Rasy królików miniaturek

Rasy królikków miniaturek.

Autorem artykułu jest Elżbieta

Omawiam tam niektóre najpopularniejsze rasy królików miniaturowych. Mam nadzieję że te maleństwa bez względu na kolor i rasę zawsze będą się wszystkim podobać.

Rasy królików miniaturowych.
Zwierzątkiem domowym może być w zasadzie każdy królik miniaturowy, jeśli posiada odpowiednie wymiary ciała. Ubarwienie sierści zaś jest kwestią gustu i to ono z reguły decyduje o wyborze podczas dokonywania zakupu. Wśród królików oferowanych w sklepach zoologicznych obok zwierzątek rasowych znaleźć można nieraz fantastycznie ubarwione mieszańce, nie roszczące sobie pretensji do czystości rasy. Zwierzęta te są równie urocze jak rasowe. Nie można ich tylko prezentować na wystawach i konkursach. Pozostają jedynie naszymi pupilami.

Do uznanych w Niemczech ras miniaturowych należą: gronostaje, miniaturki kolorowe, reksy i lisy miniaturowe oraz barany.

Białe króliki gronostajowe mogą mieć oczy czerwone lub niebieskie, a futerko wyjątkowo gęste i miękkie. Z dużą, okrągłą głową, okrągłymi oczami i krótkimi, sterczącymi blisko siebie uszami wyglądają uroczo.

Wiele barw
W przypadku miniaturek kolorowych celem hodowlanym jest uzyskanie barwnych osobników w typie gronostajowym.
Uznanymi odmianami barwnymi są: czarny, szary, niebieski, czerwony, hawanna, szynszylowy, deilenaar, perłowy, turyngski, srebrzysty, kunowaty, syjamski, z białym woalem, hotot, rosyjski, holenderski, japoński. Stale powstają nowe odmiany.

Dąży się do wyhodowania ras miniaturowych z takimi samymi znaczeniami jak rasy duże. W kolorach białym i hawanna są też długowłose lisy miniaturowe, a pozostałe ubarwienia czekają na oficjalne uznanie.

Gęstego futerka lisów miniaturowych, o długości włosów około 4 cm, nie trzeba strzyc tak jak w przypadku królików angorskich. Zwierzę linieje zupełnie naturalnie. To samo odnosi się do reksów miniaturowych o krótkiej (14-17 mm), bardzo gęstej sierści. Włosy sterczą niemal prostopadle do skóry, co sprawia że futerko przyjemnie się głaszcze. Reksy karłowate istnieją we wszystkich możliwych odmianach barwnych .Wyjątek stanowią barany miniaturowe, które od urodzenia mają długie uszy(tzw. klapy), zwisające po bokach głowy. Otwory uszne skierowane są do wewnątrz, a u nasady uszu widać silnie wykształcone, umieszczone blisko siebie zgrubienia (tzw. korony), nadające wygląd typowy barana z łukowato wygiętym nosem. Rasa ta też należy do miniaturek kolorowych.

Przy kupowaniu miniaturowego barana trzeba się upewnić, czy nie jest to młody osobnik większej rasy.

W handlu pojawiły się miniaturowe króliki angorskie, wprawdzie bardzo atrakcyjne ze względu na swoje puszyste futerko, które jednak-podobnie jak u większych angor - trzeba regularnie strzyc.

---

Elżbieta

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Pan królik był chory i leżał w łóżeczku...

Pan królik był chory i leżał w łóżeczku...

Autorem artykułu jest Elżbieta

Ten artykuł ma na celu pokazać każdemu miłośnikowi króliczej rasy, że o przypadłościach naszych pupili nie trzeba mówić językiem fachowym. Można w przystępny sposób powiedzieć jak możemy mu pomóc .

Pan Królik był chory...
Co należy zrobić gdy nasz pupil się rozchoruje.

1. Zwrócić uwagę czy je i pije oraz czy załatwia swoje potrzeby fizjologiczne.

2. Wodę króliczkowi podawać w miseczce, butelka wymaga "zapracowania" na kropelkę wody, a króliczek może nie mieć siły i ochoty tego robić.

3. W razie potrzeby przepajać wodą podawaną za pomocą strzykawki czy plastykowego zakraplacza bezpośrednio do pyszczka. Nie możemy dopuścić do odwodnienia. Zwykle weterynarz podaje dodatkowe płyny nawadniające w formie zastrzyku podskórnego lub kroplówki.

4. Dopilnować przyjmowania pokarmu. Podsuwać smakowite kąski, tak aby go skusić do jedzenia. Podawać mu dobrej jakości sianko.

5. W przypadku gdy króliczek odmawia jedzenia lub je bardzo mało, trzeba go karmić strzykawką lub zakraplaczem. Przygotowujemy 'zupkę' w skład której musi wchodzić rozmoczony dobrej jakości (o dużej zawartości włókna pokarmowego) granulat w połączeniu np. zupką jarzynową dla niemowląt (bez przypraw i dodatków mięsnych) albo innym rodzajem pokarmu dobrze tolerowanego przez naszego króliczka, któremu możemy nadać konsystencje płynną - z zachowaniem zasad zdrowego rozsądku, nie przyprawiając go o dolegliwości żołądkowe.

6. W przypadku dużej ilości gazów w brzuszku można podać lek w kroplach w dawce dla niemowląt, bądź uzgodnionej z lekarzem.

7. Jeśli występują trudności z wypróżnieniem - masujemy brzuszek delikatnie, okrężnymi ruchami, od strony żołądka w kierunku odbytu.

8. Zapewniamy mu swobodę ruchu. Starajmy się nie zamykać go klatce. Ruch pomaga w trawieniu i przesuwaniu się pokarmu po jelitach, a zmienne otoczenie stymuluje aktywność psychiczną i zapobiega wpadaniu w stan obojętności i znieruchomienia.

9. Dotrzymujemy towarzystwa choremu. Nie powinien być sam. Pamiętajmy o pieszczotach, głaskaniu, przytulaniu, skrobaniu za uszkiem, mówienie do niego miłym spokojnym tonem. Nie dokuczajmy, nie róbmy niczego na siłę z wyjątkiem karmienia. Postępujmy zgodnie ze zwyczajami króliczka - czasem wystarczy aby przy nim posiedzieć, lub położyć się obok niego na podłodze. Może brzmi to nieco zabawnie, ale takie nie jest. Pod tym względem królik są podobne do nas - lubią bliskość drugiej przyjaznej istoty, zwłaszcza w przypadku choroby.

10. W ciężkich i innych wyjątkowych przypadkach to często upór opiekuna pozwala na przeżycie skazanemu przez innych na śmierć króliczkowi. Zawsze warto poszukać pomocy tam gdzie się da, wykorzystywać każdą informację, każdy pomysł - no i nie poddawać się. Jeżeli wykorzystamy każdą możliwość lub sposób na pewno tę walkę wygramy.

---

Elżbieta

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Biologia i pochodzenie

Biologia i pochodzenie

Autorem artykułu jest Elżbieta

Opisuję pochodzenie królików, i od jakich zwierząt się wywodzą. Są to bardzo długo już znane ludziom zwierzęta, jak żyły i skąd pochodziły można dowiedzieć się z tego artykułu.

Króliki miniaturowe i ich krewniacy. Biologia i pochodzenie.
Wysoko je cenimy, lubimy, lecz jednocześnie nie rozumiemy-oto nasze odczucia wobec zajęcy. Niektórzy z nas mieli szczęście widzieć te niezwykłe zwierzęta w warunkach naturalnych.

Zającowate
Zając szarak (Lepus europaeus) i królik (Oryctolagus cuniculus) należą do rodziny zającowatych, a nie gryzoni jak sie nieraz mylnie uważa. Oba te gatunki przypominają gryzonie tylko dwiema cechami-podobnie się odżywiają i mają siekacze rosnące przez całe życie zwierzęcia.
Jednak w odróżnieniu od gryzoni zającowate podczas żucia poruszają szczękami również na boki, ponadto w górnej szczęce mają dodatkową parę małych siekaczy, a przednich kończyn nie używają jako kończyn chwytnych, co jest typowe dla gryzoni. Skamieniałości czaszek i zębów są dowodem na to, że ewolucja zającowatych i gryzoni przebiegała odmiennie.

Zające szaraki
Zające szaraki żyją na powierzchni ziemi, ich młode przychodzą na świat w pełni ukształtowane i pokryte sierścią. Dorosłe osobniki trudno jednak obserwować, gdyż na ogół salwują się szybką ucieczką, osiągając nawet prędkość do 80 km/h, lub dobrze zamaskowane przyczajają sie w wygrzebanej przez siebie niecce, tzw. kotlince. Żeby maskowanie było perfekcyjne, kładą płasko na grzbiecie długie uszy, które w gwarze myśliwskiej nazywane są słuchami. Kotlinka taka jest nie raz dobrym, wygodnym, osłoniętym od deszczu schronieniem.

Z natury płochliwe zające lubią żyć na otwartej przestrzeni; na polach, łąkach i obrzeżach lasów. Kto jest rannym ptaszkiem może je zaobserwować w grupie, lecz tylko w czasie rui, kiedy samce usilnie się starają o względy samic. Poza tym okresem zające są samotnikami.
Podobnie jak wszystkie zającowate mają one bardzo dobry słuch i węch, a rewir w którym żyją, zaznaczają wydzieliną gruczołów zapachowych.

Dzikie króliki
Zające i króliki wyraźnie różnią się od siebie budową ciała i trybem życia. Nawet nie kojarzą się między sobą.

Dzikie króliki żyją gromadnie w wygrzebanych przez siebie norach i pozostają wierne jednemu miejscu. Najbardziej lubią teren porośnięty krzakami, pagórkowaty, możliwie piaszczysty, zapewniający im ochronę i obfitość pożywienia. Młode króliki przychodzą na świat nagie i ślepe, za to w dobrze wymoszczonej norce. W kolonii dzikich królików panuje ścisła hierarchia: jeden samiec dominuje nad pozostałymi samicami, a jedna samica nad resztą samic. Dzikie króliki mierzą 35 - 45 cm i ważą 1 - 2 kg; są więc znacznie mniejsze i lżejsze od zajęcy, które mierzą około 68 cm i ważą około 3,5 - 45 kg. Z powodu krótszych nóg i bardziej krępego tułowia są tylko w połowie tak szybkie jak zające, lecz za to zwinniejsze. Mają też krótsze uszy i ogon. Ale to właśnie króliki, a nie zające, udało się udomowić. Są one zwierzętami użytkowymi.

Króliki w Europie Środkowej
Pierwsze wzmianki o chowie królików na terenach obecnych Niemiec pojawiły się XII, a w Polsce nawet w X wieku. W tym czasie trzymały je w Świątnikach k. Krakowa siostry zakonne. Mięso królików uchodziło wówczas za potrawę postną. W XIII wieku wśród królików hodowlanych pojawiły sie odmiany barwne, a w XVIII wieku Polska miała własną rasę białych czerwonookich albinosów.

Przed i po II wojnie światowej króliki trzymano głównie we wsiach i na Śląsku. Ponieważ te zwierzęta też dostarczały doskonałego mięsa i skór, a zajmowały niewiele miejsca, ich hodowla upowszechniała się błyskawicznie. Z biegiem lat dużą role zaczęły odgrywać również pilność i ambicja europejskich hodowców, którzy pragnęli wyhodować nowe, atrakcyjne rasy, w tym także ozdobne.

Króliki miniaturowe
Właśnie temu rozwojowi zawdzięczamy wyhodowanie królika miniaturowego. Niejakiemu panu Hoefmanowi z Holandii udało mu się bowiem w 1938 r. wyhodować pierwszego osobnika karłowatego ze skojarzenia królika gronostajowego (Rasy powstałej w 1904 r. w Anglii) z królikiem dzikim.

Od tej pory cieszyły się one coraz większa popularnością. Okrągły, krótki, pękaty, kłębek, duże, błyszczące oczy, uroczy spłaszczony nosek, milutkie futerko i ufność wobec człowieka sprawiły, że ich zdeklarowanymi miłośnikami stali się starzy i młodzi.

Wskutek zabiegów hodowlanych oprócz tej rasy, liczącej obecnie ponad 45 odmian barwnych, powstały również inne, nazywane baranami miniaturowymi, wyjątkowo urocze, z nisko osadzonymi, zwisającymi uszami. Rozczochrane miniaturki długowłose, podobnie jak karłowate reksy o krótkim, welurowym futerku, znajdują się obecnie w programie hodowlanym zarówno prywatnych hodowców, jak i wielkich farm hodowlanych.

---

Elżbieta

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Każdy szczur ma inną osobowość

Każdy szczur ma inną osobowość

Autorem artykułu jest Miłosz Rożański

Szczury nie rzadko postrzegane są jedynie jako trochę inteligentniejsze powiększone myszy, ewentualnie bezmyślne i bezduszne szkodniki. Tymczasem ich inteligencja jest nieporównywalnie większa niż innych gryzoni, a każdy z nich posiada własną niepowtarzalną osobowość.

Wiem o tym stąd iż zajmuje się hodowlą i oswajaniem szczurów od ładnych kilkunastu lat, chociaż jest to hodowla amatorska to dość długi staż i zainteresowanie tematem dały mi odpowiednią wiedzę. Moich szczurów było co nie miara, jednak pamiętam dobrze każdego z nich, jakie miał cechy charakteru i czym się wyróżniał od pozostałych. U każdego inaczej przebiegało oswajanie, każdy lubił inne jedzenie, inne zabawy i różnił się poziomem ciekawości jak i odwagi.

Szczury nie tak głupie jak myszy

Nie dziwię się wcale iż ludzie spoza „branży” postrzegają szczury jako przerośnięte myszy w obleśnymi ogonami, nie dziwię się iż gdy byłem jeszcze młody i nie miałem kontaktu ze szczurami myślałem tak samo. Jednak wystarczy jakiś czas poznawać to ciekawe zwierzątko by zobaczyć jakie to sympatyczne i inteligentne stworzenie, oswajanie szczura nie jest ciężkim zadaniem lecz dzieje się samoistnie. Szczury są jednymi z bardziej ciekawych świata zwierząt, być może właśnie tej ciekawości i ciągłej chęci odkrywania nowych terenów i miejsc zapewnia swój sukces. Oswajanie szczura nie polega więc na żmudnym tresowaniu co może przychodzić ciężko w przypadku gryzoni takich jak chomiki czy myszy, jest naturalnym następstwem hodowania szczurów i częścią związanych z tym atrakcji.

Jak dobrać odpowiedniego dla siebie szczura

Przede wszystkim im młodszego szczura uda nam się kupić tym lepiej, sam miałem z tym pewną może nie niemiłą, lecz niezaplanowaną niespodziankę. Nie chcąc mieć młodych szczurów zakupiłem parę młodych szczurzyczek, jednak niespodzianka ujawniła się już dwa tygodnie później. Jedna ze szczurzyczek zdążyła się już poznać z jakimś przystojnym szczurem który ku mojemu nieszczęściu ją zapłodnił, wydała wtedy na świat piątkę młodych szczurków których nigdy wcześniej nie uwzględniałem w planach. Prawdą jednak jest iż jedno z jej dzieci które narodziło się na moim łóżku, było ze mną od początku swojego życia było najbardziej pozytywnie nastawionym do mnie zwierzątkiem. Kolejnym aspektem który musimy brać pod uwagę jest temperament szczura, sam nigdy nie wybierałem szczurów tchórzliwych które uciekały gdy tylko podszedłem do ich klatki. Szukałem szczurów ciekawych świata, odważnych i posiadających wszystkie cechy które mogą sprzyjać oswajaniu szczura. Dlatego zawsze na cel brałem szczury które po podejściu do ich klatki/akwarium z zainteresowaniem wyciągały łepek ku górze. Jeśli chcemy kupić spokojnego i ospałego szczura który powinien być bez problemowy również z tym nie będzie problemów, proszę się jednak nie sugerować tym że szczur w chwili obecnej śpi. Gdyż nawet najbardziej energiczny szczur potrzebuje czasem snu, zwracajmy więc uwagę na wybudzone lecz mało aktywne szczury.

Szczury potrafią reagować na imię

Nawet koty niechętnie reagują na przyznawane im imiona, nie ma co mówić o chomikach czy myszach. Szczury z łatwością można nauczyć przybiegania na komendę, najłatwiej robiąc to stukając w ziemię, drapiąc podłoże lub puszczając „cmoki” ustami. Na początku najlepiej w zanadrzu mieć przygotowane jedzenie dla szczurów, gdyż chcemy aby w pamięci naszego szczura utrwaliły się pozytywne emocje związane z komendą. Nie możemy jednak cały czas go karmić gdyż przyjmie to jako komendę do jedzenia, czasami powinniśmy po prostu go brać na ręce czy gdzieś przenosić. Jedzenie dla szczurów może być jedynie czynnikiem wspomagającym. Mało tego szczury potrafią na tej samej zasadzie reagować na imię, warunek jest prosty – imię musi być proste i co najwyżej dwu sylabowe. Wcześniej jednak musimy zainwestować czas i pracę w oswajanie szczura i to aby nasz szczur się nas nie bał, bez zachowania priorytetów nasze wysiłki pójdą na marne.

Dziękuje

---

Lubię pisać artykuły o szczurach gdyż bardzo dobrze znam tą tematykę, mogę również umieszczać frazy odpowiadające tematowi. Wcześniej nie rzadko musiałem umieszczać słowa park linowy Rzeszów w temacie nie nawiązującym ani do parku linowego ani nawet do Rzeszowa. Zajęcie to wymaga ciągłego kombinowania i wysiłku psychicznego co jest sporym obciążeniem, dlatego możliwość pisania o szczurach zamiast o tym co wspólnego z autostradami ma park linowy Rzeszów jest naprawdę bardzo miłą odmianą.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Szczury mogą być hodowane tylko w grupie

Szczury mogą być hodowane tylko w grupie

Autorem artykułu jest Miłosz Rożański

Kupowanie jednego szczura jest bardzo częstym zjawiskiem, niestety sprzedawcy chcąc być grzecznym wobec klienta nie zwracają mu uwagi. Szkoda bo cierpi na tym zarówno szczur jak i jego właściciel, nic dziwnego skoro szczury to zwierzęta stadne.

Przychodząc do sklepu

Będąc jeszcze dzieckiem tkwiłem w fałszywym przekonaniu iż ludzie prowadzący sklepy zoologiczne są świetnie zorientowanymi specjalistami z dziedziny zoologii. Niestety dorastanie oraz nabywanie wiedzy zweryfikowały ten osąd w stopniu znacznym, niestety sprzedawcą może być każdy człowiek z ulicy. Jeśli więc nie mamy pewności iż sprzedawca w sklepie jest osobą kompetentną w dziedzinie gryzoni lepiej nie zakładać tego z góry, całe multum fachowych informacji odnajdziemy przecież w Internecie. Nie każdy sprzedawca wie jakie jedzenie dla szczurów jest najlepsze, jakie wymagania powinna spełniać klatka czy znowu jak uwarunkowane są szczury co jest dzisiaj naszym tematem przewodnim.

Szczury to zwierzęta stadne

Chociaż szczury nie rozmawiają między sobą to są zwierzętami niezwykle towarzyskimi które łatwo nawiązują przyjaźnie i kontakty. Łatwo przychodzi im to w przypadku ludzi, co dopiero mówić o nawiązywaniu kontaktu z przedstawicielem swojego gatunki. Umiejętność ta nie jest skutkiem ubocznym jakichś innych skilli lecz ma swoje powody, jednym z nich jest fakt iż szczury to zwierzęta stadne żyjące w grupach. Nawet na wolności szczury potrzebują sporej rzeszy kompanów, co dopiero mówić o dwudziestogodzinnym siedzeniu samotnie w zamkniętej klatce bez jakichkolwiek atrakcji.

A co jeśli szczur będzie sam?

Po pierwsze skażemy szczury na straszne nudy, nie wiem jak odczuwają to szczury lecz dla nas z pewnością było by to istne piekło. Po drugie będzie mniej komunikatywny w porównaniu ze szczurem posiadającym towarzystwo innych szczurów, kto byłby bardziej komunikatywny:

Człowiek mający za kompana człowieka przez całą dobę czy człowiek mający za kompana przedstawiciela innego gatunku przez dwie godziny na dobę? Również szczury potrzebują bodźców aby móc rozwijać swoją inteligencję i nauczyć się innych sposobów myślenia, w grupach szczury uczą się o wiele szybciej. Jeśli jeden osobnik czegoś się nauczy to jego kompanii mogą to podejrzeć i powielić wzorzec zachowania, nie kiedy nawet rozumiejąc. Im mniej szczurów tym mniejsza szansa na innowacyjne szczurze pomysły, to chyba logiczne.

Ile szczurów i jaka klatka?

Hodowla szczurów nie jest specjalnie wymagająca, jednak jakiekolwiek minimum zapewnić trzeba. Minimum rozmiaru dla klatki przystosowanej do jednego osobnika to 70x35x35cm, a każdy dodatkowy osobnik to klatka większa o połowę (może być i więcej). Jeśli rozmiary klatki nie stawiają nam ograniczeń to kolejną kwestią wartą wzięcia pod uwagę są nasze zasoby czasowe i chęci, im więcej szczurów tym więcej obowiązków, sprzątania i częstsza wymiana ściółki. Co prawda nie są to psy, a jedzenie dla szczurów kosztuje grosze jednak nigdy nie zaszkodzi dobrze się zastanowić, możemy na tym skorzystać zarówno my jak i nasze szczury.

Dziękuje

---

Cieszę się iż w końcu mogę pisać artykuły na tematy mi bliskie, dodatkowo mogąc pozycjonować pod daną frazą która jest zgodna z tematyką artykułu. Nie rzadko do tej poryu musiałem pisać o tym jak wspaniały jest park linowy Rzeszów i wyżej wspomnianą frazę na siłę umieszczać w komentarzach. Niestety o parku linowym nie potrafią pisać w nieskończoność dlatego wsadzałem frazę Park Linowy Rzeszów w artykuły tematycznie nie powiązane na czym one traciły. Mam nadzieję iż obecna wersja podoba się państwu bardziej

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl