Owczarek niemiecki i yorki – odmienne rasy

Owczarek niemiecki i yorki – odmienne rasy

Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek

Należący do psów pasterskich owczarek niemiecki i zabawne, rozkoszne yorki wydają się należeć do ras pełnych przeciwieństw. Nie dziwi zatem prawidłowość, iż miłośnicy jednej odmiany nie preferują zbytnio drugiej.
Należący do psów pasterskich owczarek niemiecki i zabawne, rozkoszne yorki wydają się należeć do ras pełnych przeciwieństw. Nie dziwi zatem prawidłowość, iż miłośnicy jednej odmiany nie preferują zbytnio drugiej. Często uwielbiane i pożądane cech wyglądu czy zachowania charakteryzujące naszego pupila są u drugiej rasy kompletnie nieobecne.

Owczarek niemiecki do dziś jest ikoną psa posłusznego, odważnego, opanowanego, który świetnie nadaje się do odpowiedzialnych zadań. Fani chcąc ukazać rasę z jak najlepszej strony podkreślają jego inteligencję, bystrość, szybkość uczenia się. Nie sposób zaprzeczyć, iż yorki pod tym względem nie dorównują swoim alzackim krewnym. Również siła oraz szybkość jaką może poszczycić się owczarek niemiecki znacznie przewyższają kondycję i skromniejszą posturę przedstawicieli rasy yorkshire terier.

Dziś mało kto pamięta, że yorki należące do terierów miniaturowych pomagały ludziom w tępieniu myszy a nawet szczurów. Dużą zaletą i przewagą tych psów jaka zaznaczają co poniektórzy alergolodzy jest znacznie zmniejszona ekspozycja właścicieli na psie alergeny, dzięki stale rosnącemu, niewypadającemu owłosieniu. Z uwagi, iż nie posiadają podszerstka, czyli gęstego, miękkiego futra pod włosami, narażone są na niskie temperatury. Yorki powinny być zatem chronione przed wychłodzeniem organizmu w okresie jesiennym i zimowym. Ubranka dla psów często komiczne oraz jaskrawe stają się niekiedy obiektem kpin osób jakie zjednał sobie bardziej odporny na mrozy owczarek niemiecki. Również przez ubogą rolę jaką mogą odgrywać w społeczeństwie klasyfikuje się je na dość niskim poziomie użytkowości. W dzisiejszych czasach yorki hodowane są praktycznie wyłącznie w celach towarzyskich, reprezentacyjnych lub komercyjnych.

Jednak bez względu na drobne niedogodności charakteru czy fizycznej natury, jakie posiadają owczarek niemiecki i yorki, fani tych psów i tak decydują się na ich hodowlę oraz opiekę. Nie sposób przecież zagorzałym miłośnikom wyperswadowań uczucia do ulubionej rasy.
---

Artykuły na każdy temat

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zdjęcia kotów z pazurem

Zdjęcia kotów z pazurem

Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek

Zarówno koty rasowe jak i mieszane zjednały sobie serca wielu ludzi głównie dzięki ich tajemniczej naturze, pełnym gracji ruchom, a co najważniejsze zachwycającemu wyglądowi. Zdjęcia kotów często są ozdobą kalendarzy, widokówek czy obrazów.

Zarówno koty rasowe jak i mieszane zjednały sobie serca wielu ludzi głównie dzięki ich tajemniczej naturze, pełnym gracji ruchom, a co najważniejsze zachwycającemu wyglądowi. Zdjęcia kotów często są ozdobą kalendarzy, widokówek czy obrazów. Choć niektórzy nie przepadają za tymi zwierzakami, niechęć do nich nie jest związana z niedostrzeganiem ich piękna, ale raczej z niepewności co do ich zachowania.

Brak sympatii do kotów, preferowanie bardziej wiernych i posłusznych zwierząt, jest domeną ludzi, którzy nie lubią być zaskakiwani przez trudniejsze w obejściu zmienne nastroje kotów. Nie znaczy to jednak, że osoby trzymające się z nimi na dystans nie dostrzegają uroku ich zgrabnej budowy ciała, magnetyzmu spojrzenia, pełnej mimiki mordce. To sprawia, że nawet mimo braku cieplejszych uczuć dla usposobienia tych zwierząt, oglądając zdjęcia kotów domowych trudno powstrzymać się od podziwu.

Właściciele pupilów prześcigają się w uwiecznianiu na fotografiach ich pociech podczas zabaw, psot, walk czy nawet snu. Pełne wdzięku zdjęcia kotów rozczulają nawet najbardziej oporne serca. Miłośnicy mniej oswojonych zwierząt przychylniej nastawieni są na utrwalanie na kliszach życia dzikich gatunków kotów. W jeden z najsłynniejszych czasopism na świecie „National Geographic" co miesiąc umieszcza się reportaże bogate w doskonałe fotografie powstałe podczas licznych projektów czy wypraw badawczych. Wszystkie zdjęcia kotów, małp naczelnych, szczątek dinozaurów, tropikalnych roślin i wiele innych bogactw ziemi są z dbałością pod względem jakości sortowane, a najlepsze umieszczane w kolejnych wydaniach.

Zdjęcia kotów zwłaszcza dzikich i drapieżnych sprawiają wielką frajdę nie tylko osobą oglądającym, ale przede wszystkim tworzącym je fotografom. Praca w plenerze, obserwowanie zachowań tych zwierząt, śledzenie i dostosowanie się do trybu ich życia wiąże się z posmakowaniem prawdziwej przygody.

---

Artykuły na każdy temat

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Berneński pies pasterski - pies do zadań specjalnych

Berneński pies pasterski - pies do zadań specjalnych

Autorem artykułu jest Jacek Fistaszek

Berneński pies pasterski rodem ze Szwajcarii jest przykładem prawdziwego przyjaciela człowieka. Ten mocny, duży, bujnie owłosiony czworonóg od lat świetnie sprawdza się w powierzonych mu odpowiedzialnych zadaniach.

Berneński pies pasterski rodem ze Szwajcarii jest przykładem prawdziwego przyjaciela człowieka. Ten mocny, duży, bujnie owłosiony czworonóg od lat świetnie sprawdza się w powierzonych mu odpowiedzialnych zadaniach. Pomaga ludziom w terapii osób niepełnosprawnych oraz pełni rolę psa towarzyszącego, tropiącego, ratowniczego czy stróżującego. Jego wszechstronne predyspozycje wynikają w dużej mierze z inteligencji, lotności umysłu i troski o innych.

Specjalnie szkolony berneński pies pasterski sprawdza się w roli opiekuna zarówno dla niesłyszących osób, którym wskazuje źródła dźwięku w domu czy poza nim, jak również dla niewidomych jako przewodnik. Dodatkowo podczas odpowiedniej tresury przedstawiciele rasy uczą się reagować na zaostrzenie objawów u przewlekle chorych pacjentów poza szpitalem, włączając alarm czy sprowadzając pomoc. Wyjątkowo cierpliwe chronią swoich właścicieli przed niebezpieczeństwem nie opuszczając ich w trudnych sytuacjach. Dzięki łagodności, towarzyskości, czułości berneński pies pasterski nadaje się do terapii niepełnosprawnych dzieci. Jest wysoce tolerancyjny w stosunku do wszelkich zachowań najmłodszych, a co ważne potrafi czerpać radość z bliskich kontaktów z zainteresowanymi nim ludźmi.

Rozwinięty zmysł węchu pozwala wykazać się w tropieniu, a czujność i bezzwłoczna sygnalizacja zaniepokojenia umożliwia aktywne stróżowanie. Berneński pies pasterski jest przez wielu właścicieli domków jednorodzinnych doceniany za uzasadnione alarmowanie w chwilach zagrożenia oraz za nie szczekanie na każdego ujrzanego przechodnia koło posesji. Odwaga, męstwo oraz poświęcenie przedstawicieli tej rasy wpływają na efektywne akcje ratownicze z ich udziałem. Po mistrzowsku potrafią pokonywać niekorzystne warunki środowiska, szukając poszkodowanych i rannych pod gruzami budynków oraz przemierzać dłuższe dystanse w niskich temperaturach tropiąc ofiary lawin.

Berneński pies pasterski jest wzorem nieustraszonego kompana człowieka, który nie cofnie się przed zagrożeniem niosąc pomoc w potrzebie. Nie dziwi zatem wzrost popularności tej rasy. Posłuszne i kochane są wymarzonymi psami rodzinnymi.

---

Artykuły na każdy temat

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kilka słów na temat żywienia psa

Kilka słów na temat żywienia psa

Autorem artykułu jest Paweł Ellwart

Artykuł opisuje dość powszechne i nagminnie spotykane błedy w żywieniu psów. Dowiedz się jak zapobiegać powstawaniu nadwagi wśród czworonogów, zadbaj o profilaktykę zdrowotną Twojego zwierzaka już teraz.

Autorem artykułu jest Paweł Ellwart

Nigdy nie spotkałem w życiu żadnego właściciela psa, któremu los jego czworonoga byłby obojętny. Zwłaszcza w Polsce, gdzie możemy spotkać psy różnych ras w prawie każdym domu.

Kochamy nasze psy, a głównym wyrazem tego pięknego uczucia jest wręcz masowe m.in ich przekarmianie, obecnie coraz częściej można spotkać na ulicach czteronożne, obrośnięte lśniącą sierścią (to efekt dobrej jakości karmy) słodkie i szczekające kuleczki.

Jakie są główne grzechy żywieniowe? Oto subiektywny ranking.

Przekarmienie

Trudno jednoznacznie wskazać jego główne powody, ale warto spojrzeć na dostępne na rynku karmy, zwłaszcza suche, bo te są obecnie najbardziej popularne. Najogólniej możemy wyróżnić praktycznie dwa rodzaje dostępnych karm: te powszechnie reklamowane, tańsze i dostępne w większości niespecjalistycznych sklepów (typu np. Tesco, Real, Lidl, Intermarche i innych mniejszych) oraz mniej intensywnie reklamowane w TV, zazwyczaj droższe, dostępne wyłącznie w sklepach zoologicznych lub u weterynarzy. Różnica, poza oczywistą jakością produktu (chociaż i z tym bywa różnie) , polega głównie na wartości energetycznej zawartej w obu rodzajach pokarmu.

W przypadku karm lepszych, ich wartość energetyczna jest większa niż w przypadku tańszych, problem pojawia zazwyczaj w momencie przejścia z gorszego produktu na lepszy. I tak, pełni samozadowolenia, z podniesioną samooceną kupujemy karmę wyższej jakości, pies jest szczęśliwy, merda ogonem, sierść z każdym dniem robi się piękniejsza. Poziom zadowolenia wzrasta i wzrasta, a wraz z nim waga naszego pupila. Dlaczego? Ponieważ po przejściu z gorszej na lepszą karmę dalej podajemy identyczne porcje pokarmu, a przy wspomnianej wcześniej wartości energetycznej, racja pokarmowa jest po prostu zbyt kaloryczna. Jeśli nawet zastosujemy się do zaleceń producenta i będziemy podawać odpowiednią ilość porcji, to spotka nas inny problem, otóż, pies przyzwyczajony do wcześniejszych rodzajów karmy będzie stale prosił o więcej. A nam będzie ciężko odmówić jego błagalnym gestom i ulegniemy.

Częstotliwość

Osobiście jestem zwolennikiem podawania kilku posiłków dziennie, np. w ilości 2-3 na dobę. Dzięki takiemu postępowaniu pies nie jest “objedzony” i ociężały po zaserwowaniu wyłącznie jednego posiłku.

Przekąski

Tak, są praktyczne, przydają się w różnych sytuacjach. Ale nie każdy przy ich podawaniu zastanawia się nad ograniczeniem dziennej dawki pokarmu. Według zaleceń większości producentów, przekąski nie powinny przekraczać 10 -15% dziennej dawki pokarmowej i uważam, że należy się z tym zgodzić.

Mieszanie karmy

Chcąc bardziej urozmaicić posiłki, wiele właścicieli miesza karmę mokrą z suchą. W tym wypadku należy pamiętać o wzajemnym uzupełnianiu się obu posiłków. Potrzeby kaloryczne psa nie ulegają zmianie, więc musimy pamiętać, że jeśli podajemy przez kilka dni odpowiednią miarkę suchej karmy i do tego raz na jakiś czas, np. puszkę to w takim wypadku wypada ograniczyć odpowiednią ilość suchego pokarmu.

Warto przyswoić powyższe zasady, dzięki temu utrzymamy naszego pupila w lepszej kondycji, a przy okazji damy dobry wzór do naśladowania dla znajomych i wszelkich pozostałych wielbicieli czworonogów.

Artykuł pochodzi z Shibas.pl - Shiba i znacznie więcej

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Strzyżenie psa - podstawowe informacje

Strzyżenie psa - podstawowe informacje

Autorem artykułu jest Aleksander Kosma

Podstawowe informacje dla właścicieli czworonogów na temat strzyżenia psa. Co powinien wiedzieć każdy nowoczesny posiadacz psa? Jak przygototować naszego pupila do tego zabiegu?

Strzyżenie psa - Dog grooming
W obecnych czasach posiadanie psa stało się integralną częścią życia współczesnego człowieka.
Wielu właścicieli psów uważa, że strzyżenia psa to zwykła prosta mechaniczna czynność. Niewielu jednak rozumie, że strzyżenie psiej sierści czy przycinanie pazurów nie jest taką prostą sprawą.
Dlatego osoby niedoświadczone zdecydowanie powinny udać się do salonu, gdyż można niepotrzebnie narazić naszego pupila na cierpienie i stres a przy okazji oszpecić jego wygląd.
W Polsce strzyżenie psów traktowane jest „po macoszemu" i na razie salony „Psich piękności" znajdują się głównie we większych miastach. Najbardziej popularny i ceniony salon strzyżenia psów znajduję się w Łodzi u pani Ewy Grabowskiej. Tam też można nauczyć się zawodu profesjonalnego „groomera" [czytaj grumera, bo tak z języka angielskiego nazywa się profesjonalny „fryzjer do psów". Dog Grooming jest zawodem, który z pewnością będzie się dalej dynamicznie rozwijać i przyciągać coraz większą klientelę.
Dobrze utrzymana psia sierść ochrania go nie tylko od zimna, przegrzania czy oparzeń słonecznych, ale jest także swoistym żywym psim „ubraniem".
W przeciwieństwie do człowieka pies nie może jednak z dnia na dzień zmienić swojej sierści. Dlatego tak istotne jest dla właścicieli czworonogów, aby należycie dbali o jej stan i wygląd.
Przycinanie sierści czy obcinanie paznokci musi być prowadzone w sposób fachowy i ostrożny, aby uniknąć obrażeń skóry. Strzyżenie należy dostosować do rasy psa. Nie obcina się takich ras jak: labradory, huski, owczarki niemieckie, fox teriery, owczarki belgijskie
dobermany, rotweillery, ratlerki.
Strzyże się te rasy, które tego wymagają - czyli psy z długą i obfitą sierścią.

Jeśli sierść nie jest prawidłowo i systematycznie obcinana i wyczesywana, może to doprowadzić do skołtunienia sierści i nagromadzenia gniazd kurzu. Taki stan oraz brak dopływu powietrza jest doskonałym środowiskiem do rozwoju pasożytów, co w konsekwencją doprowadzi to do rozwoju chorób skórnych.

.

Pamiętajmy również, że w okresie występowania niskich temperatur, szczególnie w zimie, wczesną wiosną czy późną jesienią należy unikać zbyt krótkiego obcinania psa. Zbyt krótkie przystrzyżony mogą narazić naszego ulubieńca na odmrożenie, co w konsekwencji może doprowadzić do uszkodzenia tkanki skórnej, a nawet do krwawienia. Właściciele zwierząt domowych powinni zrezygnować ze strzyżenia sierści czy obcinania pazurów, gdy zwierzę nie jest w dobrym stanie zdrowotnym. Należy z tym odczekać, aż pies będzie w dobrej kondycji psychicznej i fizycznej.

Oto kilka pożytecznych porad dla właścicieli psów, które wymagają przystrzyżyn.

1.Należy przyzwyczajać psa od szczeniaka do następujących ćwiczeń:
Czesanie psa przy pomocy szczotki i grzebienia.
Stawianie psa na stole i nagradzanie za spokojne i nieruchome stanie.
Podnoszenia i masowanie łap, masowania opuszków i skóry między pazurami.
Delikatnego dotykania zębów i dziąseł.
Masowanie uszu, a w razie pojawienia się kurzu
przemywania wacikiem z płynem do uszu,
Przemywania okolic oczu przeznaczanym do tego preparatem
Przyzwyczajać psa do kąpieli w wannie lub brodziku, gdyż przed strzyżeniem należy go wykąpać.
W czasie, gdy pies leży na grzbiecie czy boku masuj delikatnie brzuch i klatkę piersiową.

Powyższe ćwiczenia nie powinny denerwować psa. Powinny być prowadzone w formie zabawy w atmosferze zaufania i spokoju. Jeżeli pies zacznie się denerwować należy natychmiast przerwać ćwiczenia i wrócić do nich później. Nic na siłę, bo może to przynieść odwrotne skutki. Jeżeli masz problemy „wychowawcze" z swoim czworonogiem, to polecam
książkę-ebooka specjalisty w tej dziedzinie Wojciecha Szymańskiego pod tytułem „Jak wychować psa". Darmowy ebook fragment] można pobrać TUTAJ.

Zapraszam do lektury.

---

Aleksander KOS

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl