Akwarium z rybkami

Akwarium z rybkami

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Wielu z nas marzy się akwarium z rybkami w naszym domu. To piękna dekoracja pomieszczenia. Należy jednak pamiętać, że zanim wpuścimy rybki do nowo założonego akwarium, musi minąć trochę czasu. Ten czas potrzebny jest do utworzenia w filtrze bakterii oraz mikroorganizmów, które oczyszczają wodę.

Tak samo rośliny w naszym akwarium muszą się przyjąć i zaaklimatyzować w nowym miejscu. Czas, który jest potrzebny na to wszystko, to nawet kilka tygodni. W tym czasie wprowadzamy ryby stopniowo.

Wybór rybek do naszego pierwszego w życiu akwarium jest fascynujące, ale też jest to niełatwe zadanie. Bardzo wiele ryb nie nadaje się po prostu do tego, aby żyć w jednym z innymi gatunkami.

Do naszego pierwszego akwarium najlepiej wybrać ryby odporne na warunki środowiska. Te ryby to między innymi: gupiki, zmienniaki plamiste i wielobarwne, mieczyki, bojowniki syjamskie. Trzeba pamiętać, że poszczególne ryby różnią się potrzebami w zakresie np. wielkości akwarium, czy gęstości roślin.

Bardzo częstym błędem popełnianym przez początkującego akwarystę jest wpuszczanie zbyt dużej ilości ryb do zbyt małego akwarium. Najlepiej zastosować się do zasady: na jeden cm długości ryby przypada litr wody. Pamiętajmy więc, że im większe akwarium, tym lepsze warunki dla życia ryb.

Kupując nasze pierwsze rybki akwariowe, musimy w szczególności zwrócić uwagę na ich zdrowy wygląd. Zdrowe ryby charakteryzują się tym, że nie mają postrzępionych i wyprostowanych płetw, narośli i owrzodzeń oraz ran i ubytków łusek. Powinny być też aktywne. Musimy pamiętać, że niektóre ryby żyją w stadzie, a inne wręcz nie znoszą rywali. Nie należy też ryb prowadzących ruchliwy tryb życia umieszczać z rybami spokojnymi.

Kolejną ważną wskazówką jest to, aby ryb z długimi płetwami nie umieszczać z takimi, które mogłyby im te płetwy poodgryzać.

I jeszcze sprawa transportu ryb ze sklepu do domu. Powinien on odbyć się w sposób jak najmniej stresujący oraz zabezpieczający stałą temperaturę wody. W tym celu można worek z rybkami owinąć gazetą lub ubraniem. Pomoże to również w osłonięciu rybek od światła, gdyż nagłe działanie silnego światła ma bardzo zły wpływ na rybki.

Przed wpuszczeniem ryb do akwarium należy włożyć worek do wody akwariowej i odczekać około 10 minut żeby stopniowo wyrównać temperaturę wody w akwarium z wodą w worku. Następnie ostrożnie otwieramy worek i wpuszczamy nieco wody z akwarium aby przyzwyczaić ryby do nowej wody. Potem pozostawiamy worek na kolejne 10 minut powtarzając tą czynność jeszcze raz. Po wykonaniu tych czynności ostrożnie wyjmujemy ryby z worka i wpuszczamy do akwarium. Gdy wpuścimy rybki, zostawiamy zgaszone światło do następnego dnia rano. Nasze rybki pierwszy raz karmimy dopiero nazajutrz.

---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zabawa z chomikiem

Zabawa z chomikiem

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Chomik to malutkie stworzonko, które siedząc w klatce całe dnie, nudzi się potwornie. Są w sprzedaży różne akcesoria do jego lokum, które urozmaiciłyby mu jakoś czas.

Takimi zabawkami mogą być różnego rodzaju kołowrotki, rurki, pudełeczka za pomocą których nasz chomik zajmie sobie sporą część czasu. Jednak nie tylko za pomocą tych akcesoriów możemy urozmaicić naszemu chomiczkowi czas. Możemy sami się z nim pobawić. Można np. pozwolić mu wspinać się po naszych rękach, przekładając jedną dłoń przez drugą. To bardzo dobre ćwiczenie dla chomiczka, zwłaszcza jeśli ma małą klatkę. Poza tym dzięki temu ćwiczeniu przyzwyczai się do naszego zapachu.

Dobrą zabawką dla naszego chomika będzie labirynt, który możemy zrobić sami. Pierwsze przejście przez niego na pewno będzie wymagało naszej pomocy, ale z czasem na pewno sam sobie da radę.

Chomiki lubią przytulanie, więc nie oszczędzajmy im tego. Jednak należy pamiętać, aby nie robić tego zbyt mocno, bo można zrobić mu krzywdę.

Za pomocą gałązek w klatce chomika dostarczamy mu nie tylko rozrywki, ale także zapewniamy miejsce do ścierania pazurków i stale rosnących siekaczy. Należy jednak pamiętać, aby nie były to byle jakie gałązki. Muszą pochodzić ze sprawdzonego źródła, najlepiej z naszego ogródka.

Do podania chomikowi nadają się gałązki: jabłoni, gruszy, wierzby, leszczyny, porzeczki, maliny, głogu, buka, lipy, dębu, jeżyny. Gałązki można podawać świeże albo suszone. Aby ususzyć gałązki, zostawiamy je na dłużej np. na parapecie. W momencie podania ich naszemu chomikowi powinny być koniecznie suche. Nie powinny być zbierane z ziemi, gdyż mogły już ulec rozkladowi, a to może spowodować chorobę naszego chomika.

---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Maine Coon - opis rasy

Maine Coon - opis rasy

Autorem artykułu jest Kociara

Maine Coon to dostojny kot domowy o pokaźnych rozmiarach. Posiada piękne, półdługie, lśniące futro. Jego ciało jest silnie umięśnione, z szeroką klatką piersiową, sprawiające wrażenie prostokąta.

Maine Coon jest przedstawicielem najstarszej amerykańskiej długowłosej rasy kotów. To chyba największy kot domowy. Kocury osiągają zwykle wagę 7-10 kg. Kotki są mniejsze i osiągają wagę 4-6 kg. Pełny rozwój fizyczny osiąga w wieku 3–4 lat, czym różni się od innych ras kotów. Charakteryzuje go muskularna budowa ciała i gruby kościec, jest silny i wytrzymały.

Cechuje go głowa średniej wielkości, nieco kanciasta, z wyraźnie zarysowaną brodą w jednej linii z nosem. Wysoko położone kości policzkowe. Nos średniej wielkości. Uszy szerokie, wysoko osadzone, oddalone od siebie o jedną szerokość ucha, wewnątrz obficie owłosione, z charakterystycznymi pędzelkami na końcach. Piękne, duże, szeroko rozstawione oczy, w lekko skośnych oczodołach, dozwolone są wszystkie kolory (odcienie zieleni, złota lub miedzi, białe koty mogą mieć oczy niebieskie). Nie występują żadne powiązanie między kolorem oczu a kolorem futra. U kocurów występuje silne umięśnienie karku. Tułów dobrze umięśniony, masywny, z szeroką klatką piersiową i średniej długości szyją. Ciało powinno być długie o silnej budowie kostnej. Nogi silne, szeroko rozstawione, stopy okrągłe, dobrze owłosione i duże. Między palcami charakterystyczne „pędzelki”. Szata półdługa, której długość wzrasta ku tyłowi i osiąga najdłuższy włos na brzuchu i portkach. Na szyi charakterystyczny kołnierz, wyrastający od podstawy uszu – kryza. Faktura futra jedwabista, włos gładko opadający, przylegający do ciała. Ogon długi, puszysty, osiągający długość reszty ciała. Całość podszyta miękkim i delikatnym podszerstkiem. Futro może być wielo lub jednobarwne. Dopuszczalne są wszystkie kolory z wyjątkiem kolorów cynamonowego, czekoladowego, lilac, beżowego oznaczeń syjamskich i burmańskich. Każda ilość białego jest dopuszczalna.

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Maine Coon - charakter

Maine Coon - charakter

Autorem artykułu jest Kociara

Koty rasy Maine Coon idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi, od których w każdej chwili gotowe są przyjąć „dowody miłości”. Koty te łączą w sobie cechy charakteru kota i psa. Przywiązują się do swoich właścicieli, czekają na ich powrót do domu, witają się w progu.

To chyba po prostu koty idealne. Koty posiadające wiele cech charakteru psa. Łagodne, zrównoważone, wesołe, nie są złośliwe. Są bardzo przyjaźnie nastawione do człowieka i przywiązują się do niego, a nie do miejsca. To stworzenia, które towarzyszą człowiekowi we wszelkich pracach domowych – przy sprzątaniu, myciu okien, gotowaniu, pracy przy komputerze, podlewaniu kwiatów – jednym słowem muszą mieć wszystko na oku. Wszędzie wtykają swój ciekawski nosek. Lubią być w centrum zainteresowania. Chętnie bawią się, aportując (podobnie jak psy) swoją ulubioną zabawkę np. myszkę. Jeśli nie masz czasu bawić się w danej chwili, znajdą sobie same zajęcie, a potrafią być w tym bardzo pomysłowe – np. będą ganiać po całym domu babie lato, które wpadnie przez okno, kroplę deszczu spływającą po szybie. Chęć do zabawy w zasadzie nie opuszcza ich do końca życia, w odróżnieniu od innych ras kotów, które zwykle wraz z wiekiem stają się „poważniejsze”. Łatwo nawiązują kontakt z innymi zwierzętami domowymi. Nie stanowi dla nich problemu zamieszkanie pod jednym dachem z psem. Często czekają na swoich właścicieli, podobnie jak psy, siedząc w przedpokoju czy w oknie na parapecie. Przychodzą i witają się ze swoim Panem, przybiegając na „dzień dobry” z ogonkami do góry.

Zasypiają w zasadzie w każdym miejscu, w najdziwniejszych (nam ludziom wydających się nienaturalnych) pozach.

Bardzo lubią siadać na parapecie i rozmawiać z przelatującymi lub siedzącymi na płocie ptakami. Odgłosy przez nie wtedy wydawane są nie do podrobienia.

Maine coon mówi w charakterystyczny dla siebie sposób - niespotykany u innych kotów. Jego mowę można przyrównać do treli, gruchania, ćwierkania... Te koty cudownie śpiewają - nie miauczą.

Jednym słowem mówiąc – idealne koty domowe, zwłaszcza do rodzin z małymi dziećmi, od których cierpliwie znoszą wylewne pieszczoty. Ze względu na swoją wielkość, potrzebują sporo przestrzeni życiowej, więc najlepiej czują się w domu z ogrodem.

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Karmienie kota

Karmienie kota

Autorem artykułu jest Kociara

Dieta kota powinna być dopasowana do jego wieku oraz stanu fizycznego (kastrat, ciąża, karmienie). Ponieważ koty są zwierzętami mięsożernymi, w jej składzie powinno przeważać mięso. Najlepiej kupować gotowe karmy renomowanych firm, nie kupować tych tanich z supermarketów. Kot powinien mieć obowiązkowo stały dostęp do miseczki z wodą.

Dieta powinna nie tylko dostarczać kalorii, ale także pełnić rolę profilaktyczną. Przy ustalaniu jej składników należy pamiętać, aby zawierała węglowodany, białka, tłuszcze, witaminy, minerały no i oczywiście wodę.

Można próbować przygotowywać samemu jedzenie, ale byłoby to bardzo czasochłonne i trudno byłoby zapewnić wszystkie niezbędne składniki. Najrozsądniej wybrać opcję korzystania z gotowych karm dostępnych na rynku, oczywiście renomowanych firm. W żadnym wypadku nie powinno się kupować tych najtańszych z supermarketów, które mają raczej niewiele wspólnego z dobrze skomponowaną dietą. Przy jej wyborze trzeba pamiętać, że koty to zwierzęta mięsożerne, więc zawartość mięsa powinna być odpowiednio wysoka. Najwięcej energii koty czerpią z tłuszczy, białek i węglowodanów. Zdecydowanie nie powinny być karmione pokarmem roślinnym.

Żołądek kota w zasadzie nie odpoczywa i je on około 15-20 razy dziennie. Kot nie posiada w ślinie enzymów trawiennych, a ich zęby są ostre i przystosowane do wstępnego rozdrobnienia, rozerwania pokarmu. Najlepiej, jeśli miseczka z suchą karmą będzie przez cały czas dostępna dla kota, a obok niej obowiązkowo druga z wodą. Dietę można urozmaicić gotowanym kurczakiem, żółtkiem jaja kurzego (ale nie częściej niż raz w tygodniu), gotowaną rybą (także nie za często). Oczywiście do potraw nie wolno dodawać żadnych przypraw. Dobrze jest także posiać specjalną trawkę dla kotów, którą będą sobie mogły skubać. Dostarczy ona błonnika, ułatwi usunięcie z przewodu pokarmowego kul włosowych, a także uchroni nasze rośliny domowe.

Oczywiście obowiązkowo systematycznie należy myć wszystkie miseczki, z których korzystają kotki i dokładnie je płukać.

PRODUKTY ZABRONIONE W DIECIE KOTA

1. Resztki ludzkiego pożywienia – kot to nie kosz na śmieci, nie wolno mu podawać jedzenia z przyprawami

2. Wędlin, wędzonek itp. – produktów zawierających sól, która jest zabójcza dla kocich nerek

3. Karm przeznaczonych dla psów – kot to nie pies i wymaga innych proporcji i składników pokarmowych

4. Mleka – dorosłe koty nie trawią laktozy – spożywanie mleka przez dorosłe koty często prowadzi do biegunek

5. Żadnych kości, ryb nie obranych z ości

6. Wędzonych i surowych ryb, gdyż może to doprowadzić do niedoboru witaminy B1

7. Białka jajka kurzego, gdyż może to doprowadzić do niedoboru biotyny, a w konsekwencji do problemów z sierścią i skórą, a także zahamować wzrost

8. Słodyczy, czekolady

9. Surowego mięsa ani ryb. Szczególnie niebezpieczne jest surowe mięso wieprzowe, którego spożycie może wywołać śmiertelną chorobę Aujeszky’ego

10. Tzw. przysmaków – kabanosów, kiełbasek, dropsów – to mało wartościowe wypychacze, które są zupełnie zbędne w diecie kota

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl