągu wciąż zaskakuje jurorów. W Polsce dopiero od 1991 roku niejeden husky syberyjski w psim zaprzęgu mógł oficjalnie pokazać się podczas wyścigu. Obecnie na obszarach tajgi ludzie nadal korzystają z zaprzęgów, które często są po prostu nie do zastąpienia w niesprzyjających warunkach geologicznych i atmosferycznych.


Trzymanie pieczy nad zwierzakiem, kształtowanie jego charakteru, rozwijanie wrodzonych zdolności nie muszą być prowadzone tylko dla własnych korzyści. Rzadko uświadamiamy sobie jaką rolę może odegrać owczarek niemiecki i husky syberyjski także w życiu innych ludzi, zapominając o drzemiącym w nich potencjale.
---

Artykuły na każdy temat

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl