Żółw w domu

Żółw w domu

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Najbardziej ludzie uwielbiają psy, koty, świnki morskie, czy chomiki. Są też tacy, których ulubieńcem domowym staje się żółw. To wciąż mało popularne i dość oryginalne upodobanie. Jeśli jednak myślimy o jakimś zwierzątku w domu, może warto zastanowić się nad posiadaniem tego sympatycznego gada?

Najbardziej popularnym gatunkiem hodowanym w domach jest żółw ozdobny. W naturalnych warunkach osiąga on około 30 cm, my jednak możemy liczyć, że nasz ulubieniec będzie miał 20-25 cm. Pancerz takiego żółwia jest lekko zaokrąglony, ale nie za bardzo. Nogi, głowę i ogon tego żółwia zdobią czerwone, żółte lub pomarańczowe plamki. Za pomocą koloru tych plamek możemy rozpoznać, czy nasz ulubieniec to żółw ozdobny czerwonouchy, czy żółtouchy.

W domu nie mamy możliwości przygotowania żółwiowi ozdobnemu miejsca w znacznej części zbliżonego do ich naturalnego środowiska. Musimy się jednak postarać, aby jego nowe mieszkanko spełniało kilka podstawowych warunków, które pomogą mu przystosować się do nowego otoczenia.

Najlepsze, co możemy zapewnić żółwiowi w domu, to dostosowane do jego potrzeb akwaterrarium. Warto zdecydować sie na takie, które ma szklane ścianki. Będzie się znacznie lepiej prezentowało w domu a i nie porysuje się tak szybko jak to wykonane ze sztucznego tworzywa. Musi być ono odpowiednio duże, aby żółw mógł sie w nim swobodnie poruszać i być aktywny.

Akwaterrarium powinno być wypełnione wodą, ale należy pamiętać, aby zostawić też takie miejsce, gdzie żółw będzie mógł się położyć i odpocząć. Można zrobić mu wysepki lub półki z korka lub drewna, do których będzie miał w każdej chwili łatwy dostęp.

Mieszkanko naszego ulubieńca powinniśmy przykryć do połowy szybą, a dalej metalową siatką. Musimy pamiętać, aby nie przykrywać całego akwaterrarium szybą. Wtedy zamkniemy dostęp świeżego powietrza a to mogłoby się źle skończyć dla naszego gada.

Samo akwaterrarium wypełnione wodą to jednak nie wszystko, czego potrzebuje nasz pupil do prawidłowego funkcjonowania. Przydatnym sprzętem są lampy, które doświetlają naszego żółwia. Ważne jest, aby ustawić żarówkę tak, aby w akwarium żółw mógł łatwo znależć w miarę potrzeb miejsca ciepłe i jasne jak i te zacienione i trochę chłodniejsze. Obok lampy powinniśmy zainstalować grzałkę akwarystyczną. Najlepsza temperatura wody to 25 stopni.

Dieta żółwi wodnych powinna być urozmaicona. Do ich ulubionych pokarmów należą ryby oraz różne mięczaki i skorupiaki. Ważne jest, aby podawać je w całości a nie w formie filetów. Naszego przyjaciela możemy karmić zarówno rybami akwariowymi jak i słodkowodnymi.
Duże ryby powinniśmy wcześniej pokroić.

---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Akwarium z rybkami

Akwarium z rybkami

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Wielu z nas marzy się akwarium z rybkami w naszym domu. To piękna dekoracja pomieszczenia. Należy jednak pamiętać, że zanim wpuścimy rybki do nowo założonego akwarium, musi minąć trochę czasu. Ten czas potrzebny jest do utworzenia w filtrze bakterii oraz mikroorganizmów, które oczyszczają wodę.

Tak samo rośliny w naszym akwarium muszą się przyjąć i zaaklimatyzować w nowym miejscu. Czas, który jest potrzebny na to wszystko, to nawet kilka tygodni. W tym czasie wprowadzamy ryby stopniowo.

Wybór rybek do naszego pierwszego w życiu akwarium jest fascynujące, ale też jest to niełatwe zadanie. Bardzo wiele ryb nie nadaje się po prostu do tego, aby żyć w jednym z innymi gatunkami.

Do naszego pierwszego akwarium najlepiej wybrać ryby odporne na warunki środowiska. Te ryby to między innymi: gupiki, zmienniaki plamiste i wielobarwne, mieczyki, bojowniki syjamskie. Trzeba pamiętać, że poszczególne ryby różnią się potrzebami w zakresie np. wielkości akwarium, czy gęstości roślin.

Bardzo częstym błędem popełnianym przez początkującego akwarystę jest wpuszczanie zbyt dużej ilości ryb do zbyt małego akwarium. Najlepiej zastosować się do zasady: na jeden cm długości ryby przypada litr wody. Pamiętajmy więc, że im większe akwarium, tym lepsze warunki dla życia ryb.

Kupując nasze pierwsze rybki akwariowe, musimy w szczególności zwrócić uwagę na ich zdrowy wygląd. Zdrowe ryby charakteryzują się tym, że nie mają postrzępionych i wyprostowanych płetw, narośli i owrzodzeń oraz ran i ubytków łusek. Powinny być też aktywne. Musimy pamiętać, że niektóre ryby żyją w stadzie, a inne wręcz nie znoszą rywali. Nie należy też ryb prowadzących ruchliwy tryb życia umieszczać z rybami spokojnymi.

Kolejną ważną wskazówką jest to, aby ryb z długimi płetwami nie umieszczać z takimi, które mogłyby im te płetwy poodgryzać.

I jeszcze sprawa transportu ryb ze sklepu do domu. Powinien on odbyć się w sposób jak najmniej stresujący oraz zabezpieczający stałą temperaturę wody. W tym celu można worek z rybkami owinąć gazetą lub ubraniem. Pomoże to również w osłonięciu rybek od światła, gdyż nagłe działanie silnego światła ma bardzo zły wpływ na rybki.

Przed wpuszczeniem ryb do akwarium należy włożyć worek do wody akwariowej i odczekać około 10 minut żeby stopniowo wyrównać temperaturę wody w akwarium z wodą w worku. Następnie ostrożnie otwieramy worek i wpuszczamy nieco wody z akwarium aby przyzwyczaić ryby do nowej wody. Potem pozostawiamy worek na kolejne 10 minut powtarzając tą czynność jeszcze raz. Po wykonaniu tych czynności ostrożnie wyjmujemy ryby z worka i wpuszczamy do akwarium. Gdy wpuścimy rybki, zostawiamy zgaszone światło do następnego dnia rano. Nasze rybki pierwszy raz karmimy dopiero nazajutrz.

---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zabawa z chomikiem

Zabawa z chomikiem

Autorem artykułu jest Marta Krysiak

Chomik to malutkie stworzonko, które siedząc w klatce całe dnie, nudzi się potwornie. Są w sprzedaży różne akcesoria do jego lokum, które urozmaiciłyby mu jakoś czas.

Takimi zabawkami mogą być różnego rodzaju kołowrotki, rurki, pudełeczka za pomocą których nasz chomik zajmie sobie sporą część czasu. Jednak nie tylko za pomocą tych akcesoriów możemy urozmaicić naszemu chomiczkowi czas. Możemy sami się z nim pobawić. Można np. pozwolić mu wspinać się po naszych rękach, przekładając jedną dłoń przez drugą. To bardzo dobre ćwiczenie dla chomiczka, zwłaszcza jeśli ma małą klatkę. Poza tym dzięki temu ćwiczeniu przyzwyczai się do naszego zapachu.

Dobrą zabawką dla naszego chomika będzie labirynt, który możemy zrobić sami. Pierwsze przejście przez niego na pewno będzie wymagało naszej pomocy, ale z czasem na pewno sam sobie da radę.

Chomiki lubią przytulanie, więc nie oszczędzajmy im tego. Jednak należy pamiętać, aby nie robić tego zbyt mocno, bo można zrobić mu krzywdę.

Za pomocą gałązek w klatce chomika dostarczamy mu nie tylko rozrywki, ale także zapewniamy miejsce do ścierania pazurków i stale rosnących siekaczy. Należy jednak pamiętać, aby nie były to byle jakie gałązki. Muszą pochodzić ze sprawdzonego źródła, najlepiej z naszego ogródka.

Do podania chomikowi nadają się gałązki: jabłoni, gruszy, wierzby, leszczyny, porzeczki, maliny, głogu, buka, lipy, dębu, jeżyny. Gałązki można podawać świeże albo suszone. Aby ususzyć gałązki, zostawiamy je na dłużej np. na parapecie. W momencie podania ich naszemu chomikowi powinny być koniecznie suche. Nie powinny być zbierane z ziemi, gdyż mogły już ulec rozkladowi, a to może spowodować chorobę naszego chomika.

---

TwojaFauna.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Maine Coon - opis rasy

Maine Coon - opis rasy

Autorem artykułu jest Kociara

Maine Coon to dostojny kot domowy o pokaźnych rozmiarach. Posiada piękne, półdługie, lśniące futro. Jego ciało jest silnie umięśnione, z szeroką klatką piersiową, sprawiające wrażenie prostokąta.

Maine Coon jest przedstawicielem najstarszej amerykańskiej długowłosej rasy kotów. To chyba największy kot domowy. Kocury osiągają zwykle wagę 7-10 kg. Kotki są mniejsze i osiągają wagę 4-6 kg. Pełny rozwój fizyczny osiąga w wieku 3–4 lat, czym różni się od innych ras kotów. Charakteryzuje go muskularna budowa ciała i gruby kościec, jest silny i wytrzymały.

Cechuje go głowa średniej wielkości, nieco kanciasta, z wyraźnie zarysowaną brodą w jednej linii z nosem. Wysoko położone kości policzkowe. Nos średniej wielkości. Uszy szerokie, wysoko osadzone, oddalone od siebie o jedną szerokość ucha, wewnątrz obficie owłosione, z charakterystycznymi pędzelkami na końcach. Piękne, duże, szeroko rozstawione oczy, w lekko skośnych oczodołach, dozwolone są wszystkie kolory (odcienie zieleni, złota lub miedzi, białe koty mogą mieć oczy niebieskie). Nie występują żadne powiązanie między kolorem oczu a kolorem futra. U kocurów występuje silne umięśnienie karku. Tułów dobrze umięśniony, masywny, z szeroką klatką piersiową i średniej długości szyją. Ciało powinno być długie o silnej budowie kostnej. Nogi silne, szeroko rozstawione, stopy okrągłe, dobrze owłosione i duże. Między palcami charakterystyczne „pędzelki”. Szata półdługa, której długość wzrasta ku tyłowi i osiąga najdłuższy włos na brzuchu i portkach. Na szyi charakterystyczny kołnierz, wyrastający od podstawy uszu – kryza. Faktura futra jedwabista, włos gładko opadający, przylegający do ciała. Ogon długi, puszysty, osiągający długość reszty ciała. Całość podszyta miękkim i delikatnym podszerstkiem. Futro może być wielo lub jednobarwne. Dopuszczalne są wszystkie kolory z wyjątkiem kolorów cynamonowego, czekoladowego, lilac, beżowego oznaczeń syjamskich i burmańskich. Każda ilość białego jest dopuszczalna.

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Maine Coon - charakter

Maine Coon - charakter

Autorem artykułu jest Kociara

Koty rasy Maine Coon idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi, od których w każdej chwili gotowe są przyjąć „dowody miłości”. Koty te łączą w sobie cechy charakteru kota i psa. Przywiązują się do swoich właścicieli, czekają na ich powrót do domu, witają się w progu.

To chyba po prostu koty idealne. Koty posiadające wiele cech charakteru psa. Łagodne, zrównoważone, wesołe, nie są złośliwe. Są bardzo przyjaźnie nastawione do człowieka i przywiązują się do niego, a nie do miejsca. To stworzenia, które towarzyszą człowiekowi we wszelkich pracach domowych – przy sprzątaniu, myciu okien, gotowaniu, pracy przy komputerze, podlewaniu kwiatów – jednym słowem muszą mieć wszystko na oku. Wszędzie wtykają swój ciekawski nosek. Lubią być w centrum zainteresowania. Chętnie bawią się, aportując (podobnie jak psy) swoją ulubioną zabawkę np. myszkę. Jeśli nie masz czasu bawić się w danej chwili, znajdą sobie same zajęcie, a potrafią być w tym bardzo pomysłowe – np. będą ganiać po całym domu babie lato, które wpadnie przez okno, kroplę deszczu spływającą po szybie. Chęć do zabawy w zasadzie nie opuszcza ich do końca życia, w odróżnieniu od innych ras kotów, które zwykle wraz z wiekiem stają się „poważniejsze”. Łatwo nawiązują kontakt z innymi zwierzętami domowymi. Nie stanowi dla nich problemu zamieszkanie pod jednym dachem z psem. Często czekają na swoich właścicieli, podobnie jak psy, siedząc w przedpokoju czy w oknie na parapecie. Przychodzą i witają się ze swoim Panem, przybiegając na „dzień dobry” z ogonkami do góry.

Zasypiają w zasadzie w każdym miejscu, w najdziwniejszych (nam ludziom wydających się nienaturalnych) pozach.

Bardzo lubią siadać na parapecie i rozmawiać z przelatującymi lub siedzącymi na płocie ptakami. Odgłosy przez nie wtedy wydawane są nie do podrobienia.

Maine coon mówi w charakterystyczny dla siebie sposób - niespotykany u innych kotów. Jego mowę można przyrównać do treli, gruchania, ćwierkania... Te koty cudownie śpiewają - nie miauczą.

Jednym słowem mówiąc – idealne koty domowe, zwłaszcza do rodzin z małymi dziećmi, od których cierpliwie znoszą wylewne pieszczoty. Ze względu na swoją wielkość, potrzebują sporo przestrzeni życiowej, więc najlepiej czują się w domu z ogrodem.

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl